Read Nepali New Revised Version, 2012 मर्कूस 9 Bible Online

मर्कूस 9 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

मर्कूस 9

¹अनि उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “साँच्‍चै, म तिमीहरूलाई भन्‍दछु, यहाँ उभिएकाहरूमध्‍ये कोही-कोही छन्, जसले परमेश्‍वरको राज्‍य शक्तिमा आएको नदेखुञ्‍जेल कुनै किसिमले मृत्‍यु चाख्‍नेछैनन्‌।

²त्‍यसको छ दिनपछि येशूले पत्रुस, याकूब र यूहन्‍नालाई उहाँको साथ लिई एउटा उच्‍च पहाड़मा लैजानुभयो। त्‍यहाँ उहाँहरू मात्र हुनुहुन्‍थ्‍यो, अनि तिनीहरूका सामुन्‍ने उहाँको रूप बद्‌लियो।

³अनि उहाँका वस्‍त्र उज्‍ज्‍वल र अति सेता भए, यस्‍तो कि पृथ्‍वीमा कसैले पनि धोएर त्‍यतिको सेतो पार्न सक्‍दैन।

⁴त्‍यहाँ तिनीहरूकहाँ एलिया र मोशा देखा परे, र उनीहरू येशूसँग बातचीत गरिरहेका थिए।

⁵पत्रुसले येशूलाई भने, “गुरुज्‍यू, हामी यहाँ भएको असल भयो। हामी यहाँ तीन वटा वासस्‍थान बनाऔं, एउटा तपाईंको निम्‍ति, एउटा मोशाको निम्‍ति र एउटा एलियाको निम्‍ति।”

⁶तिनीहरू ज्‍यादै डराएको कारणले के भन्‍ने हो सो तिनले जानेनन्‌।

⁷अनि एउटा बादल आएर तिनीहरूलाई ढाक्‍यो, र बादलबाट एउटा आवाज निस्‍क्‍यो, “यिनी मेरा प्रिय पुत्र हुन्, तिमीहरूले उनको वचन सुन।”

⁸अनि झट्टै वरिपरि हेर्दा तिनीहरूले आफ्‍ना साथमा येशूलाई बाहेक अरू कसैलाई देखेनन्‌।

⁹उहाँहरू पहाड़बाट ओर्लंदैगर्नुहुँदा येशूले तिनीहरूलाई “मानिसको पुत्र मृतकबाट पुनरुत्‍थान नहोउञ्‍जेल तिनीहरूले जे देखेका थिए त्‍यो कसैलाई नभन्‍नू भनी आज्ञा दिनुभयो।

¹⁰तिनीहरूले त्‍यो कुरा आफ्‍नो मनमा राखे, तर मृतकबाट पुनरुत्‍थान हुनु भनेको के हो भनी आपसमा बातचीत गर्न लागे।

¹¹अनि तिनीहरूले उहाँलाई यसो भनेर सोधे, “पहिला एलिया आउनुपर्छ भनी व्‍यवस्‍थाका शास्‍त्रीहरू किन भन्‍छन्‌?”

¹²येशूले भन्‍नुभयो, “निश्‍चय नै, एलिया पहिले आउँछन्, र सबै कुराको पुनर्स्‍थापना गर्छन्‌। तर मानिसको पुत्रले धेरै कष्‍ट भोगेर अरूबाट तिरस्‍कृत हुनेछ भनी कसरी धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको छ त?

¹³तर म तिमीहरूलाई भन्‍दछु, एलिया आइसकेका छन्, र उनको विषयमा लेखिएबमोजिम उनीसँग जे मन पर्‍यो तिनीहरूले त्‍यसै गरे।”

¹⁴उहाँहरू अरू चेलाहरूकहाँ फर्किआउँदा तिनीहरूलाई एउटा ठूलो भीड़ले घेरिराखेको र तिनीहरूसँग शास्‍त्रीहरूले बहस गरिरहेका उहाँहरूले देख्‍नुभयो।

¹⁵जम्‍मै भीड़ले उहाँलाई देख्‍ने बित्तिकै साह्रै आश्‍चर्य माने, र उहाँकहाँ दौड़ेर गई उहाँलाई अभिवादन गरे।

¹⁶उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “तिमीहरू यिनीहरूसँग केको बहस गर्दैछौ?”

¹⁷भीड़बाट एक जनाले उहाँलाई जवाफ दियो, “गुरुज्‍यू, मेरो छोरालाई गूँगो पार्ने आत्‍मा लागेको छ, र तपाईंकहाँ ल्‍याएको छु।

¹⁸जब यसले मेरो छोरालाई पक्रन्‍छ, त्‍यसलाई भूइँमा पछार्छ, र त्‍यसले मुखबाट फीँज काढ्‌छ, र त्‍यसले दाह्रा किट्‌न लाग्‍छ, र त्‍यो अरट्ठै पर्छ। मैले तपाईंका चेलाहरूलाई त्‍यो भूतात्‍मा निकालिदेऊन्‌ भनी बिन्‍ती गरें, तर तिनीहरूले सकेनन्‌।”

¹⁹तब उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “ए अविश्‍वासी पुस्‍ता, म कहिलेसम्‍म तिमीहरूसँग रहुँला? तिमीहरूलाई कति सहूँ? त्‍यसलाई मकहाँ ल्‍याओ।”

²⁰तिनीहरूले त्‍यस केटालाई उहाँकहाँ ल्‍याए। येशूलाई देख्‍ने बित्तिकै त्‍यस आत्‍माले केटालाई लछारपछार पार्‍यो, र त्‍यो भूइँमा पछारिएर फीँज काढ्‌दै लड़ीबड़ी गर्न लाग्‍यो।

²¹उहाँले त्‍यसका बाबुलाई सोध्‍नुभयो, “कहिलेदेखि यसलाई यस्‍तो भएको हो?” तिनले भने, “बाल्‍यकालदेखि नै।

²²यसलाई नाश गर्न त्‍यस आत्‍माले घरीघरी यसलाई आगो र पानीमा पनि फालेको छ। यदि तपाईंले केही गर्न सक्‍नुहुन्‍छ भने, दया गरी हामीलाई मद्दत गरिदिनुहोस्‌।”

²³येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “‘तपाईंले सक्‍नुहुन्‍छ!’ भनी के भनेको? विश्‍वास गर्नेको लागि त सबै कुरा सम्‍भव छ।”

²⁴तब झट्टै केटाको बाबुले कराएर भने, “म विश्‍वास गर्दछु। मेरो अविश्‍वासमा मलाई सहायता गर्नुहोस्‌।”

²⁵तब भीड एकसाथ दगुरी आएको देखेर उहाँले त्‍यस अशुद्ध आत्‍मालाई यसो भनेर हप्‍काउनुभयो, “ए गूँगो र बहिरो आत्‍मा, म तँलाई हुकुम गर्दछु, त्‍यसबाट निस्‍केर आइज, र फेरि कहिल्‍यै त्‍यसभित्र नपस्‌।”

²⁶अनि चिच्‍च्‍याएर त्‍यस केटालाई साह्रै लछारपछार पारी त्‍यो आत्‍मा निस्‍क्‍यो, र त्‍यो केटो मुर्दासरि भयो, यहाँसम्‍म कि धेरैले त त्‍यो मरेछ भनी ठाने।

²⁷तर येशूले त्‍यसको हात समातेर त्‍यसलाई जुरुक्‍क उठाउनुभयो, र त्‍यो उठ्यो।

²⁸अनि जब उहाँ घरमा जानुभयो तब उहाँका चेलाहरूले गुप्‍तमा उहाँलाई यसो भनी सोधे, “हामीले त्‍यसलाई किन निकाल्‍न सकेनौं?”

²⁹उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यस किसिमको चाहिँ प्रार्थनाले बाहेक अरू कुनै उपायले धपाउन सकिँदैन।”

³⁰अनि त्‍यहाँबाट निस्‍केर उहाँहरू गालील भएर जानुभयो। यो कुरा कसैले थाहा नपाओस्‌ भन्‍ने उहाँको इच्‍छा थियो,

³¹किनकि उहाँले आफ्‍ना चेलाहरूलाई शिक्षा दिँदैहुनुहुन्‍थ्‍यो। उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मानिसको पुत्र मानिसहरूका हातमा सुम्‍पिदिइनेछ, र तिनीहरूले उसलाई मार्नेछन्, र ऊ मारिएको तीन दिनपछि फेरि जीवित भई उठ्‌नेछ।”

³²तर उहाँले भन्‍नुभएको यो कुरा तिनीहरूले बुझेनन्, र उहाँसँग सोध्‍न डराए।

³³उहाँहरू कफर्नहुममा आउनुभयो, र घरमा हुँदा उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “बाटोमा तिमीहरूले के बहस गरिरहेका थियौ?”

³⁴तर तिनीहरू चूप रहे, किनकि बाटोमा तिनीहरूले “हामीमा सबैभन्‍दा महान्‌ को हो?” भनी आपसमा बहस गरेका थिए।

³⁵तब उहाँ बस्‍नुभयो, र बाह्रै जनालाई बोलाउनुभयो, र तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “कोही मानिस पहिलो हुने इच्‍छा गर्छ भने, त्‍यो सबैभन्‍दा पछिल्‍लो र सबैको सेवक हुनुपर्छ।”

³⁶अनि एक जना सानो बालकलाई लिएर उहाँले त्‍यसलाई तिनीहरूका बीचमा राख्‍नुभयो, र त्‍यसलाई काखमा लिएर उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो,

³⁷“जसले यस्‍ता साना बालकहरूमध्‍ये एक जनालाई मेरो नाउँमा ग्रहण गर्छ त्‍यसले मलाई नै ग्रहण गर्छ, र जसले मलाई ग्रहण गर्छ त्‍यसले मलाई होइन, तर मलाई पठाउनुहुनेलाई ग्रहण गर्छ।”

³⁸यूहन्‍नाले उहाँलाई भने, “गुरुज्‍यू, एक जना मान्‍छेले तपाईंको नाउँमा भूतहरू निकालिरहेको हामीले देख्‍यौं। हामीले त्‍यसलाई त्‍यसो गर्न मनाही गर्‍यौं, किनकि त्‍यो हामीलाई पछ्याउने मान्‍छे होइन।”

³⁹तर येशूले भन्‍नुभयो, “त्‍यसलाई मनाही नगर, किनकि मेरो नाउँमा शक्तिको काम गर्नेले तुरुन्‍तै मेरो विरुद्धमा खराब बोल्‍नेछैन।

⁴⁰किनकि जो हाम्रो विरुद्धमा छैन, त्‍यो हाम्रो पक्षमा छ।

⁴¹किनभने जसले तिमीहरू ख्रीष्‍टका हौ भनेर तिमीहरूलाई मेरो नाउँमा एक कचौरा पानी पिउन देला, साँच्‍चै म तिमीहरूलाई भन्‍दछु, त्‍यसले कुनै किसिमले आफ्‍नो इनाम गुमाउनेछैन।

⁴² “जसले ममाथि विश्‍वास गर्ने यी सानाहरूमध्‍ये एक जनालाई बाधा देला, त्‍यसको निम्‍ति त बरु एउटा ठूलो जाँतोको ढुङ्गा त्‍यसको घिच्रोमा झुण्‍ड्याएर त्‍यसलाई समुद्रमा फालिदिनु असल हुनेथियो।

⁴³यदि तिम्रो हातले तिमीलाई बाधा दिन्‍छ भने त्‍यसलाई काटिदेऊ। दुई हात भएर नरकको ननिभ्‍ने आगोमा जानुभन्‍दा डुँड़ो भएर जीवनमा पस्‍नु तिम्रो निम्‍ति असल हो। [

⁴⁴नरकमा त न कीराहरू मर्दछन्, न आगो नै निभ्‍दछ।]

⁴⁵अनि तिम्रो खुट्टाले तिमीलाई बाधा दिन्‍छ भने त्‍यसलाई काटिदेऊ। दुई खुट्टा भएर नरकमा फालिनुभन्‍दा त खोरन्‍डो भएर जीवनमा पस्‍नु तिम्रो निम्‍ति असल हो। [

⁴⁶नरकमा न कीराहरू मर्दछन्, न आगो नै निभ्‍दछ।]

⁴⁷यदि तिम्रो आँखाले तिमीलाई बाधा दिन्‍छ भने त्‍यसलाई झिकेर फालिदेऊ। दुई आँखा भएर नरकमा फालिनुभन्‍दा त एक आँखा भएर परमेश्‍वरको राज्‍यमा पस्‍नु तिम्रो निम्‍ति असल हो।

⁴⁸नरकमा त न कीरा मर्दछन्, न आगो नै निभ्‍दछ।

⁴⁹किनकि प्रत्‍येकलाई आगोले नै नुनिलो पार्छ।

⁵⁰ “नून असल हो, तर नूनको स्‍वाद गयो भने त्‍यो केले स्‍वादिलो तुल्‍याउने? तिमीहरू आफू-आफूमा नून राख, र आपसमा शान्‍तिमा रहो।”