Read Nepali New Revised Version, 2012 लूका 23 Bible Online

लूका 23 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

लूका 23

¹सबै सभासद्‌हरू उठे, र उहाँलाई पिलातसकहाँ ल्‍याए।

²तिनीहरूले उहाँमाथि यसो भन्‍ने दोष लगाउन लागे, “यस मानिसले हाम्रो राष्‍ट्रलाई बहकाउन लागेको हामीले भेट्टायौं। यसले कैसरलाई कर तिर्नदेखि हामीलाई रोक्‍छ, आफैलाई चाहिँ ‘म ख्रीष्‍ट, एक राजा हुँ’ भनी भन्‍छ।”

³पिलातसले उहाँलाई सोधे, “के तिमी यहूदीहरूका राजा हौ?” येशूले जवाफ दिनुभयो, “तपाईं नै त्‍यसो भन्‍नुहुन्‍छ।”

⁴तब पिलातसले मुख्‍य पूजाहारीहरू र भीड़हरूलाई भने, “म यी मानिसमा केही दोष भेट्टाउँदिनँ।”

⁵तर तिनीहरूले बड़ो जोड दिएर भने, “यसले सारा यहूदिया, र गालीलदेखि यस ठाउँसम्‍म शिक्षा दिएर मानिसहरूलाई भड्‌काउँदैछ।”

⁶तर पिलातसले यो सुनेर, ‘यो मानिस गालीलको हो कि’ भनेर सोधे।

⁷अनि उहाँ हेरोदको इलाकाका मानिस रहेछन्‌ भन्‍ने थाहा पाएर पिलातसले उहाँलाई हेरोदकहाँ पठाइदिए। ती दिनमा हेरोद आफै पनि यरूशलेममा थिए।

⁸अब येशूलाई देखेर हेरोद अत्‍यन्‍त खुसी भए। किनकि तिनले उहाँको विषयमा सुनेका हुनाले धेरै दिनदेखि उहाँलाई हेर्ने इच्‍छा गरेका थिए, र उहाँले केही आश्‍चर्य काम गर्नुभएको हेर्ने आशा गर्थे।

⁹तिनले उहाँलाई धेरै प्रश्‍न गरे, तर उहाँले तिनलाई केही जवाफ दिनुभएन।

¹⁰मुख्‍य पूजाहारीहरू र शास्‍त्रीहरूचाहिँ खड़ा भएर उहाँलाई जोड़तोड़साथ दोष लाउन लागे।

¹¹हेरोदले आफ्‍ना सिपाहीहरूसँग मिली उहाँलाई तिरस्‍कारपूर्ण व्‍यवहार गरे, र उहाँको गिल्‍ला गरे। त्‍यसपछि उहाँलाई रवाफिलो पोशाक पहिराएर पिलातसकहाँ फर्काई पठाइदिए।

¹²त्‍यही दिन पिलातस र हेरोद दुवै आपसमा मित्र भए। किनकि अघि तिनीहरूका बीचमा वैरभाव थियो।

¹³तब पिलातसले मुख्‍य पूजाहारीहरू, शासकहरू, र जनतालाई जम्‍मा गरे।

¹⁴उनले तिनीहरूलाई भने, “तिमीहरूले मानिसहरू भड्‌काउने भनी यिनलाई मेरो सामुन्‍ने ल्‍यायौ। तिमीहरूकै सामुन्‍ने केरकार गर्दा तिमीहरूले यिनमाथि लाएका अभियोगको दोषी भेट्टाइनँ।

¹⁵हेरोदले पनि दोषी भेट्टाएनन्, किनभने तिनले यिनलाई हामीकहाँ नै फर्काइदिए। अब हेर, यिनले मृत्‍युदण्‍ड पाउने योग्‍यको कुनै काम गरेका छैनन्‌।

¹⁶यसकारण म यिनलाई सजाय गरेर छोडिदिनेछु।” [

¹⁷चाड़को उपलक्ष्यमा तिनीहरूका निम्‍ति पिलातसले एउटा कैदी छोडिदिनुपर्थ्‍यो।]

¹⁸तिनीहरू सबै एकसाथ यसो भनेर कराए, “यसलाई हटाउनुहोस्, र हाम्रा निम्‍ति बारब्‍बालाई छोडिदिनुहोस्‌।”

¹⁹बारब्‍बाचाहिँ सहरमा भएको कुनै विद्रोह र हत्‍याको अभियोगमा कारागारमा थुनिएको थियो।

²⁰येशूलाई छोडिदिने इच्‍छा गरेर पिलातसले फेरि तिनीहरूलाई सम्‍झाए।

²¹तर तिनीहरू यसो भन्‍दै चिच्‍च्‍याइरहे, ‘क्रूसमा टाँग्‍नुहोस्, त्‍यसलाई क्रूसमा टाँग्‍नुहोस्‌।”

²²अनि तिनले तेस्रो पल्‍ट तिनीहरूलाई भने, “किन? यी मानिसले के खराबी गरेका छन्‌ र? मैले त यिनलाई मृत्‍युदण्‍ड दिने कुनै कारण भेट्टाइनँ, यसकारण म यिनलाई सजाय गरेर छोडिदिनेछु।”

²³तर तिनीहरूले ठूलो सोरले कराउँदै उहाँलाई क्रूसमा टाँग्‍नैपर्छ भन्‍ने माग गर्न लागे। तिनीहरूको चित्‍कार सफल भयो।

²⁴अनि पिलातसले तिनीहरूको माग पूरा गरिदिने फैसला सुनाए।

²⁵तिनले त्‍यस मानिसलाई छोडिदिए, जो विद्रोह र हत्‍याको अभियोगमा कारागारमा परेको थियो। त्‍यसैलाई छोडिदिनुहोस्‌ भनेर तिनीहरूले माग गरेका थिए। तर येशूलाई चाहिँ तिनले तिनीहरूको इच्‍छामा सुम्‍पिदिए।

²⁶तिनीहरूले उहाँलाई त्‍यहाँबाट लैजाँदा, गाउँबाट आइरहेको सिमोन नाउँको कुरेनी निवासीलाई समाते, र क्रूस बोकेर उहाँको पछिपछि जान लगाए।

²⁷मानिसहरूको ठूलो धुइरो उहाँको पछि लाग्‍यो। त्‍यसमा स्‍त्रीहरू पनि थिए, जो विलाप गर्दै र रुँदैथिए।

²⁸तर तिनीहरूतिर फर्केर येशूले भन्‍नुभयो, “यरूशलेमका छोरी हो, मेरो निम्‍ति नरोओ, तर तिमीहरू आफ्‍नै निम्‍ति र आफ्‍ना छोराछोरीका निम्‍ति रोओ।

²⁹किनभने ती दिन आइरहेका छन्, जब मानिसहरूले भन्‍नेछन्, ‘धन्‍य बाँझीहरू र गर्भधारण नगर्ने कोखहरू र दूध नखुवाउने स्‍त्रीहरू।’

³⁰तब तिनीहरूले पहाड़हरूलाई ‘हामीमाथि खस्‌’ र डाँड़ाहरूलाई ‘हामीलाई छोप’ भन्‍न लाग्‍नेछन्‌।

³¹किनकि तिनीहरूले रूख हरियो हुँदा यी काम गर्छन्‌ भने, सुक्‍खा हुँदा के गर्लान्‌?”

³²अब तिनीहरूले दुई अपराधीहरूलाई उहाँसँगै मृत्‍युदण्‍ड दिनलाई लगे।

³³जब तिनीहरू खप्‍परे भन्‍ने ठाउँमा आए, तब त्‍यहाँ तिनीहरूले उहाँलाई क्रूसमा टाँगे, र ती अपराधीहरूमध्‍ये एक जनालाई दाहिनेपट्टि र अर्कालाई देब्रेपट्टि क्रूसमा टाँगे।

³⁴अनि येशूले भन्‍नुभयो, “हे पिता, यिनीहरूलाई क्षमा गर्नुहोस्, किनकि यिनीहरूले के गर्दैछन्‌ सो जान्‍दैनन्‌।” अनि तिनीहरूले उहाँको वस्‍त्र भाग गरेर चिट्ठा हाले।

³⁵मानिसहरू उभिएर हेरिरहेका थिए। शासकहरूले उहाँको ठट्टा गर्दै भने, “यसले अरूलाई बचायो, यो परमेश्‍वरका ख्रीष्‍ट तथा उहाँका चुनिएका जन हो भने यसले आफैलाई बचाओस्‌।”

³⁶सिपाहीहरूले पनि आएर उहाँलाई सिर्का दिँदै यसो भनेर गिल्‍ला गरे,

³⁷“तँ यहूदीहरूका राजा होस्‌ भने आफूलाई बचा।”

³⁸“यो यहूदीहरूको राजा हो” भन्‍ने दोष-पत्र पनि उहाँको मास्‍तिर थियो।

³⁹क्रूसमा टाँगिएका अपराधीहरूमध्‍ये एक जना अपराधीले उहाँको अपमान गर्दै भन्‍यो, “के तिमी ख्रीष्‍ट होइनौ? तिमी आफैलाई र हामीलाई बचाऊ।”

⁴⁰तर त्‍यसलाई हकारेर अर्कोले जवाफ दियो, “तँ पनि त्‍यही दण्‍डमा परेको छस्, तापनि परमेश्‍वरको डर मान्‍दैनस्‌?

⁴¹हाम्रो दण्‍ड त न्‍यायोचित छ, किनकि हामीले त आफ्‍नो कामको उचित फल भोगिरहेका छौं, तर यी मानिसले त केही अनुचित काम गरेका छैनन्‌।”

⁴²तब त्‍यसले भन्‍यो, “हे येशू, तपाईं आफ्‍नो राज्‍यमा आउनुहुँदा मलाई सम्‍झनुहोस्‌।”

⁴³उहाँले त्‍यसलाई भन्‍नुभयो, “साँच्‍चै म तिमीलाई भन्‍दछु, आजै तिमी मसित स्‍वर्गलोकमा हुनेछौ।”

⁴⁴प्राय: दिउँसोको बाह्र बजेको थियो, र तीन बजेसम्‍म सारा देशलाई अन्‍धकारले ढाक्‍यो।

⁴⁵सूर्यको तेजै कम भयो, र मन्‍दिरको पर्दा माझमा च्‍यातिएर दुई भाग भयो।

⁴⁶उच्‍च सोरले कराएर येशूले भन्‍नुभयो, “हे पिता, म मेरो आत्‍मा तपाईंको हातमा सुम्‍पन्‍छु।” यति भनेर उहाँले आफ्‍नो प्राण त्‍यागिदिनुभयो।

⁴⁷यो सब घटना देखेर कप्‍तानले यसो भन्‍दै परमेश्‍वरको महिमा गरे, “निश्‍चय नै यिनी धार्मिक मानिस थिए।”

⁴⁸यो दृश्‍य हेर्न जम्‍मा भएका सबै मानिसहरूले यी सब देखे, र आ-आफ्‍ना छाती पिट्‌दै घर फर्के।

⁴⁹तर उहाँका चिनाजानीहरू र गालीलबाट उहाँको पछिपछि आउने स्‍त्रीहरू टाढ़ा उभिएर यी घटनाहरू हेरिरहे।

⁵⁰योसेफ नाउँ भएका एक जना असल र धार्मिक मानिस थिए। उनी महासभाका सदस्‍य पनि थिए।

⁵¹उनले तिनीहरूका सल्‍लाह र कार्यमा सम्‍मति दिएका थिएनन्‌। उनी यहूदीहरूका अरिमाथिया सहरका मानिस थिए। उनी परमेश्‍वरका राज्‍यको बाटो हेर्दैथिए।

⁵²उनले पिलातसकहाँ गएर येशूको लाश मागे,

⁵³उहाँको लाश तल झारेर मलमलको कपड़ामा लपेटे, र चट्टानमा कपेर बनाएको एउटा चिहानमा राखे, जहाँ कहिल्‍यै कोही राखिएको थिएन।

⁵⁴त्‍यो तयारीको दिन थियो, अनि शबाथ सुरु हुनै लागेको थियो।

⁵⁵गालीलबाट उहाँको साथमा आउने स्‍त्रीहरू पछिपछि गए, र त्‍यो चिहान हेरे, र उहाँको लाश कसरी राखियो सो देखे।

⁵⁶तब फर्केर तिनीहरूले सुगन्‍धित द्रव्‍य र अत्तरहरू तयार गरे। अनि व्‍यवस्‍थाको आज्ञाअनुसार शबाथमा तिनीहरूले विश्राम गरे।