Read Nepali New Revised Version, 2012 १ राजाहरू 22 Bible Online

१ राजाहरू 22 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

१ राजाहरू 22

¹तीन वर्षसम्‍म अराम र इस्राएलका बीचमा युद्ध भएन।

²तर तेस्रो वर्षमा यहूदाका राजा यहोशापात इस्राएलका राजासित भेट गर्नलाई तल झरे।

³इस्राएलका राजाले आफ्‍ना अधिकारीहरूलाई भनेका थिए, “रामोत-गिलाद हाम्रो हो भनी तिमीहरूलाई थाहा छैन, र पनि अरामका राजाबाट त्‍यो फिर्ता लिन हामी केही गर्दैनौं?”

⁴यसैले तिनले यहोशापातलाई सोधे, “रामोत-गिलादको विरुद्ध लड़ाइँ गर्न के तपाईं मसँग जानुहुन्‍छ?” यहोशापातले इस्राएलका राजालाई जवाफ दिए, “म तपाईंजस्‍तै हुँ, मेरा मानिसहरू तपाईंकै मानिसहरूजस्‍तै, मेरा घोड़ाहरू तपाईंकै घोड़ाहरूजस्‍तै हुन्‌।”

⁵तर यहोशापातले इस्राएलका राजालाई यसो पनि भने, “पहिले परमप्रभुसँग सल्‍लाह लिनुहोस्‌।”

⁶यसकारण इस्राएलका राजाले चार सय जति अगमवक्ताहरूलाई भेला गराएर तिनीहरूलाई सोधे, “म रामोत-गिलादको विरुद्धमा युद्ध गर्न जाऊँ कि नजाऊँ?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “जानुहोस्, किनकि परमप्रभुले राजाको हातमा त्‍यो दिनुहुनेछ।”

⁷तर यहोशापातले सोधे, “के परमप्रभुका अगमवक्ता यहाँ छैनन्, जसलाई हामी सोध्‍न सक्‍छौं?”

⁸इस्राएलका राजाले यहोशापातलाई जवाफ दिए, “परमप्रभुबाट सोध्‍नलाई एक जना त छन्, तर म तिनलाई घृणा गर्दछु, किनभने तिनले मेरो निम्‍ति असल अगमवचन कहँदैनन्, तर सधैँ खराबी मात्र। तिनी यिम्‍लाका छोरा मीकाया हुन्‌।” यहोशापातले जवाफ दिए, “राजाले यस्‍तो भन्‍नुहुन्‍न।”

⁹तब इस्राएलका राजाले आफ्‍ना अधिकारीहरूमध्‍ये एक जनालाई बोलाएर भने, “यिम्‍लाका छोरा मीकायालाई तुरुन्‍तै ल्‍याऊ।”

¹⁰इस्राएलका राजा र यहूदाका राजा यहोशापात राजकीय पोशाकमा सामरियाको मूल ढोकाका सामुको खला नजिक आ-आफ्‍नो सिंहासनमा बसिरहेका थिए, र सबै अगमवक्ताहरूले चाहिँ तिनीहरूका अगि अगमवाणी कहिरहेका थिए।

¹¹केनानाका छोरा सिदकियाहले चाहिँ फलामका सीङहरू बनाएका थिए, र तिनले यसो भनेर घोषणा गरे, “परमप्रभु यसो भन्‍नुहुन्‍छ: ‘यी सीङहरूद्वारा तपाईंहरूले अरामीहरूलाई जबसम्‍म उनीहरू नष्‍ट हुँदैनन्‌ तबसम्‍म हान्‍नुहुनेछ’।”

¹²अरू सबै अगमवक्ताहरूले त्‍यस्‍तै अगमवाणी कहिरहेका थिए। तिनीहरूले भने, “रामोत-गिलादमाथि चढ़ाइ गरेर विजयी हुनुहोस्‌। किनकि परमप्रभुले त्‍यो राजाको हातमा सुम्‍पिदिनुहुनेछ।”

¹³मीकायालाई बोलाएर ल्‍याउनलाई गएको समाचारवाहकले तिनलाई भन्‍यो, “हेर्नुहोस्, अरू अगमवक्ताहरूले त एकै मत भएर राजालाई सफलताको अगमवाणी कहिरहेछन्‌। तपाईंको वचन पनि तिनीहरूको वचनसितै सहमत भएको होस्, राम्रो कुरा भन्‍नुहोस्‌।”

¹⁴तर मीकायाले भने, “जीवित परमप्रभुको नाउँमा म शपथ खाएर भन्‍दछु, परमप्रभुले मलाई जे भन्‍नुहुन्‍छ, त्‍यही मात्र म बोल्‍नेछु।”

¹⁵जब तिनी आइपुगे, तब राजाले तिनलाई सोधे, “मीकाया, हामी रामोत-गिलादको विरुद्धमा युद्ध गर्न जाऔँ, कि नजाऊँ?” तिनले जवाफ दिए, “आक्रमण गर्नुहोस्‌ र विजयी हुनुहोस्‌। किनकि परमप्रभुले त्‍यो राजाको हातमा सुम्‍पिदिनुहुनेछ।”

¹⁶राजाले तिनलाई भने, “परमप्रभुको नाउँमा साँचो कुरा मात्र भन्‍नू, अरू कुरा होइन भनी म तिमीलाई कति पल्‍ट शपथ खान लगाऊँ?”

¹⁷तब मीकायाले जवाफ दिए, “मैले त सबै इस्राएललाई गोठाला नभएका भेड़ाहरूझैँ डाँड़ाहरूतिर तितरबितर भएका देखें, र परमप्रभुले यसो भन्‍नुभयो, ‘यी मानिसहरूका मालिक छैनन्‌। हरेक शान्‍तिसित घर जाओस्‌’।”

¹⁸इस्राएलका राजाले यहोशापातलाई भने, “तिनले मेरो निम्‍ति खराबबाहेक असल अगमवाणी कहँदैनन्‌ भनी के मैले तपाईंलाई भनेको थिइनँ र?”

¹⁹मीकायाले अझै भने, “यसैकारण परमप्रभुको यो वचन सुन्‍नुहोस्‌: मैले परमप्रभुलाई स्‍वर्गका आफ्‍ना सबै सेना उहाँका दाहिने र देब्रेपट्टि भई आफ्‍नो सिंहासनमा विराजमान हुनुभएको देखें।

²⁰अनि परमप्रभुले भन्‍नुभयो, ‘रामोत-गिलादमाथि आक्रमण गरेर त्‍यहाँ त्‍यो मारिनलाई कसले आहाबलाई बहकाउनेछ?’ “एउटाले यस्‍तो र अर्काले अर्को सल्‍लाह दियो।

²¹आखिरमा एउटा आत्‍मा अगि आएर परमप्रभुको सामुन्‍ने उभिएर भन्‍यो, ‘म त्‍यसलाई बहकाउनेछु’।

²²“परमप्रभुले सोध्‍नुभयो, ‘कसरी?’ “त्‍यसले भन्‍यो, ‘म गएर त्‍यसका सबै अगमवक्ताहरूका मुखमा झूट बोल्‍ने एउटा आत्‍मा हुनेछु’। “परमप्रभुले भन्‍नुभयो, ‘त्‍यसलाई बहकाउन तँ सफल हुनेछस्‌। जा, गएर त्‍यसै गर्‌।’

²³“यसैले अब परमप्रभुले तपाईंका यी सबै अगमवक्ताहरूका मुखमा झूट बोल्‍ने आत्‍मा हालिदिनुभएको छ। परमप्रभुले तपाईंका सर्वनाशको उर्दी दिइसक्‍नुभएको छ।”

²⁴तब केनानाका छोरा सिदकियाह माथि आएर मीकायाको मुखमा थप्‍पड़ दिए र तिनलाई भने, “अब कुन बाटो भएर परमप्रभुका आत्‍मा मबाट तिमीसँग बोल्‍नलाई जानुभयो त?”

²⁵मीकायाले जवाफ दिए, “त्‍यो त तिमी आफै भित्री कोठामा लुक्‍न गएको दिन पो तिमीले थाहा पाउनेछौ।”

²⁶तब इस्राएलका राजाले हुकुम दिए, “मीकायालाई पक्र, र सहरका शासक अमोन र राजकुमार योआशको जिम्‍मामा सुम्‍पिदेओ, र भन,

²⁷‘राजा यसो भन्‍नुहुन्‍छ: यस मानिसलाई कैदखानामा राख र म कुशलसित नआउञ्‍जेल त्‍यसलाई रोटी र पानीबाहेक अरू केही नदेओ’।”

²⁸मीकायाले घोषणा गरेर भने, “यदि तपाईं कुशलसाथ फर्किआउनुभयो भने परमप्रभु मद्वारा बोल्‍नुभएको होइन रहेछ।” तिनले अझै थपेर भने, “सबै मानिसले मेरो कुरामा राम्ररी ध्‍यान देओ!”

²⁹तब इस्राएलका राजा र यहूदाका राजा यहोशापात रामोत-गिलादमा उक्‍लेर गए।

³⁰इस्राएलका राजाले यहोशापातलाई भने, “म गुप्‍त भेषमा लड़ाइँमा पस्‍नेछु, तर तपाईं आफ्‍नो राजसी पोशाक नै लाउनुहोस्‌।” अनि इस्राएलका राजा गुप्‍त भेषमा लड़ाइँमा गए।

³¹अरामका राजाले चाहिँ आफ्‍ना रथहरूका बत्तीस जना सेनापतिहरूलाई यस्‍तो हुकुम दिएका थिए, “राजाबाहेक अरू साना-ठूला कुनैसित लड़ाइँ नगर्नू।”

³²जब रथहरूका सेनापतिहरूले यहोशापातलाई देखे, तब उनीहरूले ठाने, “निश्‍चय नै इस्राएलका राजा यिनी नै हुन्‌।” उनीहरू तिनलाई आक्रमण गर्न फनक्‍क फर्के, तर जब यहोशापात चर्को सोरले कराए,

³³तब ती रथहरूका सेनापतिहरूले तिनी त इस्राएलका राजा होइन रहेछन्‌ भनी देखे, र उनीहरूले तिनलाई खेद्‌न छोड़िदिए।

³⁴तर कसैले आफ्‍नो धनु तानेर जथाभाबी काँड़ हाने, र त्‍यस काँड़ले इस्राएलका राजालाई कवचको जोर्नीमा लाग्‍यो। राजाले आफ्‍नो सारथिलाई भने, “रथ घुमाएर मलाई लड़ाइँबाट बाहिर लैजा। मलाई चोट लागेको छ।”

³⁵लड़ाइँ दिनभरि नै भइरह्यो र राजा आफ्‍नो रथमा अड़िएर अरामीहरूको सामना गरिरहे। तिनको चोटबाट निस्‍केको रगतचाहिँ रथभित्रै बगिरहेको थियो, र त्‍यही साँझमा तिनी मरे।

³⁶सूर्यास्‍त हुँदा सेनामा यस्‍तो आवाज फिँजियो, “हरेक मानिस आ-आफ्‍नो नगर र हरेक आ-आफ्‍नो बस्‍तीमा जाऊ।”

³⁷यसरी राजा मरे, र तिनलाई सामरियामा ल्‍याएर तिनीहरूले तिनलाई त्‍यहीँ गाड़े।

³⁸तिनीहरूले त्‍यो रथ सामरियाको एउटा तलाउमा धोए, जहाँ वेश्‍याहरूले नुहाइधुवाइ गर्थे, र परमप्रभुको वचनले घोषणा गरेबमोजिम कुकुरहरूले तिनको रगत चाटे।

³⁹आहाबको राजकालका अरू घटनाहरू र तिनले गरेका सबै कार्यहरू, र तिनले बनाएको हस्‍ती-हाड़ले मोहोरेको राजमहल, र तिनले किल्‍लाले घेर्न लगाएका सहरहरू के ती इस्राएलका राजाहरूका इतिहासको पुस्‍तकमा लेखिएका छैनन्‌ र?

⁴⁰आहाब आफ्‍ना पित्रहरूसित सुते, र तिनका छोरा अहज्‍याह तिनीपछि राजा भए।

⁴¹इस्राएलका राजा आहाबको चौथो वर्षमा आसाका छोरा यहोशापात यहूदाका राजा भए।

⁴²जब उनी राजा भए यहोशापात पैँतीस वर्षका थिए, र तिनले यरूशलेममा पच्‍चीस वर्ष राज्‍य गरे। तिनकी आमाको नाउँ अजूबा थियो, र तिनी शिल्‍हीकी छोरी थिइन्‌।

⁴³सबै कुरामा तिनी आफ्‍ना पिता आसाका चालमा हिँड़े, र तीबाट तर्केनन्‌। परमप्रभुको दृष्‍टिमा जे कुरो असल थियो त्‍यही तिनले गरे। तापनि डाँड़ाहरूका पूजा गर्ने थानहरू तिनले हटाएनन्, र मानिसहरूले त्‍यहाँ अझै बलिदान चढ़ाउँदै र धूप बाल्‍दैरहे।

⁴⁴यहोशापात इस्राएलका राजासित पनि शान्‍तिमा रहे।

⁴⁵यहोशापातको राजकालका अरू घटनाहरू र तिनले गरेका उपलब्‍धिहरू र तिनका सैनिक सफलताहरू के ती यहूदाका राजाहरूका इतिहासको पुस्‍तकमा लेखिएका छैनन्‌ र?

⁴⁶तिनका पिता आसाको राजकालपछि त्‍यहाँ अझै रहेका पुरुष वेश्‍याहरूबाट देशलाई तिनले मुक्त गरे।

⁴⁷त्‍यस बेला एदोममा कुनै राजा थिएनन्‌। अधिकार पाएका कुनै एक जना सहायकले शासन गर्थे।

⁴⁸ओपीरबाट सुन ल्‍याउनलाई यहोशापातले व्‍यापारी जहाजहरूको एउटा बेड़ा निर्माण गरे। तर एस्‍योन-गेबेरमा ती जहाजहरू भत्‍केको कारण ती समुद्रमै जान पाएनन्‌।

⁴⁹त्‍यस बेला आहाबका छोरा अहज्‍याहले यहोशापातलाई भने, “तपाईंका मानिसहरूसँग मेरा मानिसहरूलाई जहाजमा जान दिनुहोस्‌।” तर यहोशापातले इन्‍कार गरे।

⁵⁰त्‍यसपछि यहोशापात आफ्‍ना पित्रहरूसित सुते, र तिनका पिता दाऊदको सहरमा तिनीहरूसितै गाड़िए। अनि तिनका छोरा यहोराम तिनीपछि राजा भए।

⁵¹यहूदाका राजा यहोशापातको सत्रौँ वर्षमा आहाबका छोरा अहज्‍याह सामरियामा इस्राएलका राजा भए, र तिनले इस्राएलमाथि दुई वर्ष राज्‍य गरे।

⁵²तिनले परमप्रभुको दृष्‍टिमा जे कुरो खराब थियो त्‍यही गरे, किनभने आफ्‍ना पिता र माताका अनि नबातका छोरा इस्राएललाई पाप गर्न लाउने यारोबामका चालमा तिनी हिँड़े।

⁵³तिनले बाल देवताको सेवा गरे र त्‍यसलाई पुजे, र तिनका पिताले गरेझैँ परमप्रभु इस्राएलका परमेश्‍वरलाई रीस उठाए।