Read Nepali New Revised Version, 2012 रोमी 9 Bible Online

रोमी 9 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

रोमी 9

¹म ख्रीष्‍टमा साँचो बोलिरहेछु, मैले ढाँटेको छैनँ। मेरो विवेकले पवित्र आत्‍मामा मलाई गवाही दिन्‍छ।

²मेरो हृदयमा असाध्‍य शोक र मनमा अटूट वेदना छ।

³म त यहाँसम्‍म पनि चाहन सक्‍थें कि मेरा भाइहरू र मेरा जातिको नाताले मेरा कुटुम्‍बहरूका खातिर म नै श्रापित होऊँ, र ख्रीष्‍टबाट परित्‍यक्त होऊँ!

⁴तिनीहरू इस्राएलीहरू हुन्, अनि पुत्र हुने अधिकार, महिमाको दर्शन, करार, व्‍यवस्‍थाको प्रदान, मन्‍दिरको आराधना र प्रतिज्ञाहरू तिनीहरूका आफ्‍नै हुन्‌।

⁵पूर्वजहरू तिनीहरूका नै हुन्, र ख्रीष्‍ट पनि शरीरअनुसार तिनीहरूकै वंशका हुनुहुन्‍छ, सर्वोच्‍च परमेश्‍वर, जसको युगानयुग स्‍तुति होस्‌। आमेन।

⁶तर परमेश्‍वरको वचन विफल भएको होइन। किनकि इस्राएलबाट जन्‍मेका सबै इस्राएल होइनन्,

⁷न त अब्राहामका सन्‍तान हुँदैमा सबै तिनका छोरा-छोरी हुन्‌। तर धर्मशास्‍त्रमा भनेअनुसार, “इसहाकबाट नै तिनीहरूको सन्‍तान गनिनेछ।”

⁸यसको अर्थ, शरीरबाट जन्‍मेकाहरू परमेश्‍वरका सन्‍तान होइनन्, तर करारबाट उत्‍पन्‍न भएकाहरू नै अब्राहामका सन्‍तान हुन्‌।

⁹त्‍यस प्रतिज्ञाले यसो भन्‍दछ, “तोकिएको समयमा म फर्केर आउनेछु, र साराको एउटा छोरो हुनेछ।”

¹⁰त्‍यसो मात्र होइन, जब रिबेकाले एउटै पुरुष हाम्रा पुर्खा इसहाकबाट गर्भधारण गरिन्,

¹¹र जुम्‍ल्‍याहा बालकहरू जन्‍मनु अघिबाटै, तिनीहरूले कुनै असल वा खराब गर्न अघि नै, कर्मले होइन तर उहाँको बोलावटअनुसार परमेश्‍वरका चुनाउको उद्देश्‍य ठहरिओस्‌ भनेर

¹²रिबेकालाई यसै भनिएको थियो, “जेठोले कान्‍छाको सेवा गर्नेछ।”

¹³जसो लेखिएको छ, “याकूबलाई मैले प्रेम गरें, तर एसावलाई तुच्‍छ ठानें।”

¹⁴अब हामी के भनौं? के परमेश्‍वरमा अन्‍याय छ त? कदापि होइन!

¹⁵उहाँ मोशालाई भन्‍नुहुन्‍छ, “जसमाथि म कृपा गर्न चाहन्‍छु, त्‍यसलाई म कृपा गर्नेछु, र जसलाई म टिठ्याउन चाहन्‍छु, त्‍यसलाई म टिठाउनेछु।”

¹⁶यसकारण मानिसको इच्‍छा वा प्रयासमाथि यो निर्भर गर्दैन, तर परमेश्‍वरको कृपामाथि निर्भर गर्दछ।

¹⁷कि धर्मशास्‍त्रले फारोलाई भन्‍छ, “म मेरो शक्ति तँमा देखाऊँ, र सारा पृथ्‍वीमा मेरो नाउँको घोषणा गरिओस्‌ भन्‍ने अभिप्रायले मैले तँलाई खड़ा गरें।”

¹⁸यसकारण उहाँले इच्‍छा गर्नुभएकाहरूलाई उहाँले कृपा गर्नुहुन्‍छ, र उहाँले इच्‍छा गर्नुभएकाहरूको हृदयलाई उहाँले कठोर पार्नुहुन्‍छ।

¹⁹तब तिमी मलाई भन्‍नेछौ, “परमेश्‍वरले अझै किन दोष लगाउनुहुन्‍छ? किनकि उहाँको इच्‍छालाई कसले विरोध गर्न सक्‍छ?”

²⁰तर मानिस भएर परमेश्‍वरलाई जवाफ लाग्‍ने तिमी को हौ? के ढालेर बनाएको वस्‍तुले आफूलाई बनाउनेलाई “मलाई किन यस्‍तो बनाएको?” भन्‍छ र?

²¹के एउटै माटोको ढिकाबाट एउटा आदरको भाँड़ो, र अर्कोचाहिँ तुच्‍छ कामको लागि बनाउने माटोमाथि कुमालेको अधिकार छैन र?

²²यदि परमेश्‍वरले आफ्‍नो क्रोध प्रकट गर्न र आफ्‍नो शक्ति प्रदर्शन गर्नलाई विनाशको लागि तयार पारिएको क्रोधका पात्रहरूलाई अत्‍यन्‍त धैर्यसाथ सहनुभएको छ भने, के भयो त?

²³यदि महिमाको निम्‍ति अघिबाटै तयार पार्नुभएको उहाँका कृपा-पात्रहरूलाई आफ्‍नो महिमाको सम्‍पत्ति प्रकट गर्नलाई उहाँले यसो गर्नुभयो—

²⁴अर्थात्‌ हामी, जसलाई यहूदीहरूबाट मात्र होइन, तर अन्‍यजातिहरूबाट पनि उहाँले बोलाउनुभएको छ भने, के भयो त?

²⁵जस्‍तो होशेको पुस्‍तकमा पनि उहाँ भन्‍नुहुन्‍छ, “जुनहरू मेरा मानिसहरू थिएनन्, तिनीहरूलाई म ‘मेरा प्रजा’ तुल्‍याउनेछु। र जसलाई मैले प्रेम गरेको थिइनँ, त्‍यसलाई म ‘मेरो प्रिय’ भन्‍नेछु।”

²⁶“अनि जहाँ ‘तिमीहरू मेरा प्रजा होइनौ।’ भनी तिनीहरूलाई भनिएको थियो, त्‍यहीँ तिनीहरू ‘जीवित परमेश्‍वरका सन्‍तान’ कहलाइनेछन्‌।”

²⁷इस्राएलको बारेमा यशैया घोषणा गर्छन्, “इस्राएलका सन्‍तानको संख्‍या समुद्रको बालुवा जत्तिकै भए पनि, बाँकी रहेकाहरूको मात्र उद्धार हुनेछ।

²⁸किनकि प्रभुले पृथ्‍वीमा उहाँका दण्‍डको आज्ञा दृढ़ता र शीघ्रतासाथ पूर्ण गर्नुहुनेछ।”

²⁹यशैयाले यो भविष्‍यवाणी गरेका छन्, “सेनाहरूका परमप्रभुले हाम्रा निम्‍ति सन्‍तान नछोड्‌नुभएको भए हामी सदोमजस्‍तै हुनेथियौं, र गमोरासमान बन्‍नेथियौं।”

³⁰अब हामी के भनौं? धार्मिकताको पछि नलाग्‍ने अन्‍यजातिहरूले धार्मिकता प्राप्‍त गरेका छन्, अर्थात्‌ विश्‍वासद्वारा पाइने धार्मिकता।

³¹तर व्‍यवस्‍थामाथि आधारित भएको धार्मिकताको पछि लाग्‍ने त्‍यस इस्राएलले त्‍यो व्‍यवस्‍था पूरा गर्न सकेन।

³²किन सकेन? किनकि धार्मिकता कर्महरूमाथि आधारित छ भन्‍ठानेर तिनीहरूले विश्‍वासद्वारा धार्मिकता खोजेनन्‌। तिनीहरू ठेस लाग्‍ने ढुङ्गामा ठक्‍कर खाएर लड़ेका छन्‌।

³³जस्‍तो लेखिएको छ, “हेर, म सियोनमा एउटा ढुङ्गा राख्‍तछु, जसमा मानिसहरूलाई ठेस लाग्‍छ, एउटा चट्टान, जसले तिनीहरूलाई लड़ाउँछ, तर उहाँमा भरोसा राख्‍ने कोही शर्ममा पारिनेछैन।”