Read Nepali New Revised Version, 2012 मत्ती 14 Bible Online

मत्ती 14 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

मत्ती 14

¹त्‍यस बेला गालील प्रदेशका शासक हेरोदले येशूको कीर्ति सुने।

²तिनले आफ्‍ना भारदारहरूलाई भने, “उनी बप्‍तिस्‍मा-दिने यूहन्‍ना हुन्‌। उनी मृतकबाट जीवित भएका छन्‌। यसैकारण शक्तिमा यी कामहरू उनीद्वारा भइरहेछन्‌।”

³किनभने हेरोदले आफ्‍नो भाइ, फिलिपकी पत्नी हेरोदियासको खातिर यूहन्‍नालाई पक्री बाँधेर कारागारमा हालिदिएका थिए।

⁴यूहन्‍नाले हेरोदलाई यसो भनेका थिए, “तपाईंले तिनलाई पत्नीको रूपमा राख्‍नु उचित हुँदैन।”

⁵यसैकारण हेरोदले उनलाई मार्ने इच्‍छा गरेका थिए, तर जनतादेखि तिनी डराउँथे, किनभने तिनीहरूले उनलाई अगमवक्ता ठान्‍थे।

⁶तर जब हेरोदको जन्‍मदिन आयो, तब हेरोदियासकी छोरीले तिनीहरूका बीचमा नाचेर हेरोदलाई प्रसन्‍न तुल्‍याई।

⁷त्‍यसो हुँदा तिनले त्‍यसलाई जे मागे पनि दिने शपथ खाएर प्रतिज्ञा गरे।

⁸तर त्‍यसकी आमाले सिकाएकी हुनाले त्‍यसले भनी, “बप्‍तिस्‍मा-दिने यूहन्‍नाको शिर मलाई यहीँ थालमा दिनुहोस्‌।”

⁹तब राजा शोकित भए तापनि आफ्‍ना शपथ र अतिथिहरूको कारण तिनले त्‍यसै गर्ने हुकुम दिए,

¹⁰र तिनले कारागारमा यूहन्‍नाको शिर काट्‌न लगाए।

¹¹अनि उनको शिर थालमा ल्‍याएर त्‍यस ठिटीलाई दिइयो। त्‍यसले त्‍यो आफ्‍नी आमाकहाँ ल्‍याई।

¹²त्‍यसपछि यूहन्‍नाका चेलाहरू आएर उनको मृत शरीर लगेर गाड़े। अनि तिनीहरूले गएर येशूलाई खबर दिए।

¹³जब येशूले यो सुन्‍नुभयो उहाँ डुङ्गामा चढ़ी त्‍यहाँबाट अलग्‍गै एउटा एकान्‍त ठाउँमा जानुभयो। यो सुनेपछि भीड़ले सहरहरूबाट पैदलै उहाँलाई पछ्यायो।

¹⁴किनार पुगेर त्‍यस ठूलो भीड़लाई देखी उहाँले तिनीहरूलाई टिठ्याउनुभयो, र तिनीहरूका बिरामीहरूलाई निको पारिदिनुभयो।

¹⁵साँझ परेपछि चेलाहरू यसो भन्‍दै उहाँकहाँ आए, “यो निर्जन ठाउँ छ, र दिन ढलिसक्‍यो। भीड़लाई बिदा दिनुहोस्, र यिनीहरूले गाउँ-गाउँमा गएर आफ्‍ना लागि खानेकुरा किनून्‌।”

¹⁶तर येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिनीहरूलाई जानु आवश्‍यक छैन। तिमीहरूले नै यिनीहरूलाई खान देओ।”

¹⁷तिनीहरूले उहाँलाई भने, “यहाँ हामीहरूसित पाँच रोटी र दुई माछा मात्र छन्‌।”

¹⁸तब उहाँले भन्‍नुभयो, “ती मकहाँ ल्‍याओ।”

¹⁹उहाँले भीड़लाई घाँसमा बस्‍ने आज्ञा दिनुभयो, र ती पाँच रोटी र दुई माछा लिएर स्‍वर्गतिर हेरी परमेश्‍वरलाई धन्‍यवाद दिनुभयो, र रोटीहरू भाँचेर चेलाहरूलाई दिनुभयो, र चेलाहरूले मानिसहरूलाई दिए।

²⁰ती सबैले खाएर तृप्‍त भए, र उब्रेका टुक्राहरू तिनीहरूले बाह्र डालाभरि उठाए।

²¹स्‍त्रीहरू र केटाकेटीहरूबाहेक खानेहरू प्राय: पाँच हजार पुरुषहरू थिए।

²²उहाँले भीड़लाई बिदा गर्नुहुँदा चेलाहरूलाई डुङ्गामा चढ़ी उहाँभन्‍दा पहिले पारिपट्टि जान लाउनुभयो।

²³भीड़लाई बिदा गरिसक्‍नुभएपछि उहाँ एकलै प्रार्थना गर्न डाँड़ामा उक्‍लनुभयो। साँझ पर्दा उहाँ एकलै त्‍यहाँ हुनुहुन्‍थ्‍यो।

²⁴तर डुङ्गा त्‍यति बेलासम्‍म किनारदेखि समुद्रमा धेरै टाढ़ा पुगिसकेको थियो। अनि हावा उल्‍टो बहेको हुनाले डुङ्गा छालको चपेटमा परेको थियो।

²⁵बिहान तीन बजेतिर उहाँ समुद्रमाथि हिँड्‌दै तिनीहरूकहाँ आउनुभयो।

²⁶जब चेलाहरूले उहाँलाई समुद्रमाथि हिँड़िरहनुभएको देखे, तब डराएर तिनीहरूले भने, “यो त भूत हो!” र तिनीहरू डरले चिच्‍च्‍याए।

²⁷तर येशूले झट्टै तिनीहरूलाई यसो भन्‍नुभयो, “साहस गर, म नै हुँ, नडराओ।”

²⁸पत्रुसले उहाँलाई भने, “हे प्रभु, तपाईं नै हुनुहुन्‍छ भने, मलाई तपाईंकहाँ पानीमाथि आउने आज्ञा दिनुहोस्‌।”

²⁹उहाँले भन्‍नुभयो, “आऊ।” पत्रुस डुङ्गाबाट ओर्लेर येशूकहाँ जानलाई पानीमाथि हिँड्‌न लागे।

³⁰तर बतास जोड़ले चलेको देखेर तिनी डराए, र जब डुब्‍नै लागे तब तिनले चिच्‍च्‍याएर भने, “हे प्रभु, मलाई बचाउनुहोस्‌।”

³¹तब येशूले झट्टै हात पसारेर तिनलाई समातिहाल्‍नुभयो, र तिनलाई भन्‍नुभयो, “ए अल्‍पविश्‍वासी, किन शङ्का गर्‍यौ?”

³²जब उहाँहरू डुङ्गामा पस्‍नुभयो तब बतास थामियो।

³³डुङ्गामा हुनेहरूले उहाँलाई दण्‍डवत्‌ गरे, र भने, “साँच्‍चै तपाईं परमेश्‍वरका पुत्र हुनुहुन्‍छ।”

³⁴पारि पुगेपछि उहाँहरू गनेसरेतको इलाकामा आइपुग्‍नुभयो।

³⁵जब त्‍यस ठाउँका मानिसहरूले उहाँलाई चिने तब तिनीहरूले वरिपरिका इलाकाहरूमा खबर पठाए, र मानिसहरूले रोगीहरू सबैलाई उहाँकहाँ ल्‍याए।

³⁶तिनीहरूले उहाँका वस्‍त्रको छेउ मात्र भए पनि छुन पाऊँ भनी उहाँलाई बिन्‍ती गरे, र जतिले छोए तिनीहरू निको भए।