Read Nepali New Revised Version, 2012 २ राजाहरू 18 Bible Online

२ राजाहरू 18 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

२ राजाहरू 18

¹इस्राएलका राजा एलाहका छोरा होशियाको तेस्रो वर्षमा यहूदाका राजा आहाजका छोरा हिजकियाले राज्‍य गर्न लागे।

²जब तिनी राजा भए तब तिनी पच्‍चीस वर्षका थिए, र तिनले यरूशलेममा उनन्‍तीस वर्ष राज्‍य गरे। तिनकी आमाको नाम जकरियाकी छोरी अबिया थियो।

³आफ्‍ना पुर्खा दाऊदले गरेझैँ तिनले परमप्रभुको दृष्‍टिमा जे कुरा असल थियो त्‍यही गरे।

⁴तिनले अल्‍गा-अल्‍गा ठाउँहरू हटाइदिए, चोखा ढुङ्गाहरू भत्‍काइदिए, र अशेराका खम्‍बाहरू ढालिदिए। मोशाले बनाएको काँसाको साँपलाई तिनले टुक्रा-टुक्रा पारिदिए, किनकि त्‍यस बेलासम्‍म इस्राएलीहरूले त्‍यसको निम्‍ति धूप बालेका थिए। तिनीहरूले त्‍यसलाई नहूश्‍तान भन्‍थे।

⁵हिजकियाले परमप्रभु इस्राएलका परमेश्‍वरमाथि भरोसा राखे। यहूदाका सबै राजाहरूमध्‍ये तिनका अघि हुने अथवा तिनीपछि आउने कुनै पनि तिनीजस्‍ता भएनन्‌।

⁶तिनी परमप्रभुका भक्त भइरहे, र उहाँको पछि लाग्‍न छोड़ेनन्‌। परमप्रभुले मोशालाई दिनुभएका आज्ञाहरू तिनले पालन गरे।

⁷अनि परमप्रभु तिनीसँग रहनुहुन्‍थ्‍यो। तिनले गरेका सबै काममा तिनी सफल भए। तिनी अश्‍शूरका राजाको विरुद्धमा बागी भए, र उनको सेवा गरेनन्‌।

⁸पलिश्‍तीहरूको देश गाजा र त्‍यसको इलाकासम्‍म, पहरादार बस्‍ने धरहरादेखि लिएर किल्‍ला भएको सहरसम्‍म तिनले जिते।

⁹हिजकियाका शासनकालको चौथो वर्षमा, जो इस्राएलका राजा एलाहका छोरा होशियाको सातौँ वर्ष थियो, अश्‍शूरका राजा शलमनेशेरले सामरियामाथि आक्रमण गरे, र त्‍यसलाई घेरा हाले।

¹⁰तीन वर्षसम्‍म घेरा हालेपछि अश्‍शूरीहरूले त्‍यो कब्‍जा गरे। यसरी हिजकियाको छैटौँ वर्षमा, जो इस्राएलका राजा होशियाको नवौँ वर्ष थियो, सामरिया कब्‍जा गरियो।

¹¹अश्‍शूरका राजाले इस्राएलीहरूलाई अश्‍शूरमा लगे, र हलहमा, हाबोर नदीको किनारमा भएको गोजानमा र मादीहरूका नगरहरूमा उनले तिनीहरूलाई बसाले।

¹²यो यही कारण भएको थियो, कि तिनीहरूले परमप्रभु आफ्‍ना परमेश्‍वरको वचन पालन गरेका थिएनन्, तर उहाँको करार, अर्थात्‌ परमप्रभुका दास मोशाले तिनीहरूलाई दिएका सबै आज्ञालाई तिनीहरूले उल्‍लङ्घन गरेका थिए। तिनीहरूले न त आज्ञाहरूमा ध्‍यानै दिए, न ती पालन गरे।

¹³हिजकियाका राजकालको चौधौँ वर्षमा अश्‍शूरका राजा सनहेरीबले यहूदाका किल्‍ला भएका सबै सहरहरूलाई आक्रमण गरेर ती कब्‍जा गरे।

¹⁴यसैले यहूदाका राजा हिजकियाले लाकीशमा अश्‍शूरका राजाकहाँ यसो भनेर समाचार पठाए: “भूल मेरो भयो। मेरो देशबाट फर्किजानुहोस्, र मबाट जो तपाईं दाबी गरेर माग्‍नुहुन्‍छ, सो म तिर्नेछु।” अश्‍शूरका राजाले यहूदाका राजा हिजकियामाथि दश टन चाँदी र एक टन सुन दण्‍ड तोकिदिए।

¹⁵यसैले हिजकियाले परमप्रभुको मन्‍दिरमा र राजमहलका भण्‍डारहरूमा भेट्टाएका सबै चाँदी उनलाई दिए।

¹⁶त्‍यस बेला यहूदाका राजा हिजकियाले परमप्रभुको मन्‍दिरका ढोकाहरू र ढोकाका खामाहरू, जो तिनी आफैले सुनले मोहोरेका थिए, तीबाट सुन निकालेर अश्‍शूरका राजालाई दिए।

¹⁷अश्‍शूरका राजाले आफ्‍ना सर्वोच्‍च सेनापति, आफ्‍ना मुख्‍य अधिकृत र आफ्‍ना रणभूमिका सेनापतिलाई एउटा ठूलो सेनाको साथमा लाकीशबाट यरूशलेममा हिजकिया राजाकहाँ पठाए। उनीहरू उक्‍लेर यरूशलेममा आए, र धोबीको खेतमा जाने माथिल्‍लो पोखरीको कुलोनेरको बाटोमा अड़िए।

¹⁸उनीहरूले राजा बोलाइपठाए, अनि राजमहलका सञ्‍चालक हिल्‍कियाहका छोरा एल्‍याकीम, सचिव शेब्‍ना र आसापका छोरा लेखापाल योआ उनीहरूसँग भेट गर्नलाई गए।

¹⁹रणभूमिका सेनापतिले तिनीहरूलाई भने, “हिजकियालाई भन: “‘अश्‍शूरका महाराजा यसो भन्‍नुहुन्‍छ:

²⁰तिमीहरू केमा भर परेर भरोसा गर्दैछौ? तिमीसित युद्ध-कला र सैनिक बल छन्‌ भनी तिमी भन्‍छौ— तर तिमी त हावाको कुरा मात्र बोल्‍दछौ। तिमी कसमाथि भरोसा गरेर मेरो विरुद्धमा बागी भयौ।

²¹अब हेर, तिमी मिश्रदेशमाथि भरोसा गर्दैछौ। त्‍यो त एउटा चिराचिरा पारिएको नर्कटजस्‍तै मात्र हो, जसमाथि कोही भर पर्छ भने त्‍यसले मानिसको हात घोच्‍छ र त्‍यसलाई चोट लाग्‍छ। त्‍यसमाथि भरोसा राख्‍ने सबैका निम्‍ति मिश्रदेशका राजा फारो त्‍यस्‍तै त छ।

²²अनि यदि तिमी “हामी त परमप्रभु हाम्रा परमेश्‍वरमाथि भरोसा गर्दैछौं” भनेर भन्‍छौ भने, के त्‍यो त्‍यही होइन, जसका अल्‍गा-अल्‍गा ठाउँहरू र वेदीहरूलाई हिजकियाले हटाएर यहूदा र यरूशलेमलाई यसो भनेका थिए, “तिमीहरूले यरूशलेममा भएको यस वेदीको सामुन्‍ने उपासना गर्नुपर्छ।”

²³“‘अब मेरा मालिक अश्‍शूरका राजासँग सौदा गर्नुहोस्‌। यदि सवार गर्नेहरू पाउन सक्‍नुहुन्‍छ भने म तपाईंलाई दुई हजार घोड़ाहरू दिनेछु।

²⁴मेरा मालिकका अधिकारीहरूमध्‍येका सबैभन्‍दा साना अधिकृतलाई पनि तपाईं कसरी पछि हटाउन सक्‍नुहुन्‍छ र— यद्यपि तपाईं रथहरू र घोड़चढ़ीहरूका निम्‍ति मिश्रदेशमाथि भरोसा गर्नुहुन्‍छ।

²⁵अरू कुरा, के परमप्रभुको वचनविना आक्रमण गर्न र यस देशलाई नाश गर्न म आएको हुँ? परमप्रभु आफैले नै मलाई “यस देशलाई आक्रमण गरेर त्‍यसलाई सर्वनाश गर्नू” भनी भन्‍नुभएको छ’।”

²⁶तब हिल्‍कियाहका छोरा एल्‍याकीम, शेब्‍ना र योआले ती रणभूमिका सेनापतिलाई भने, “कृपा गरी तपाईंका दासहरूसित आरमेइक भाषामा बोल्‍नुहोस्, किनभने त्‍यो भाषा हामी बुझ्‍छौं। पर्खालमा भएका मानिसहरूले सुन्‍ने गरी हिब्रू भाषामा नबोल्‍नुहोस्‌।”

²⁷तर सेनापतिले जवाफ दिए, “के तिमीहरूका मालिक र तिमीहरूलाई मात्र यो कुरा भन्‍न मेरा मालिकले मलाई पठाउनुभएको हो र? के पर्खालमा बस्‍ने यी मानिसहरूलाई पनि होइन र? तिमीहरूले जस्‍तै तिनीहरूले आफ्‍नै मलमूत्र खानुपर्नेछ।”

²⁸तब ती सेनापति खड़ा भएर हिब्रू भाषामा कराएर भने, “महाराजाधिराज अश्‍शूरका राजाको वचन सुन।

²⁹राजा यसो भन्‍नुहुन्‍छ: हिजकियाले तिमीहरूलाई धोका नदेओस्‌। मेरो हातबाट त्‍यसले तिमीहरूलाई छुटाउन सक्‍दैन।

³⁰‘परमप्रभुले निश्‍चय नै हामीहरूलाई छुटकारा दिनुहुनेछ, र यो सहर अश्‍शूरका राजाको हातमा सुम्‍पिदिइनेछैन’ भनी तिमीहरूलाई परमप्रभुमाथि भरोसा गर्न हिजकियाले खुरन्‍धार नलागोस्‌।

³¹“हिजकियाको कुरा नसुन। अश्‍शूरका राजा यसो भन्‍नुहुन्‍छ: “मसित सन्‍धि गर, र मकहाँ बाहिर निस्‍किआओ। तब तिमीहरू हरेकले आ-आफ्‍नो लहराको फल र नेभाराको फल खानेछौ, र आफ्‍नै कूवाको पानी पिउनेछौ,

³²जबसम्‍म तिमीहरूलाई अनाज र नयाँ दाखमद्य, अन्‍न र दाखबारी, भद्राक्षका रूखहरू र मह भएको देश, तिमीहरूको आफ्‍नै देशजस्‍तो एउटा देशमा म आएर लानेछैनँ। मृत्‍युको सट्टा जीवन चुन! “हिजकियाको कुरा नसुन। ‘परमप्रभुले हामीहरूलाई बचाउनुहुनेछ’ भनी त्‍यसले त तिमीहरूलाई धोका दिँदैछ।

³³के कुनै जातिको देवताले आफ्‍नो देशलाई अश्‍शूरका राजाको हातबाट बचाउन सकेको छ र?

³⁴हमात र अर्पादका देवताहरू कता गए? सपर्बेम, हेना र इव्‍वाका देवताहरू खोइ त? के तिनीहरूले सामरियालाई मेरो हातबाट बचाए त?

³⁵के यी देशहरूका सबै देवताहरूमध्‍ये कसैले आफ्‍नो देशलाई मेरो हातबाट बचाउन सकेको छ? परमप्रभुले यरूशलेमलाई मेरो हातबाट कसरी बचाउन सक्‍छ र?”

³⁶तर मानिसहरू सबै चूपचाप बसे र जवाफमा केही पनि भनेनन्, किनभने राजाले यस्‍तो हुकुम दिनुभएको थियो, “उनलाई जवाफ नदिनू।”

³⁷तब राजमहलका सञ्‍चालक हिल्‍कियाहका छोरा एल्‍याकीम, सचिव शेब्‍ना र आसापका छोरा लेखापाल योआले आ-आफ्‍ना लुगा च्‍याते, र हिजकिया राजाकहाँ आएर रणभूमिका सेनापतिले भनेका कुरा सुनाइदिए।