Read Nepali New Revised Version, 2012 १ राजाहरू 2 Bible Online

१ राजाहरू 2 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

१ राजाहरू 2

¹जब दाऊदको मर्ने बेला नजिक आयो, तब तिनले आफ्‍ना छोरा सोलोमनलाई यो आखिरी जिम्‍मा दिए।

²“संसारको रीतझैँ म पनि मर्दैछु,” तिनले भने। “यसैले तिमीचाहिँ साहसी होऊ, र आफूलाई मर्दझैँ देखाऊ,

³र परमप्रभु आफ्‍ना परमेश्‍वरतिरको आफ्‍नो कर्तव्‍य पूरा गर। उहाँका मार्गमा हिँड़। मोशाको व्‍यवस्‍थामा लेखेका उहाँका विधिहरू र आज्ञाहरू, उहाँका नियमहरू र आदेशहरू पालन गर, ताकि तिमीले जे-जे गर्छौ र तिमी जहाँकहीँ जान्‍छौ, त्‍यसमा तिम्रो उन्‍नति होस्,

⁴र परमप्रभुले यसो भनेर मलाई गर्नुभएको प्रतिज्ञा पूरा होस्‌: ‘यदि तेरा सन्‍तानले आफू कसरी रहनुपर्छ भनी ध्‍यान गरे र यदि तिनीहरू आफ्‍ना पूरा हृदय र प्राणले मेरो दृष्‍टिमा विश्‍वासपूर्वक हिँड़े भने, इस्राएलको सिंहासनमा विराजमान हुनलाई तँलाई उत्तराधिकारीको कहिल्‍यै अभाव हुनेछैन’।

⁵“सरूयाहको छोरो योआबले मलाई के गर्‍यो— इस्राएलका दुई सेनापतिहरू नेरका छोरा अबनेर र येतेरका छोरा अमासालाई त्‍यसले के गर्‍यो यो कुरा तिमी आफैलाई थाहै छ। लड़ाइँको समयमा झैँ शान्‍तिकै अवस्‍थामा छँदा पनि त्‍यसले तिनीहरू दुवैलाई मार्‍यो। त्‍यही रगतले आफ्‍ना पटुका र खुट्टाका जुत्तालाई कलङ्कित पार्‍यो।

⁶तिम्रो बुद्धिले जे-जस्‍तो बताउँछ, त्‍यहीअनुसार त्‍यससित व्‍यवहार गर, तर त्‍यसको फुलेको कपाल शान्‍तिसित चिहानमा [1] नजाओस्‌।

⁷“तर गिलादका बर्जिल्‍लैका छोराहरूमाथि दया देखाऊ, र तिनीहरू तिम्रो टेबिलमा खानेहरूमध्‍ये होऊन्‌। तिम्रो दाजु अब्‍शालोमबाट म भागी हिँड्‌दा तिनीहरू मसितै रहिरहे।

⁸“अनि तिमीसँग भएको बहूरीमको बेन्‍यामीनी गेराको छोरो शिमीलाई याद राख्‍नू। म महनोममा गएको दिन त्‍यसले मलाई खूबै सरापेको थियो। जब त्‍यो यर्दन नदीमा मलाई भेट्‌न आयो, तब ‘म तँलाई तरवारले मार्नेछैनँ’ भनी मैले परमप्रभुको नाउँमा शपथ खाएँ।

⁹तर अब त्‍यसलाई तिमीले निर्दोष नसम्‍झ। तिमी बुद्धिमान्‌ मानिस छौ र त्‍यसलाई कस्‍तो व्‍यवहार गर्नुपर्छ सो तिमीले जान्‍नेछौ। त्‍यसको फुलेको कपाल चिहानमा रगतैसँग जाओस्‌।”

¹⁰तब दाऊद आफ्‍ना पित्रहरूसित सुत्‍न गए, र दाऊदको सहरमा गाड़िए।

¹¹तिनले इस्राएलमा चालीस वर्षसम्‍म राज्‍य गरे— सात वर्ष हेब्रोनमा र तेत्तीस वर्ष यरूशलेममा।

¹²अनि सोलोमन आफ्‍ना पिता दाऊदको सिंहासनमा बसे, र तिनको शासन सुदृढ़सित स्‍थापित भयो।

¹³अब हग्‍गीतका छोरा अदोनियाह सोलोमनकी आमा बतशेबाकहाँ आए। बतशेबाले उनलाई सोधिन्, “के तिमी शान्‍तिसितै आएका हौ?” उनले जवाफ दिए, “हजूर।”

¹⁴तब उनले अझै भने, “मैले तपाईंलाई केही भन्‍नु छ।” तिनले भनिन्, “भन।”

¹⁵अदोनियाहले भने, “तपाईंलाई थाहै छ, कि राज्‍य त मेरै थियो। सबै इस्राएलले म नै राजा हुनेछु भनी सोचिरहेका थिए। तर सबै थोक उल्‍टियो। राज्‍य मेरा भाइको भयो। किनकि परमप्रभुको इच्‍छाअनुसार त्‍यो तिनको नै थियो।

¹⁶अब मैले तपाईंलाई एउटा बिन्‍ती चढ़ाउनुपरेको छ। त्‍यो इन्‍कार नगर्नुहोला।” तिनले भनिन्, “त्‍यो के हो?”

¹⁷उनले भने, “मैले शूनम्‍मी अबीशगलाई विवाह गर्न पाऊँ भनी सोलोमन राजालाई बिन्‍ती गरिदिनुहोस्‌।”

¹⁸बतशेबाले जवाफ दिइन्, “हुन्‍छ, तिम्रो निम्‍ति म राजासँग कुरा गरिदिनेछु।”

¹⁹जब अदोनियाहको निम्‍ति कुरा गरिदिनलाई बतशेबा राजाकहाँ गइन्, तब राजा तिनलाई स्‍वागत गर्नलाई उठे र तिनलाई दण्‍डवत्‌ गरे अनि सिंहासनमा बसे। राजाकी आमाको निम्‍ति सोलोमनले एउटा सिंहासन ल्‍याउने हुकुम दिए, र तिनी राजाको दाहिनेपट्टि बसिन्‌।

²⁰तिनले भनिन्, “मैले एउटा सानो बिन्‍ती तिमीसँग गर्नुपरेको छ। त्‍यो मलाई इन्‍कार नगर।” राजाले जवाफ दिए, “के भन्‍नु छ, आमा? म तपाईंलाई त्‍यो इन्‍कार गर्नेछैनँ।”

²¹तिनले भनिन्, “शूनम्‍मी अबीशगको विवाह तिम्रा दाजु अदोनियाहसँग गरिदेऊ।”

²²राजा सोलोमनले आफ्‍नी आमालाई जवाफ दिए, “शूनम्‍मी अबीशगलाई अदोनियाहसँग विवाह गरिदिनलाई तपाईं किन बिन्‍ती गर्नुहुन्‍छ? तपाईंले राज्‍य नै माग्‍नुभए पनि हुन्‍थ्‍यो, किनभने उनी मेरा दाज्‍यै हुन्‌— हो, अबियाथार पूजाहारी र सरूयाहका छोरा योआबका निम्‍ति पनि।”

²³तब सोलोमन राजाले परमप्रभुको नाउँमा शपथ खाएर भने, “यस बिन्‍तीको निम्‍ति अदोनियाहले आफ्‍नो ज्‍यान गुमाएनन्‌ भने परमेश्‍वरले मसँग कठोरभन्‍दा कठोर व्‍यवहार गरून्‌।

²⁴अब मलाई मेरा पिता दाऊदको सिंहासनमा नियुक्त गर्नुहुने र आफ्‍नो प्रतिज्ञाअनुसार मेरो वंश खड़ा गर्नुहुने जीवित परमप्रभुको नाउँमा म भन्‍छु, कि आज नै अदोनियाह मारिनेछ!”

²⁵तब सोलोमन राजाले यहोयादाका छोरा बनायाहलाई हुकुम गरे, र तिनले अदोनियाहलाई हिर्काएर मारे।

²⁶अबियाथार पूजाहारीलाई राजाले भने, “अनातोतमा तिम्रो आफ्‍नै जग्‍गाजमिनमा जाऊ। तिमी त मारिन योग्‍यका छौ, तर म अहिले तिमीलाई मार्नेछैनँ, किनभने तिमीले मेरा पिता दाऊदको सामुन्‍ने परमप्रभुको सन्‍दूक बोक्‍ने गर्थ्‍यौ, र उहाँले सहनुभएका सबै दु:खमा तिमी सहभागी भएका थियौ।”

²⁷यसैले सोलोमनले अबियाथारलाई परमप्रभुका पूजाहारीको कामबाट खारिज गरिदिए। यसरी नै शीलोमा एलीका घरानाको विषयमा परमप्रभुले दिनुभएको वचन पूरा भयो।

²⁸जब यो समाचार योआबकहाँ पुग्‍यो, जसले अब्‍शालोमसँग होइन, तर अदोनियाहसँग षड्‌यन्‍त्र रचेको थियो, तब उनी परमप्रभुको पालमा भागेर गए, र वेदीका सीङहरू समातेर बसे।

²⁹योआब परमप्रभुको पालमा भागेर वेदीको छेउमा बसेका छन्‌ भन्‍ने कुरा जब राजा सोलोमनले सुने, तब तिनले यहोयादाका छोरा बनायाहलाई योआबलाई हिर्काएर मार्ने हुकुम दिएर पठाए।

³⁰यसैले बनायाह परमप्रभुको पालमा पसे र योआबलाई भने, “राजा भन्‍नुहुन्‍छ, ‘बाहिर आऊ’।” तर योआबले जवाफ दिए, “अँहँ, म यहीँ नै मर्छु।” बनायाहले राजालाई योआबको कुरा सुनाए।

³¹तब राजाले बनायाहलाई हुकुम गरे, “त्‍यसले भनेअनुसार नै गर। त्‍यसलाई मारेर गाड़िदेऊ, र यसरी योआबले निर्दोष रगत बगाएको दोष म र मेरा पिताको घरानाबाट क्षमा गरिदेऊ।

³²त्‍यसले बगाएको रगतको सट्टा परमप्रभुले त्‍यसलाई नै लिनुहुनेछ, किनभने मेरा पिता दाऊदले थाहै नपाई त्‍यसले आफूभन्‍दा अझ असल र सोझा दुई जना निर्दोष मानिसहरूलाई— इस्राएलका सेनापति नेरका छोरा अबनेर र यहूदाका सेनापति येतेरका छोरा अमासालाई— आक्रमण गरेर तरवारले मारेका थिए।

³³तिनीहरूका रगतको दोष योआब र त्‍यसका सन्‍तानमाथि सधैँभरि रहोस्‌। तर दाऊद र उहाँका सन्‍तान, उहाँका घराना र उहाँको सिंहासनमाथि परमप्रभुबाटको शान्‍ति सदासर्वदा रहोस्‌।”

³⁴यसैले यहोयादाका छोरा बनायाह वेदीमा उक्‍लेर गए, र योआबलाई हिर्काएर मारे, र मरुभूमिमा भएको उनको जमिनमा उनलाई गाड़े।

³⁵राजाले यहोयादाका छोरा बनायाहलाई योआबको सट्टामा सेनापति नियुक्त गरे, र अबियाथारको सट्टामा सादोकलाई पूजाहारी नियुक्त गरे।

³⁶त्‍यसपछि राजाले शिमीलाई बोलाइपठाए, र उनलाई भने, “यरूशलेममा आफ्‍नो निम्‍ति एउटा घर बनाएर त्‍यहीँ नै बस।” सहर छोड़ेर अरू कुनै ठाउँमा तिमी नजानू।

³⁷सहर छोड़ेर किद्रोन खोल्‍सा पार गर्‍यौ भने तिमी मर्नेछौ। त्‍यसो गरे तिम्रो रगतको दोष तिमीमाथि नै पर्नेछ।”

³⁸शिमीले राजालाई जवाफ दिए, “हजूरले जे भन्‍नुहुन्‍छ, त्‍यो असलै छ। मेरा प्रभु महाराजाले आफ्‍नो सेवकलाई भन्‍नुभएझैँ म गर्नेछु।” अनि धेरै समयसम्‍म शिमी यरूशलेममा बसे।

³⁹तर तीन वर्षपछि उनका दुई जना दासहरू गातका राजा माकाका छोरा आकीशकहाँ भागेर गए।

⁴⁰जब शिमीले “तिम्रा दासहरू गातमा छन्‌” भनी सुने, तब उनी आफ्‍नो गधामा जीनकाठी कसेर आफ्‍ना दासहरूलाई खोज्‍न गातमा आकीशकहाँ गए। यसरी शिमी गएर गातबाट आफ्‍ना दासहरूलाई ल्‍याए,

⁴¹जब सोलोमन राजालाई शिमी यरूशलेमबाट गातमा गएर फर्केका समाचार सुनाइयो,

⁴²तब तिनले शिमीलाई बोलाइपठाए, र भने, “के मैले तिमीलाई परमप्रभुको नाउँमा शपथ खान लगाई यसो भनेर चेताउनी दिएको थिइनँ: ‘जुन दिन अन्‍त कहीँ जानलाई यो ठाउँ छोड़्यौ भने तिमी निश्‍चय नै मर्नेछौ’? त्‍यस बेला तिमीले मलाई भन्‍यौ, ‘हजूरले जे भन्‍नुभयो त्‍यो असलै छ। म हजूरको हुकुम पालन गर्नेछु’।

⁴³परमप्रभुको भाकल र मैले दिएको हुकुम तिमीले किन पालन गरेनौ?”

⁴⁴तब राजाले शिमीलाई यसो पनि भने, “मेरा पिता दाऊदलाई गरेका सबै दुष्‍ट्याइँ तिमीलाई आफ्‍नो हृदयमा थाहै छ। अब परमप्रभुले त्‍यस दुष्‍ट्याइँको साटो लिनुहुन्‍छ।

⁴⁵तर सोलोमन राजा आशिषित हुनेछन्, र परमप्रभुको सामुन्‍ने दाऊदको सिंहासन सदासर्वदै सुरक्षित रहनेछ।”

⁴⁶तब राजाले यहोयादाका छोरा बनायाहलाई हुकुम दिए, र तिनी बाहिर गए, र शिमीलाई हिर्काएर मारे। यसरी अब सोलोमन राजाको राज्‍य सुदृढ़साथ स्‍थापित भयो।