Read Nepali New Revised Version, 2012 अय्‍यूब 9 Bible Online

अय्‍यूब 9 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

अय्‍यूब 9

¹अय्‍यूबले जवाफ दिए:

²निश्‍चय नै यो सत्‍य हो भनी म जान्‍दछु, तर परमेश्‍वरको अघि कुनै मानिसले आफूलाई कसरी धर्मी ठहराउन सक्‍छ?

³यदि कुनै मानिसले परमेश्‍वरसित बहस गर्न इच्‍छा गर्‍यो भने, त्‍यसले हजारमा एउटा प्रश्‍नको जवाफ दिन सक्‍दैन।

⁴उहाँ ज्ञानी हुनुहुन्‍छ, उहाँ शक्तिशाली हुनुहुन्‍छ। उहाँको प्रतिरोध गरी जिद्दी गरेर कुन मानिस बाँच्‍न सकेको होला?

⁵उहाँले पर्वतहरूलाई तिनीहरूले थाहै नपाई सार्नुहुन्‍छ, र क्रोधमा तिनीहरूलाई पल्‍टाउनुहुन्‍छ।

⁶उहाँले पृथ्‍वीलाई त्‍यसका ठाउँबाट हल्‍लाउनुहुन्‍छ, र त्‍यसका सबै जगहरू काम्‍छन्‌।

⁷उहाँले सूर्यलाई उदय नहुने आज्ञा गर्नुहुन्‍छ र ताराहरूका प्रकाशलाई बन्‍द गर्नुहुन्‍छ।

⁸उहाँले नै हो आकाश फिँजाउनुभएको, र उहाँ नै समुद्रका छालहरूमाथि हिँड्‌नुहुन्‍छ।

⁹उहाँले सप्‍तर्षि, मृगशिरा र किरकिटी ताराहरू र दक्षिणका तारागण बनाउनुभयो।

¹⁰महान्‌ र अथाह कार्यहरू, अनगन्‍ती आश्‍चर्यका कामहरू उहाँ गर्नुहुन्‍छ।

¹¹उहाँ मेरो छेउबाट भएर जानुहुन्‍छ, म उहाँलाई देख्‍न सक्‍दिनँ, उहाँ आफ्‍नो बाटो लाग्‍नुहुँदा मलाई थाहै हुँदैन।

¹²उहाँले खोस्‍नुभयो भने कसले उहाँलाई रोक्‍न सक्‍छ? तपाईं के गर्दैहुनुहुन्‍छ भनी कसले उहाँलाई सोध्‍न सक्‍छ?

¹³परमेश्‍वरले आफ्‍नो क्रोध शान्‍त गर्नुहुन्‍न, राहाबका सहयोगीहरू उहाँका खुट्टामा निहुरन्‍छन्‌।

¹⁴यसो हो भने, म कसरी उहाँसित झगड़ा गर्न सक्‍छु, अथवा उहाँसित विवाद गर्न म कसरी शब्‍दहरू पाउन सक्‍छु?

¹⁵म निर्दोष भए तापनि उत्तरै दिन सक्‍दिनँ, मलाई दोषी ठहराउनुहुनेसँग म कृपाको निम्‍ति बिन्‍ती मात्र गर्न सक्‍छु।

¹⁶उहाँलाई मैले बोलाउँदा उहाँ आउनुभए तापनि उहाँले मेरो उजूर सुन्‍नुहुन्‍छ भनी म विश्‍वासै गर्न सक्‍दिनँ।

¹⁷उहाँले मलाई आँधीद्वारा पिस्‍नुहुन्‍छ। विनाकारण मेरा चोटहरू बढ़ाउनुहुन्‍छ।

¹⁸उहाँले पुन: सास फेर्न पनि दिनुहुन्‍न, तर आपद्‌-विपद्‌ले मेरो मन व्‍याकुल पार्नुहुन्‍छ।

¹⁹यदि यो सामर्थ्‍यको कुरा हो भने, उहाँ महान्‌ हुनुहुन्‍छ, र यदि यो इन्‍साफको कुरा हो भने, उहाँलाई कसले बोलाउन सक्‍छ?

²⁰म निर्दोष भए तापनि मेरै मुखले मलाई दोषी ठहराउँछ। म निरपराधी भए तापनि यसले मलाई दोषी घोषणा गर्नेछ।

²¹“यद्यपि म निर्दोष छु, तापनि म आफ्‍नो निम्‍ति केही वास्‍ता गर्दिनँ, म आफूलाई घृणा गर्दछु।

²²तर कुरो त एउटै छ, यसैकारण म भन्‍दछु, ‘उहाँले निर्दोष र दुष्‍ट दुवैलाई नष्‍ट गर्नुहुन्‍छ।’

²³जब विपत्तिले एक्‍कासि मृत्‍यु ल्‍याउँछ, उहाँले निर्दोषको दशामाथि ठट्टा गर्नुहुन्‍छ।

²⁴जब जमिन दुष्‍टहरूको हातमा पर्छ, उहाँले सबै न्‍यायकर्ताहरूका आँखा बन्‍द गरिदिनुहुन्‍छ। अथवा त्‍यो गर्नुहुने उहाँ हुनुहुन्‍न भने त को हो?

²⁵मेरो आयु धावकभन्‍दा पनि वेगसित दौड़न्‍छ, कुनै हर्षको झल्‍कोविना नै त्‍यो बित्‍दै जाँदैछ।

²⁶निगालाको डुङ्गाजस्‍तै ती चाँड़ो बगेर जान्‍छन्, चीलहरू आफ्‍नो शिकारमाथि वेगले झम्‍टेझैँ।

²⁷म आफ्‍ना दु:ख बिर्सनेछु, म खुशीको अनुहार देखाएर हाँस्‍नेछु, भनी मैले भने तापनि,

²⁸मैले भोग्‍नुपर्ने सबै दु:खदेखि म डराउँछु, म जान्‍दछु कि तपाईंले मलाई निर्दोष ठहराउनुहुन्‍न।

²⁹म दोषी ठहरिसकेको छु भने, म किन व्‍यर्थमा परिश्रम गरौं?

³⁰मैले आफूलाई साबूनले नुहाएँ तापनि, अथवा सोडाले आफ्‍नो हात सफा गरी धोएँ भने,

³¹तापनि तपाईं मलाई हिलैमा फाल्‍नुहुन्‍छ, र मेरा लुगाले पनि मलाई घृणा गर्नेछन्‌।

³²“उहाँ मजस्‍तै मानिस हुनुहुन्‍न, कि म उहाँलाई जवाफ दिन सकौं, अथवा अदालतमा हामी एउटा अर्काको सामना गर्न सक्‍छौं।

³³हाम्रा बीचमा कोही मध्‍यस्‍थ भए, हामी दुईमाथि हात राख्‍ने कोही भएता,

³⁴परमेश्‍वरको लाठो मेरो पीठबाट हटाउनुहुने कोही भएता यसरी उहाँको त्रास अबदेखि ममाथि आउनेथिएन।

³⁵तब म उहाँसँग नडराई बोल्‍ने थिएँ, तर अहिलेको यो अवस्‍थामा म सक्‍दिनँ।