Read Nepali New Revised Version, 2012 यूहन्‍ना 7 Bible Online

यूहन्‍ना 7 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

यूहन्‍ना 7

¹त्‍यसपछि येशू गालीलमा नै घुमफिर गर्नुभयो, तर उहाँ यहूदियामा जान चाहनुभएन, किनभने यहूदीहरू उहाँलाई मार्ने दाउमा थिए।

²अब यहूदीहरूका छाप्रो-वासको चाड नजिकै थियो।

³यसकारण येशूका भाइहरूले उहाँलाई भने, “यो ठाउँ छाड़ेर यहूदिया जानुहोस्, र तपाईंले गरिरहनुभएका कामहरू तपाईंका चेलाहरूले पनि देखून्‌।

⁴जुन मानिसले ख्‍याति प्राप्‍त गर्न चाहन्‍छ, त्‍यसले गुप्‍तमा काम गर्दैन। तपाईं यी कामहरू गर्नुहुन्‍छ भने आफूलाई संसारमा प्रकट गराउनुहोस्‌।”

⁵किनकि उहाँका भाइहरूले पनि उहाँमाथि विश्‍वास गर्दैनथिए।

⁶येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मेरो उपयुक्त समय अझै आएको छैन, तर तिमीहरूका निम्‍ति त सबै समय उपयुक्त छ।

⁷संसारले तिमीहरूलाई घृणा गर्न सक्‍दैन, तर मलाई त घृणा गर्दछ, किनकि संसारको विषयमा त्‍यसका कामहरू दुष्‍ट छन्‌ भनी म गवाही दिन्‍छु।

⁸तिमीहरू यस चाड़मा जाओ। म यस चाड़मा जान्‍नँ, किनभने मेरो समय अझ पूरा भएको छैन।”

⁹तिनीहरूलाई यसो भनेर उहाँ गालीलमै रहनुभयो।

¹⁰तर उहाँका भाइहरू चाड़मा गएपछि उहाँ पनि खुल्‍लमखुल्‍ला होइन, तर गुप्‍त रूपमा जानुभयो।

¹¹चाड़मा यहूदीहरूले उहाँलाई खोजिरहेका थिए, र “उनी कहाँ छन्‌?” भनी सोध्‍दैथिए।

¹²भीड़हरूका बीचमा उहाँको विषयमा चर्चा हुन लाग्‍यो। कोही भन्‍थे, “उनी असल छन्‌।” अरूले भन्‍थे, “होइन, यसले मानिसहरूलाई भ्रममा पारिरहेछ।”

¹³तर यहूदीहरूको डरले उहाँको विषयमा कोही खुल्‍लमखुल्‍ला बोल्‍दैनथिए।

¹⁴चाड़को बीचमा येशू मन्‍दिरभित्र पस्‍नुभयो, र शिक्षा दिनुभयो।

¹⁵यहूदीहरूले अचम्‍म मान्‍दै यसो भने, “कुनै अध्‍ययन नगरी यिनले कसरी यति विद्या हासिल गरे?”

¹⁶तब येशूले जवाफ दिई तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मेरो शिक्षा मेरै होइन, तर उहाँको हो, जसले मलाई पठाउनुभयो।

¹⁷यदि कुनै मानिसले परमेश्‍वरको इच्‍छा पालन गर्न चाहन्‍छ भने, मेरो शिक्षा परमेश्‍वरतर्फबाट हो, कि मेरो आफ्‍नै तर्फबाट हो सो उसले जान्‍नेछ।

¹⁸जसले आफ्‍नै तर्फबाट बोल्‍दछ, उसले आफ्‍नै सम्‍मान खोज्‍दछ, तर जसले आफूलाई पठाउनेको सम्‍मान खोज्‍दछ, त्‍यो सत्‍य हो, र उसमा छल हुँदैन।

¹⁹के मोशाले तिमीहरूलाई व्‍यवस्‍था दिएनन्‌? तर तिमीहरू कसैले त्‍यो व्‍यवस्‍था पालन गर्दैनौ। तिमीहरू किन मलाई मार्न खोज्‍दछौ?”

²⁰भीड़ले जवाफ दियो, “तिमीलाई भूत लागेको छ। कसले तिमीलाई मार्न खोज्‍दैछ?”

²¹येशूले जवाफ दिई तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “एउटा काम मैले गरें, अनि तिमीहरू सबै यसमा आश्‍चर्य मान्‍दछौ।

²²मोशाले तिमीहरूलाई खतनाको रीति दिएका छन्‌ (हुन त, त्‍यो मोशाको तर्फबाट त होइन, तर पिता-पुर्खाहरूबाट हो), र पनि शबाथ-दिनमा तिमीहरू मानिसलाई खतना गर्दछौ।

²³मोशाको व्‍यवस्‍था भङ्ग नहोस्‌ भनेर यदि कुनै मानिसले शबाथ-दिनमा खतना गर्छ भने, मैले एक जना मानिसलाई शबाथ-दिनमा पूरै निको पारिदिएँ भनेर के तिमीहरू मसँग रीस गर्दछौ?

²⁴मुख हेरेर होइन, तर ठीक किसिमले इन्‍साफ गर।”

²⁵यरूशलेमका कोही-कोही मानिसहरूले भने, “के यिनी उही होइनन्, जसलाई तिनीहरूले मार्न खोज्‍दछन्‌?

²⁶हेर, यिनी त खुल्‍लमखुल्‍ला बोलिरहेछन्, तर तिनीहरू यिनलाई केही भन्‍दैनन्‌! के यिनी नै ख्रीष्‍ट हुन्‌ भन्‍ने धर्म-गुरुहरूले साँच्‍चै थाहा पाए?

²⁷तर हामी जान्‍दछौं, यी मानिस कहाँबाट आएका हुन्‌। तर जब ख्रीष्‍ट देखा पर्नुहुन्‍छ, उहाँ कहाँका हुनुहुन्‍छ कसैले थाहा पाउनेछैन।”

²⁸तब येशूले मन्‍दिरमा सिकाउनुहुँदा, उहाँले उच्‍च स्‍वरले भन्‍नुभयो, “तिमीहरू मलाई चिन्‍छौ, र म कहाँबाट आएको हुँ, त्‍यो पनि जान्‍दछौ। म आफ्‍नै इच्‍छाले आएको होइनँ, तर जसले मलाई पठाउनुभयो उहाँ सत्‍य हुनुहुन्‍छ। तिमीहरू उहाँलाई चिन्‍दैनौ,

²⁹तर म उहाँलाई चिन्‍दछु, किनभने म उहाँबाट आएको हुँ, र उहाँले मलाई पठाउनुभएको हो।”

³⁰यसकारण तिनीहरूले उहाँलाई पक्रन खोजे, तर कसैले उहाँमाथि हात हालेन, किनभने उहाँको समय अझ आइपुगेको थिएन।

³¹तर भीड़का धेरै मानिसहरूले उहाँमाथि विश्‍वास गरे। तिनीहरूले भने, “जब ख्रीष्‍ट आउनुहुन्‍छ, तब के यिनले गरेका चिन्‍हहरूभन्‍दा बढ़ी चिन्‍ह उहाँले गर्नुहोला र?”

³²भीड़ले उहाँको विषयमा चर्चा गरिरहेको फरिसीहरूले सुने। तब मुख्‍य पूजाहारीहरू र फरिसीहरूले उहाँलाई पक्रन मन्‍दिरका पहरेदारहरू पठाए।

³³येशूले भन्‍नुभयो, “अझ केही समयसम्‍म म तिमीहरूसँग छु, त्‍यसपछि म मलाई पठाउनुहुनेकहाँ जानेछु।

³⁴तिमीहरूले मलाई खोज्‍नेछौ, तर भेट्टाउनेछैनौ, र जहाँ म हुन्‍छु, तिमीहरू आउन सक्‍दैनौ।”

³⁵तब यहूदीहरूले आपसमा भने, “यिनी कहाँ जान आँटेका छन्, र हामी यिनलाई भेट्टाउनेछैनौं? के यिनी ग्रीकहरूका बीचमा छरपष्‍ट भई बसेका यहूदीहरूकहाँ गएर ग्रीकहरूलाई शिक्षा दिन चाहन्‍छन्?

³⁶यिनले भनेको यो वचन के हो? ‘तिमीहरू मलाई खोज्‍नेछौ, तर भेट्टाउनेछैनौ, र जहाँ म हुन्‍छु, तिमीहरू आउन सक्‍दैनौ’?”

³⁷अब चाड़को पछिल्‍लो दिन, अर्थात्‌ चाड़को प्रमुख दिनमा, उभिएर येशूले उच्‍च स्‍वरमा यसो भन्‍नुभयो, “यदि कोही तिर्खायो भने त्‍यो मकहाँ आओस्‌ र पिओस्‌।

³⁸जसले ममाथि विश्‍वास गर्दछ, धर्मशास्‍त्रले भनेअनुसार ‘त्‍यसको अन्‍तस्‍करणबाट जिउँदो पानीका खोलाहरू बगिनिस्‍कनेछन्‌’।”

³⁹तर यो कुरो उहाँले पवित्र आत्‍माको विषयमा भन्‍नुभएको थियो, जुन पवित्र आत्‍मा उहाँमाथि विश्‍वास गर्नेहरूले प्राप्‍त गर्न लागेका थिए। किनकि पवित्र आत्‍मा अहिलेसम्‍म दिइएको थिएन, किनभने येशूको महिमा अझसम्‍म भएको थिएन।

⁴⁰यी कुरा सुन्‍ने कोही-कोही मानिसले भने, “यिनी त साँच्‍चै अगमवक्ता रहेछन्‌।”

⁴¹अरूहरूले भने, “यिनी ख्रीष्‍ट हुन्‌।” तर कसै-कसैले भने, “के ख्रीष्‍ट गालीलबाट आउँछन्‌ र?

⁴²के धर्मशास्‍त्रले भनेको छैन, कि ख्रीष्‍ट दाऊदको वंशबाट र दाऊदकै गाउँ बेथलेहेमबाट आउँछन्‌?”

⁴³यसैले मानिसहरूका बीचमा उहाँको कारण फाटो भयो।

⁴⁴तिनीहरूमध्‍ये कतिले उहाँलाई पक्रन खोजे, तर उहाँमाथि कसैले पनि हात हालेन।

⁴⁵तब मन्‍दिरका पहरेदारहरू मुख्‍य पूजाहारीहरू र फरिसीहरूकहाँ आए। तिनीहरूले यिनीहरूलाई भने “तिमीहरूले त्‍यसलाई किन ल्‍याएनौ?”

⁴⁶पहरेदारहरूले जवाफ दिए, “यस मानिसले जस्‍तो त कुनै मानिसले कहिल्‍यै बोलेन!”

⁴⁷फरिसीहरूले यिनीहरूलाई भने, “तिमीहरू पनि बहकियौ, कि कसो?

⁴⁸के धर्म-गुरु अथवा फरिसीहरूमध्‍ये कसैले उसमाथि विश्‍वास गरेको छ?

⁴⁹तर यो भीड, जसले व्‍यवस्‍था जान्‍दैन, त्‍यो श्रापित छ।”

⁵⁰तिनीहरूमध्‍ये एक जना निकोदेमस, जो पहिले एक पल्‍ट येशूकहाँ आएका थिए, तिनले भने,

⁵¹“के हाम्रो व्‍यवस्‍थाले पहिले मानिसको सुनुवाइ नभई, र त्‍यसले के गरेको छ सो नजानिकन त्‍यसलाई दोषी ठहराउँछ र?”

⁵²तिनीहरूले उनलाई जवाफ दिए, “के तिमी पनि गालीलका हौ? धर्मशास्‍त्र खोजेर हेर, र तिमीले देख्‍नेछौ, कि गालीलबाट अगमवक्ता निस्‍कँदैन।” [

⁵³तब हरेक मानिस आ-आफ्‍ना घर गए।