Read Nepali New Revised Version, 2012 एस्‍तर 1 Bible Online

एस्‍तर 1 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

एस्‍तर 1

¹यहाँ वर्णन गरिएका घटनाहरू अहासूरस राजाको पालामा भएका थिए। उनी त्‍यही अहासूरस थिए जसले भारतदेखि लिएर कूश देशसम्‍म [1] एक सय सत्ताईस प्रान्‍तहरूमाथि राज्‍य गर्थे।

²त्‍यस बेला उनी आफ्‍नो राजधानी शूशनमा भएको राजसिंहासनबाट राजशासन गर्थे।

³उनका शासनकालको तेस्रो वर्षमा उनले आफ्‍ना सबै भारदार र अधिकारीहरूलाई एउटा ठूलो भोज दिए। राजकुमारहरू, फारसी र मादी सेनाका प्रतिष्‍ठित नायकहरू, र प्रान्‍त-प्रान्‍तका मुख्‍य मानिसहरू उनको सामुन्‍ने उपस्‍थित भए।

⁴उनले एक सय असी दिनसम्‍म आफ्‍ना राज्‍यका धन-सम्‍पत्ति र आफ्‍नो रवाफ र ऐश्‍वर्य प्रदर्शन गरे।

⁵ती दिन खतम भएपछि राजाले आफ्‍नो राजधानी शूशनका ठूला र साना सबै मानिसहरूलाई ठूलो भोज दिए। त्‍यो भोज राजाका राजदरबारको बगैँचामा सात दिनसम्‍म भइरह्यो।

⁶त्‍यहाँ बगैँचामा सूती कपड़ाका सेता र नीला पर्दाहरू झुण्‍डिएका थिए, जो सेता र बैजनी रङ्गका डोरीहरूले सिङ्गमरमरका खम्‍बाहरूमा भएका चाँदीका गोलचक्रसित बाँधिएका थिए। त्‍यहाँ बुट्टा बनाइएका राता, सेता, सिङ्गमरमरका र अरू मूल्‍यवान्‌ पत्‍थरहरूले छापिएको फर्शमाथि सुन र चाँदीका बस्‍ने आसनहरू थिए।

⁷राजाले एक-अर्काबाट भिन्‍नाभिन्‍नै भएका सुनका कचौराहरूमा दाखमद्य दिए। राजाले दिएको दाखमद्य राजसी उदारताको प्रशस्‍ततामा थियो।

⁸त्‍यहाँ कसैलाई जबरजस्‍तसँग पियाउने नियम थिएन। हरेक मानिसका इच्‍छाको ख्‍याल राख्‍नू भनी राजाले आफ्‍ना भण्‍डारका मद्य टक्र्याउने सबै सेवकहरूलाई हुकुम गरेका थिए।

⁹यसबाहेक रानी वश्‍तीले पनि राजा अहासूरसकै राजमहलमा स्‍त्रीहरूलाई एउटा ठूलो भोज दिइन्‌।

¹⁰सातौँ दिनमा जब राजा दाखमद्य पिएर मस्‍त भएका थिए, तब तिनले आफ्‍नो घरको व्‍यवस्‍था मिलाउने सात जना नपुंसक सेवकहरू, अर्थात्‌ महूमान, बिज्‍था, हर्बोना, बिग्‍ता, अबगथा, जेथेर र कर्कासलाई,

¹¹मानिसहरू र भारदारहरूका सामु रानी वश्‍तीको सौन्‍दर्य देखाउनलाई राजसी शिरपेच पहिरेर ल्‍याउनू भनी हुकुम गरे, किनभने तिनी असाध्‍य सुन्‍दरी थिइन्‌।

¹²तर ती नपुंसकद्वारा दिइएको राजाको हुकुम मानेर आउन रानी वश्‍तीले इन्‍कार गरिन्‌। यसले गर्दा राजा अत्‍यन्‍त क्रोधित भए। उनी रीसले आगो भए।

¹³राजाले यस्‍तो दुराचरणसम्‍बन्‍धी राजसी चलनअनुसार कानून र न्‍यायमा पोख्‍त र ज्ञानी सल्‍लाहकारहरूसँग सल्‍लाह लिए।

¹⁴तीमध्‍ये हालको परिस्‍थिति बुझ्‍ने फारस र मादीका सात जना भारदार, कर्शेना, शेथार, अद्‌माथा, तर्शीश, मेरेस, मर्सेना र ममूकान थिए। उनीहरू राजाको नजिकका थिए। उनीहरूलाई राजाको उपस्‍थितिमा प्रवेश गर्ने विशेष अधिकार थियो। उनीहरूले राज्‍यमा विशेष स्‍थान पाएका थिए।

¹⁵राजाले उनीहरूलाई सोधे, “नपुंसकद्वारा दिइएको राजा अहासूरसको हुकुम इन्‍कार गरेकोमा रानी वश्‍तीलाई कस्‍तो व्‍यवहार गर्नुपर्छ? कानूनले के भन्‍छ?”

¹⁶तब ममूकानले राजा र भारदारहरूका सामुन्‍ने यो जवाफ दिए: “रानी वश्‍तीले केवल राजाको मात्र होइन तर राजा अहासूरसका सारा प्रान्‍तका सबै भारदारहरू र मानिसहरूको अनादर गर्नुभयो।

¹⁷रानीले गर्नुभएको काम सबै स्‍त्रीले थाहा पाउनेछन्, र त्‍यसले गर्दा तिनीहरूले आफ्‍ना पतिहरूलाई तुच्‍छ ठान्‍नेछन्‌। तिनीहरूले यसो भन्‍नेछन्, ‘राजा अहासूरसले रानी वश्‍तीलाई आफ्‍नो सामु ल्‍याउन हुकुम गर्नुभएको थियो, तर उहाँ आउनुभएन’।

¹⁸रानीका व्‍यवहारको विषयमा सुन्‍ने फारस र मादीका ठूला घरानाका स्‍त्रीहरूले राजाका सबै भारदारहरूसित आजका दिनको कुरा गर्नेछन्, र यसले गर्दा अनादर र अशिष्‍टताको सीमा रहनेछैन।

¹⁹“यदि हजूरको इच्‍छा भए ‘वश्‍तीले फेरि कहिल्‍यै राजा अहासूरसको सामुन्‍ने देखा पर्न नपाऊन्‌’ भन्‍ने हजूरबाट एउटा राजकीय उर्दी निकालिबक्‍सिओस्‌ र त्‍यो फरिसी र मादीहरूको ऐनमा कहिल्‍यै रद्द नहुने गरी लेखिओस्‌। अनि राजाले उहाँको सट्टामा उहाँभन्‍दा अझै योग्‍यकी स्‍त्रीलाई रानीको स्‍थान दिइबक्‍सिओस्‌।

²⁰यसरी जब यो राजकीय उर्दी राज्‍यको चारैतिर सुनिन्‍छ, तब ठूला र साना दर्जाका सबै स्‍त्रीहरूले आफ्‍ना पतिहरूको आदर गर्नेछन्‌।”

²¹ममूकानको सल्‍लाहलाई भारदारहरू सबैले असल ठाने, र तिनको प्रस्‍ताव राजाले स्‍वीकार गरे।

²²तब हरेक मानिस आफ्‍नो घरको मालिक भएर आफ्‍नो सबै परिवारमाथि अधिकार चलाओस्‌ भनेर राज्‍यको चारैतिर हरेक प्रदेशमा आ-आफ्‍नो लिपिबमोजिम र हरेक जातिलाई आ-आफ्‍नो भाषामा पत्रहरू पठाइए।