Read Nepali New Revised Version, 2012 लूका 20 Bible Online

लूका 20 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

लूका 20

¹एक दिन मन्‍दिरमा उहाँले मानिसहरूलाई शिक्षा दिइरहनुभएको थियो, र तिनीहरूलाई सुसमाचार प्रचार गरिरहनुभएको थियो। धर्म-गुरुहरूका साथमा मुख्‍य पूजाहारीहरू र शास्‍त्रीहरू उहाँकहाँ आए,

²र उहाँलाई सोधे, “हामीलाई भन, कुन अधिकारले तिमी यी काम गर्दछौ, अथवा तिमीलाई यो अधिकार दिने को हो?”

³उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “म पनि तिमीहरूलाई एउटा कुरा सोध्‍छु, मलाई उत्तर देओ।

⁴यूहन्‍नाले दिएको बप्‍तिस्‍मा स्‍वर्गबाट थियो, कि मानिसबाट?”

⁵तिनीहरू आपसमा बहस गर्न लागे, “‘स्‍वर्गबाट’ भनौं भने, ‘तिमीहरूले उनलाई किन विश्‍वास गरेनौ?’ भनेर तिनले भन्‍नेछन्‌।

⁶‘मानिसबाट’ भनौं भने, सबै मानिसहरूले हामीलाई ढुङ्गाले हान्‍नेछन्, किनकि यूहन्‍ना अगमवक्ता हुन्‌ भन्‍ने तिनीहरूको पक्‍का विश्‍वास छ।”

⁷यसकारण तिनीहरूले जवाफ दिए, “हामी जान्‍दैनौं, कहाँबाट आएको हो।”

⁸तब येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “उसो भए म कुन अधिकारले यी काम गर्दछु, म पनि तिमीहरूलाई भन्‍दिनँ।”

⁹उहाँले मानिसहरूलाई यो दृष्‍टान्‍त भन्‍नुभयो: “एक जना मानिसले दाखबारी लगाए, र मोहीहरूलाई दिएर धेरै दिनका निम्‍ति परदेश गए।

¹⁰फल पाकिसकेपछि दाखबारीबाट केही फल लिन दाखबारीका मालिकले आफ्‍नो एउटा नोकरलाई मोहीहरूकहाँ पठाए। तर मोहीहरूले त्‍यसलाई पिटेर रित्तै पठाइदिए।

¹¹तिनले अझै अर्को नोकरलाई पठाए, तर तिनीहरूले त्‍यसलाई पनि पिटी बेइज्‍जत गरेर रित्तै पठाइदिए।

¹²तिनले तेस्रालाई पनि पठाए। तर तिनीहरूले त्‍यसलाई पनि घाइते बनाएर निकालिदिए।

¹³ “अनि दाखबारीका मालिकले भने, ‘अब म के गरूँ? म आफ्‍नो प्‍यारो छोरो पठाउनेछु। शायद उसलाई त तिनीहरूले आदर गर्लान्‌।’

¹⁴ “तर मोहीहरूले उसलाई देखेर आपसमा कुरा गरे, ‘यो त हकवाला हो। हामी यसलाई मारौं, र सम्‍पत्तिको हक हाम्रो हुनेछ।’

¹⁵अनि तिनीहरूले उसलाई दाखबारीको बाहिर लगेर मारे। “अब दाखबारीका मालिकले तिनीहरूलाई के गर्लान्‌?

¹⁶तिनी आएर ती मोहीहरूलाई मार्नेछन्, र दाखबारी अरूहरूलाई दिनेछन्‌।” मानिसहरूले यो सुनेर भने, “यस्‍तो कहिले नहोस्‌।”

¹⁷तर उहाँले तिनीहरूलाई हेरेर भन्‍नुभयो, “यो लेखिएको के हो त? ‘जुन ढुङ्गालाई भवन निर्माण गर्नेहरूले रद्द गरे, त्‍यहीचाहिँ कुनाको शिर-ढुङ्गो बन्‍यो।’

¹⁸ त्‍यस ढुङ्गामाथि खस्‍ने हरेक चकनाचूर हुनेछ, तर जसमाथि त्‍यो खस्‍छ त्‍यसले त्‍यसलाई धूलोपीठो पार्नेछ।”

¹⁹तब शास्‍त्रीहरू र मुख्‍य पूजाहारीहरूले त्‍यसै बेला उहाँलाई पक्रन खोजे। तिनीहरूलाई थाहा थियो कि यो दृष्‍टान्‍त तिनीहरूकै विरुद्धमा भनिएको थियो तर तिनीहरू मानिसहरूसँग डराउँथे।

²⁰तिनीहरू मौका हेर्न लागे, र धर्मी भई टोपल्‍ने जासूसहरूलाई तिनीहरूले उहाँकहाँ पठाए। येशूले भन्‍नुभएको कुरामा उहाँलाई फसाएर अधिकारीहरू र हाकिमका हातमा उहाँलाई सुम्‍पिदिने दाउमा तिनीहरू थिए।

²¹तिनीहरूले उहाँलाई सोधे, “गुरुज्‍यू, हामी जान्‍दछौं, तपाईं ठीक बोल्‍नुहुन्‍छ र ठीक सिकाउनुहुन्‍छ, र कसैको पक्षपात गर्नुहुन्‍न, तर सत्‍यतासाथ परमेश्‍वरको मार्ग सिकाउनुहुन्‍छ।

²²हामीले कैसरलाई कर तिर्नु उचित छ, कि छैन?”

²³तर उहाँले तिनीहरूको कपट बुझेर तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो,

²⁴“मलाई एउटा सिक्‍का देखाओ। यसमा कसको चित्र र कसको नाउँ खोपिएको छ?” तिनीहरूले भने, “कैसरको।”

²⁵उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यसकारण जे कैसरका हुन्‌ कैसरलाई देओ, र जे परमेश्‍वरका हुन्‌ परमेश्‍वरलाई देओ।”

²⁶मानिसहरूका सामुन्‍ने तिनीहरूले उहाँलाई कुरामा फसाउन सकेनन्, र उहाँको जवाफमा तिनीहरू चकित भएर चूप रहे।

²⁷त्‍यसपछि उहाँकहाँ केही सदुकीहरू आए। मृतकबाट पुनरुत्‍थान हुँदैन भन्‍ने तिनीहरूको धारणा थियो। तिनीहरूले उहाँलाई सोधे,

²⁸“गुरुज्‍यू, मोशाले हामीलाई लेखिदिएका थिए, कि कुनै मानिसको विवाहित दाजु निस्सन्‍तान मर्‍यो भने, भाइचाहिँले त्‍यसकी पत्‍नीलाई विवाह गरी दाज्‍यूको सन्‍तान खड़ा गरिदिनुपर्छ।

²⁹सात भाइ थिए। जेठोले एउटी पत्‍नी ल्‍याएर निस्सन्‍तान मर्‍यो,

³⁰र माहिलोले

³¹र साहिँलोले त्‍यसलाई विवाह गरे र त्‍यसै गरी ती सातै जना निस्सन्‍तान मरे।

³²पछिबाट त्‍यो स्‍त्री पनि मरी।

³³यसकारण मृतकबाट पुनरुत्‍थान हुँदा त्‍यो स्‍त्री तिनीहरूमध्‍ये कसकी पत्‍नी हुन्‍छे? किनकि त्‍यो सातै जनाकी पत्‍नी भएकी थिई।”

³⁴येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यस युगका मानिसहरू विवाह गर्छन्, र विवाह गरिदिन्‍छन्‌।

³⁵तर त्‍यस युगसम्‍म पुग्‍न योग्‍य ठहरिनेहरूले, र मृतकबाट जीवित भई उठ्‌न योग्‍य हुनेहरूले न विवाह गर्छन्, न विवाह गरिदिन्‍छन्‌।

³⁶तिनीहरू फेरि मर्दैनन्, किनभने तिनीहरू स्‍वर्गदूतहरूसमान हुन्, र पुनरुत्‍थानका सन्‍तान भएका हुनाले परमेश्‍वरका सन्‍तान हुन्‌।

³⁷तर मृतकहरू जीवित भई उठ्‌नेछन्‌ भन्‍ने कुरा मोशाले पनि पोथ्राको विवरणमा परमप्रभुलाई अब्राहामका परमेश्‍वर, इसहाकका परमेश्‍वर र याकूबका परमेश्‍वर भनेर पुकार्दा देखाइदिए।

³⁸उहाँ मृतकहरूका परमेश्‍वर हुनुहुन्‍न, तर जीवितहरूका परमेश्‍वर हुनुहुन्‍छ, किनकि सबै उहाँकै निम्‍ति जीवित छन्‌।”

³⁹अनि शास्‍त्रीहरूमध्‍ये कुनै-कुनैले भने, “गुरुज्‍यू, तपाईंले असलै भन्‍नुभयो।”

⁴⁰त्‍यसपछि फेरि कसैले उहाँलाई कुनै प्रश्‍न सोध्‍ने आँट गरेन।

⁴¹तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “ख्रीष्‍ट दाऊदका पुत्र हुन्‌ भनी तिनीहरू कसरी भन्‍दछन्‌?

⁴²किनकि भजनको पुस्‍तकमा दाऊद आफै भन्‍दछन्, ‘परमप्रभुले मेरा प्रभुलाई भन्‍नुभयो, “तिमी मेरो दाहिने हातपट्टि बस,

⁴³ जबसम्‍म म तिम्रा शत्रुहरूलाई तिम्रा खुट्टाको पाउदान तुल्‍याउँदिनँ’।”

⁴⁴ यसरी दाऊदले उनलाई ‘प्रभु’ भन्‍दछन्‌ भने, फेरि उनी कसरी दाऊदका पुत्र भए?”

⁴⁵अनि सबै मानिसहरूले सुन्‍दैगर्दा उहाँले आफ्‍ना चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो,

⁴⁶“लामो पोशाक पहिरेर यताउति हिँड्‌ने, र बजारमा अभिवादन खोज्‍ने, र सभाघरहरूमा प्रमुख आसन र भोजमा आदरको स्‍थान रुचाउने शास्‍त्रीहरूदेखि होशियार रहो।

⁴⁷तिनीहरूले विधवाहरूका घर हड़प गर्छन्, र लामो देखावटी प्रार्थना गर्छन्‌। यिनीहरूले नै बढ़ी दण्‍ड पाउनेछन्‌।”