Read Nepali New Revised Version, 2012 मर्कूस 10 Bible Online

मर्कूस 10 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

मर्कूस 10

¹त्‍यस ठाउँलाई छोड़ेर यर्दन नदीको पारि यहूदियाको इलाकामा येशू जानुभयो र भीड उहाँकहाँ भेला भयो, अनि उहाँको रीतिअनुसार तिनीहरूलाई फेरि उहाँले शिक्षा दिनुभयो।

²फरिसीहरू उहाँकहाँ आएर उहाँलाई परीक्षा गरी सोधे, “के कोही मानिसले आफ्‍नी पत्नीसँग विवाहविच्‍छेद गर्नु न्‍यायसङ्गत छ?

³उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिएर भन्‍नुभयो, “मोशाले तिमीहरूलाई के आज्ञा दिएका छन्‌?”

⁴तिनीहरूले भने, “एउटा त्‍यागपत्र लेखेर मानिसले आफ्‍नी पत्नीसँग विवाहविच्‍छेद गर्न सक्‍छ भनी मोशाले अनुमति दिएका छन्‌।”

⁵तर येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरूका हृदयको कठोरताले गर्दा उनले तिमीहरूलाई यो आज्ञा लेखिदिए।

⁶तर सृष्‍टिको आरम्‍भदेखि परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई नर र नारी गरी बनाउनुभयो।

⁷‘यसैकारण मानिस आफ्‍ना बुबा र आमालाई छोड़ेर आफ्‍नी पत्नीसँग मिलिरहन्‍छ,

⁸र ती दुई जना एउटै शरीर हुनेछन्‌।’ तिनीहरू फेरि दुई होइनन्, तर एउटै शरीर हुन्‍छन्‌।

⁹यसकारण परमेश्‍वरले जसलाई एकसाथ जोड्नुभएको छ, मानिसले नछुट्ट्याओस्‌।”

¹⁰घरमा हुँदा चेलाहरूले फेरि यस विषयमा येशूलाई सोधे।

¹¹उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “जसले आफ्‍नी पत्नीसँग विवाहविच्‍छेद गरेर अर्कीसँग विवाह गर्छ, त्‍यसले तिनको विरुद्ध व्‍यभिचार गर्छ।

¹²अनि यदि स्‍त्रीले आफ्‍नो पतिसँग विवाहविच्‍छेद गरेर अर्कोसँग विवाह गर्छे भने, तिनले व्‍यभिचार गर्छे।”

¹³मानिसहरूले साना बाल-बालिकाहरूलाई येशूले छोइदेऊन्‌ भन्‍ने उद्देश्‍यले उहाँकहाँ ल्‍याए, तर चेलाहरूले तिनीहरूलाई हकारे।

¹⁴तर यो देखेर येशू रिसाउनुभयो, र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “साना बाल-बालिकाहरूलाई मकहाँ आउन देओ, तिनीहरूलाई नरोक, किनभने परमेश्‍वरको राज्‍य यस्‍तैहरूको हो।

¹⁵साँच्‍चै म तिमीहरूलाई भन्‍दछु, जसले परमेश्‍वरको राज्‍यलाई एउटा सानो बालकले जस्‍तै ग्रहण गर्दैन, त्‍यो कदापि त्‍यसभित्र पस्‍नेछैन।”

¹⁶अनि उहाँले तिनीहरूलाई काखमा लिएर तिनीहरूमाथि आफ्‍नो हात राखी तिनीहरूलाई आशीर्वाद दिनुभयो।

¹⁷येशू बाटोमा जाँदैहुनुहुँदा, एक जना मानिस दौड़ेर आई उहाँको अगि घुँड़ा टेक्‍यो, र उहाँलाई सोध्‍यो, “हे असल गुरु, अनन्‍त जीवन प्राप्‍त गर्नलाई मैले के गर्नुपर्छ?”

¹⁸येशूले त्‍यसलाई भन्‍नुभयो, “तिमी किन मलाई असल भन्‍छौ? एकमात्र परमेश्‍वरबाहेक अरू कोही असल छैन।

¹⁹तिमी आज्ञाहरू त जान्‍दछौ, अर्थात्‌ हत्‍या नगर्नू, व्‍यभिचार नगर्नू, नर्चोनू, झूटा गवाही नदिनू, नठग्‍नू, आफ्‍ना बुबा र आमालाई आदर गर्नू।”

²⁰अनि त्‍यसले उहाँलाई भन्‍यो, “गुरुज्‍यू, यी सबै त मैले मेरो युवावस्‍थादेखि नै पालन गरेको छु।”

²¹येशूले त्‍यसलाई हेर्नुभयो, र त्‍यसलाई माया गरेर भन्‍नुभयो, “तिमीलाई अझ एउटा कुराको अभाव छ। जाऊ, र तिम्रा जे-जति छन्‌ बिक्री गर र गरीबहरूलाई देऊ, र तिमीलाई स्‍वर्गमा सम्‍पत्ति मिल्‍नेछ। अनि आएर मेरो पछि लाग।”

²²तर यस कुराले त्‍यसको अनुहार उदासिलो भयो, र त्‍यो दुःखित भएर गइहाल्‍यो, किनभने त्‍यससित धेरै धन-सम्‍पत्ति थियो।

²³अनि वरिपरि हेरेर येशूले आफ्‍ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, धनीहरूलाई परमेश्‍वरको राज्‍यमा पस्‍नु कति कठिन छ।”

²⁴उहाँले भन्‍नुभएको यस कुरामा चेलाहरूले अचम्‍म माने। तर येशूले फेरि तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “बालक हो, धनसम्‍पत्तिमाथि भरोसा राख्‍नेहरूलाई परमेश्‍वरको राज्‍यभित्र पस्‍नु कति कठिन छ।

²⁵धनी मानिसलाई परमेश्‍वरको राज्‍यभित्र पस्‍नुभन्‍दा त बरु सियोको नाथ्रीबाट ऊँटलाई छिर्न सजिलो हुन्‍छ।”

²⁶तिनीहरू ज्‍यादै अचम्‍मित भए र उहाँलाई भने, “त्‍यसो भए को बाँच्‍न सक्‍छ?”

²⁷येशूले तिनीहरूलाई हेरेर भन्‍नुभयो, “मानिसहरूका निम्‍ति त यो असम्‍भव छ, तर परमेश्‍वरको लागि छैन, किनकि परमेश्‍वरको निम्‍ति सबै कुरा सम्‍भव हुन्‍छ।”

²⁸पत्रुसले उहाँलाई भने, “हेर्नुहोस्, हामीले सबै छोड़्यौं, र तपाईंको पछि लागेका छौं।”

²⁹येशूले भन्‍नुभयो, “साँच्‍चै म तिमीहरूलाई भन्‍दछु, जसले मेरो निम्‍ति र सुसमाचारको खातिर घर वा दाजुभाइ वा दिदी-बहिनी वा आमा-बुबा वा छोरा-छोरीहरू वा जग्‍गाजमिन छोड्‌छ,

³⁰त्‍यसले सतावटको साथसाथै सय गुणा बढ़ी घर, दाजुभाइ, दिदी-बहिनी, आमा, छोरा-छोरी र जग्‍गाजमिन यसै समयमा पाउनेछ, अनि आउँदो युगमा अनन्‍त जीवन।

³¹तर धेरै पहिला हुनेहरू पछिल्‍ला, र पछिल्‍ला हुनेहरूचाहिँ पहिला हुनेछन्‌।”

³²उहाँहरू यरूशलेमतिर जाँदैहुनुहुन्‍थ्‍यो, र येशू तिनीहरूका अगिअगि हिँड़िरहनुभएको थियो। चेलाहरू अचम्‍मित थिए, र अरू पछिपछि आउनेहरू भयभीत थिए। तब उहाँले बाह्रै चेलाहरूलाई फेरि एकातिर लगेर आफूमाथि परिआउने कुराहरू तिनीहरूलाई सुनाउनुभयो।

³³उहाँले भन्‍नुभयो, “हेर, हामी यरूशलेमतिर जाँदैछौं। त्‍यहाँ मानिसको पुत्रलाई मुख्‍य पूजाहारीहरू र शास्‍त्रीहरूकहाँ सुम्‍पिदिइनेछ, र तिनीहरूले उसलाई मृत्‍युदण्‍ड दिनेछन्, र अन्‍यजातिहरूका हातमा सुम्‍पिदिनेछन्‌।

³⁴अनि तिनीहरूले उसलाई गिल्‍ला गर्नेछन्‌ र उसलाई थुक्‍नेछन्, उसलाई कोर्रा लगाउनेछन्‌ र उसलाई मार्नेछन्‌। तर तीन दिनपछि ऊ फेरि जीवित भई उठ्‌नेछ।”

³⁵जब्‍दियाका दुई छोराहरू, याकूब र यूहन्‍ना उहाँकहाँ आएर भने, “गुरुज्‍यू, हामी तपाईंसँग जे माग्‍छौं तपाईंले हाम्रा निम्‍ति गरिदिनुहोस्‌ भन्‍ने हाम्रो इच्‍छा छ।”

³⁶उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “तिमीहरूका निम्‍ति म के गरिदिऊँ भन्‍ने तिमीहरूको इच्‍छा छ?”

³⁷तिनीहरूले उहाँलाई भने, “तपाईंको महिमामा हामीमध्‍ये एक जना तपाईंको दाहिनेपट्टि र अर्को तपाईंको देब्रेपट्टि बस्‍न पाउने मन्‍जूरी हामीलाई दिनुहोस्‌।”

³⁸तर येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू के माग्‍दछौ सो तिमीहरू जान्‍दैनौ। के जुन कचौरा म पिउँछु, त्‍यो तिमीहरू पिउन सक्‍छौ? अथवा जुन बप्‍तिस्‍मा मैले लिएको छु, त्‍यो बप्‍तिस्‍मा तिमीहरू लिन सक्‍छौ?”

³⁹तिनीहरूले उहाँलाई भने, “हामी सक्‍छौं।” येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “जुन कचौरा म पिउँछु त्‍यो तिमीहरू पिउनेछौ, र जुन बप्‍तिस्‍मा मैले लिएको छु त्‍यो बप्‍तिस्‍मा तिमीहरू लिनेछौ।

⁴⁰तर मेरो दाहिनेपट्टि र मेरो देब्रेपट्टि बस्‍न दिनुचाहिँ मैले दिने होइन, यो त जस-जसको निम्‍ति तयार भइराखेको छ, तिनीहरूकै निम्‍ति हो।”

⁴¹यो सुनेर दशै जना चेलाहरू याकूब र यूहन्‍नासँग रिसाए।

⁴²तब येशूले तिनीहरूलाई आफूकहाँ बोलाएर भन्‍नुभयो, “तिमीहरू जान्‍दछौ कि अन्‍यजातिहरूमाथि शासन गर्नेहरूले तिनीहरूमाथि अख्‍तियार चलाउँछन्‌। अनि तिनीहरूका ठूलाठालुहरूले तिनीहरूमाथि अधिकार चलाउँछन्‌।

⁴³तिमीहरूमा चाहिँ त्‍यसो हुनुहुँदैन। तर तिमीहरूमा जसले ठूलो हुने इच्‍छा गर्दछ, त्‍यो तिमीहरूको सेवक हुनुपर्दछ।

⁴⁴अनि तिमीहरूमा जसले पहिलो हुने इच्‍छा गर्दछ, त्‍यो सबैको दास हुनैपर्दछ।

⁴⁵किनकि मानिसको पुत्र सेवा पाउन होइन, तर सेवा गर्न र धेरैका छुटकाराको मोलको निम्‍ति आफ्‍नो प्राण दिन आएको हो।”

⁴⁶त्‍यसपछि उहाँहरू यरीहोमा आउनुभयो, र उहाँ आफ्‍ना चेलाहरू र ठूलो भीड़सहित यरीहोबाट निस्‍कनुहुँदा तिमैको छोरो बारतिमै, एक जना अन्‍धो भिखारी, बाटोको किनारमा बसिरहेको थियो।

⁴⁷जब त्‍यसले उहाँ नासरतका येशू हुनुहुन्‍छ भन्‍ने सुन्‍यो, तब कराएर त्‍यसले भन्‍न लाग्‍यो, “हे येशू, दाऊदका पुत्र, ममाथि दया गर्नुहोस्‌।”

⁴⁸तब धेरैले त्‍यसलाई चूप लागोस्‌ भनेर हप्‍काए। तर त्‍यो झन्‌ चर्को गरी कराउन लाग्‍यो, “हे दाऊदका पुत्र, ममाथि दया गर्नुहोस्‌।”

⁴⁹तब येशू टक्‍क अड़िनुभयो र भन्‍नुभयो, “त्‍यसलाई बोलाओ।” अनि तिनीहरूले त्‍यस अन्‍धालाई यसो भनेर बोलाए, “ढाड़स गर्, उठ्, उहाँले तँलाई बोलाउँदैहुनुहुन्‍छ।”

⁵⁰अनि आफ्‍नो खास्‍टो फालेर त्‍यो जुरुक्‍क उठ्यो र येशूकहाँ आयो।

⁵¹येशूले त्‍यसलाई भन्‍नुभयो, “तिमी के चाहन्‍छौ, म तिम्रो निम्‍ति के गरूँ?” त्‍यस अन्‍धो मानिसले उहाँलाई भन्‍यो, “रब्‍बी, म दृष्‍टि पाऊँ।”

⁵²अनि येशूले त्‍यसलाई भन्‍नुभयो, “तिम्रो बाटो लाग। तिम्रो विश्‍वासले तिमीलाई निको पारेको छ।” तब तुरुन्‍तै त्‍यसले दृष्‍टि पायो, र बाटोमा येशूको पछिपछि लाग्‍यो।