Read Nepali New Revised Version, 2012 २ इतिहास 18 Bible Online

२ इतिहास 18 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

२ इतिहास 18

¹यहोशापात साह्रै धनी र प्रसिद्ध भए, अनि तिनले आहाबसित वैवाहिक सम्‍बन्‍ध जोड़े।

²केही सालपछि तिनी सामरियामा आहाबलाई भेट गर्न गए। आहाबले तिनी र तिनका लावालश्‍करको निम्‍ति धेरै भेड़ा र गोरुहरू मारे, र रामोत-गिलादलाई आक्रमण गर्न तिनलाई उक्‍साए।

³इस्राएलका राजा आहाबले यहूदाका राजा यहोशापातलाई भने, “रामोत-गिलादमाथि आक्रमण गर्न तपाईं मलाई साथ दिनुहुन्‍छ?” तिनले जवाफ दिए, “म तपाईंजस्‍तै हुँ, र मेरा मानिसहरू तपाईंकै मानिसहरूजस्‍तै हुन्‌। यस लड़ाइँमा म तपाईंलाई साथ दिनेछु।”

⁴तर यहोशापातले इस्राएलका राजालाई यसो पनि भने, “पहिले परमप्रभुसँग सल्‍लाह लिनुहोस्‌।”

⁵तब इस्राएलका राजाले चार सय जति अगमवक्ताहरूलाई भेला गराएर तिनीहरूलाई सोधे, “म रामोत-गिलादमाथि आक्रमण गरूँ कि नगरूँ?” तिनीहरूले जवाफ दिए, “आक्रमण गर्नुहोस्, किनभने परमेश्‍वरले त्‍यो तपाईंको हातमा सुम्‍पिदिनुहुनेछ।”

⁶तर यहोशापातले सोधे, “सल्‍लाह लिन यहाँ परमप्रभुका अगमवक्ता कोही छैन?”

⁷इस्राएलका राजाले यहोशापातलाई जवाफ दिए, “परमप्रभुबाट सल्‍लाह लिनलाई अझै एक जना त छन्, तर म ती मानिसलाई घृणा गर्दछु, किनभने तिनले मेरो निम्‍ति असल अगमवाणी कहँदैनन्‌। तिनी खराबी मात्र भन्‍दछन्‌। तिनी यिम्‍लाका छोरा मीकाया हुन्‌।” यहोशापातले जवाफ दिए, “राजाले यस्‍तो भन्‍नुहुन्‍न।”

⁸तब इस्राएलका राजाले आफ्‍ना अधिकारीहरूमध्‍ये एक जनालाई बोलाएर भने, “यिम्‍लाका छोरा मीकायालाई तुरुन्‍तै ल्‍याऊ।”

⁹इस्राएलका राजा र यहूदाका राजा यहोशापात राजकीय पोशाकमा सामरियाको मूल ढोकाका सामुको खलानजिक आ-आफ्‍नो सिंहासनमा बसिरहेका थिए, र सबै अगमवक्ताहरूले चाहिँ तिनीहरूका अगि अगमवाणी कहिरहेका थिए।

¹⁰केनानका छोरा सिदकियाहले चाहिँ फलामका सीङहरू बनाएका थिए, र तिनले यसो भनेर घोषणा गरे, “परमप्रभु यही भन्‍नुहुन्‍छ: ‘यी सीङहरूद्वारा तपाईंहरूले अरामीहरूलाई जबसम्‍म उनीहरू नष्‍ट हुँदैनन्‌ तबसम्‍म हान्‍नुहुनेछ’।”

¹¹अरू सबै अगमवक्ताहरूले त्‍यस्‍तै अगमवाणी कहिरहेका थिए। तिनीहरूले भने, “रामोत-गिलादमाथि चढ़ाइ गरेर विजयी हुनुहोस्‌। किनकि परमप्रभुले त्‍यो राजाको हातमा सुम्‍पिदिनुहुनेछ।”

¹²मीकायालाई बोलाएर ल्‍याउने समाचारवाहकले तिनलाई भन्‍यो, “हेर्नुहोस्‌ अरू अगमवक्ताहरूले त एकै मत भएर राजालाई सफलताको अगमवाणी कहिरहेछन्‌। तपाईंको वचन पनि तिनीहरूको वचनसितै सहमत भएको होस्, प्रसन्‍न कुरा भन्‍नुहोस्‌।”

¹³तर मीकायाले भने, “जीवित परमप्रभुको नाउँमा म शपथ खाएर भन्‍दछु, मेरा परमेश्‍वरले मलाई जे भन्‍नुहुन्‍छ, त्‍यही मात्र म बोल्‍नेछु।”

¹⁴जब तिनी आइपुगे, तब राजाले तिनलाई सोधे, “मीकाया, हामी रामोत-गिलादको विरुद्धमा युद्ध गर्न जाऔं, कि नजाऔं?” तिनले भने, “आक्रमण गर्नुहोस्‌ र विजयी हुनुहोस्, किनकि त्‍यो तपाईंको हातमा पर्नेछ।”

¹⁵राजाले तिनलाई भने, “परमप्रभुको नाउँमा साँचो कुरा मात्र भन्‍नू, अरू कुरा होइन भनी म तिमीलाई कति पल्‍ट शपथ खान लगाऊँ?”

¹⁶तब मीकायाले भने, “मैले त सबै इस्राएललाई गोठाला नभएका भेड़ाहरूझैँ डाँड़ाहरूतिर तितरबितर भएका देखें, र परमप्रभुले यसो भन्‍नुभयो, “यी मानिसहरूका मालिक छैनन्‌। हरेक शान्‍तिसित घर जाओस्‌’।”

¹⁷इस्राएलका राजाले यहोशापातलाई भने, “तिनले मेरो निम्‍ति खराबबाहेक असल अगमवाणी कहँदैनन्‌ भनी के मैले तपाईंलाई भनेको थिइनँ र?”

¹⁸मीकायाले अझै भने, “यसैकारण परमप्रभुको यो वचन सुन्‍नुहोस्‌: मैले परमप्रभुलाई स्‍वर्गका आफ्‍ना सबै सेना उहाँका दाहिने र देब्रेपट्टि भई आफ्‍नो सिंहासनमा विराजमान हुनुभएको देखें।

¹⁹अनि परमप्रभुले भन्‍नुभयो, ‘रामोत-गिलादमाथि आक्रमण गरेर त्‍यहाँ त्‍यो मारिनलाई कसले आहाबलाई बहकाउनेछ?’

²⁰“एउटाले यस्‍तो र अर्काले अर्को सल्‍लाह दियो। आखिरमा एउटा आत्‍मा अगि आएर परमप्रभुको सामुन्‍ने उभिएर भन्‍यो, ‘म त्‍यसलाई बहकाउनेछु’।

²¹“परमप्रभुले सोध्‍नुभयो, ‘कसरी?’ “त्‍यसले भन्‍यो, ‘म गएर त्‍यसका सबै अगमवक्ताहरूका मुखमा झूट बोल्‍ने एउटा आत्‍मा हुनेछु’। “परमप्रभुले भन्‍नुभयो, ‘त्‍यसलाई बहकाउन तँ सफल हुनेछस्‌। जा, गएर त्‍यसै गर्‌।’

²²“त्‍यसैले अब परमप्रभुले तपाईंका यी सबै अगमवक्ताहरूका मुखमा झूट बोल्‍ने आत्‍मा हालिदिनुभएको छ। परमेश्‍वरले तपाईंका सर्वनाशको उर्दी दिइसक्‍नुभएको छ।”

²³तब केनानका छोरा सिदकियाह माथि आएर मीकायाको मुखैमा थप्‍पड़ दिए र तिनलाई भने, “अब कुन बाटो भएर परमप्रभुका आत्‍मा मबाट तिमीसँग बोल्‍नलाई जानुभयो त?”

²⁴मीकायाले जवाफ दिए, “त्‍यो त तिमी आफै भित्री कोठामा लुक्‍न गएको दिन पो तिमीले थाहा पाउनेछौ।”

²⁵तब इस्राएलका राजाले हुकुम दिए, “मीकायालाई पक्र, र सहरका शासक अमोन र राजकुमार योआशको जिम्‍मामा सुम्‍पिदेओ, र भन,

²⁶‘राजा यसो भन्‍नुहुन्‍छ: यस मानिसलाई कैदखानामा राख, र म कुशलसित नआउञ्‍जेल त्‍यसलाई रोटी र पानीबाहेक अरू केही नदेओ’।”

²⁷मीकायाले घोषणा गरेर भने, “यदि तपाईं कुशलसाथ फर्किआउनुभयो भने परमप्रभु मद्वारा बोल्‍नुभएको होइन रहेछ।” तिनले अझै थपेर भने, “सबै मानिसले मेरो कुरामा राम्ररी ध्‍यान देओ!”

²⁸तब इस्राएलका राजा र यहूदाका राजा यहोशापात रामोत-गिलादमा उक्‍लेर गए।

²⁹इस्राएलका राजाले यहोशापातलाई भने, “म गुप्‍त भेषमा लड़ाइँमा जानेछु, तर तपाईं आफ्‍नो राजसी पोशाक नै लाउनुहोस्‌।” अनि इस्राएलका राजा गुप्‍त भेषमा लड़ाइँमा गए।

³⁰अरामका राजाले आफ्‍ना रथहरूका सेनापतिहरूलाई इस्राएलका राजाबाहेक अरू साना-ठूलासित लड़ाइँ नगर्नू भन्‍ने हुकुम दिएका थिए।

³¹जब रथहरूका सेनापतिहरूले यहोशापातलाई देखे, तब उनीहरूले तिनलाई नै इस्राएलका राजा भनिठानेर तिनलाई आक्रमण गर्न फर्के। तर यहोशापातले चर्को सोरले कराए। अनि परमप्रभु तिनको सहायताको निम्‍ति आउनुभयो, र परमेश्‍वरले ती रथका सेनापतिहरूलाई तिनीतर्फबाट अर्कोतिर लानुभयो।

³²किनकि सेनापतिहरूले तिनी त इस्राएलका राजा होइन रहेछन्‌ भनी जानेपछि उनीहरूले तिनलाई आक्रमण गर्न छोड़िदिए।

³³तर कसैले आफ्‍नो धनु तानेर जथाभाबी काँड़ हानिपठायो, र त्‍यस काँड़ले इस्राएलका राजालाई कवचको जोर्नीमा लाग्‍यो। राजाले आफ्‍नो सारथिलाई भने, “रथ घुमाएर मलाई रणभूमिको बाहिर लैजा। मलाई चोट लाग्‍यो।”

³⁴लड़ाइँ दिनभरि नै भइरह्यो र राजा आफ्‍नो रथमा अड़िएर अरामीहरूको सामना गरिरहेका थिए। तिनी साँझसम्‍म त्‍यही अवस्‍थामा रहे, र सूर्यास्‍त हुँदा तिनी मरे।