Read Nepali New Revised Version, 2012 २ कोरिन्थी 12 Bible Online

२ कोरिन्थी 12 - Nepali New Revised Version, 2012 bible

२ कोरिन्थी 12

¹मैले गर्व गर्नैपर्छ। तर यसबाट लाभ केही नभए तापनि, प्रभुबाट पाएका दर्शनहरू र प्रकाशहरूका कुरा म गरिरहेछु।

²ख्रीष्‍टमा म एक जना मानिसलाई चिन्‍दछु, जो चौध वर्षअघि तेस्रो स्‍वर्गसम्‍म उचालिलगियो। ऊ शरीरमै लगियो कि शरीरविनै, सो म जान्‍दिनँ, परमेश्‍वर जान्‍नुहुन्‍छ।

³म यस मानिसलाई चिन्‍दछु, शरीरमा हो कि विनाशरीरमा, त्‍यो मलाई थाहा छैन, तर त्‍यो मानिस स्‍वर्गलोकमा उचालिलगियो, यो कुरा परमेश्‍वर जान्‍नुहुन्‍छ।

⁴र त्‍यहाँ बताउनु नहुने कुराहरू उसले सुन्‍यो, जुनचाहिँ मानिसले उच्‍चारणसम्‍म पनि गर्नुहुँदैन।

⁵यस मानिसको पक्षमा म गर्व गर्नेछु, तर आफ्‍नै पक्षमा भने मेरो कमजोरीबाहेक अरू कुरामा म गर्व गर्नेछैनँ।

⁶यदि मैले गर्व गर्ने इच्‍छा नै गरे भने पनि म मूर्ख बन्‍नेछैनँ, किनकि म सत्‍य बोलिरहेको हुनेछु। तर मानिसले ममा देखेको र मबाट सुनेको भन्‍दा बढ़ी कसैले मलाई नठानोस्‌ भनेर म गर्व गर्नदेखि थामिन्‍छु।

⁷तर प्रशस्‍त प्रकाशहरूको कारण घमण्‍डले म बढ्‌ता नफुलूँ भनेर मलाई सताउन र घमण्‍डबाट रोक्‍नलाई शैतानको दूत, अर्थात्‌ एउटा काँढ़ो मेरो शरीरमा दिइयो।

⁸यो मबाट हटोस्‌ भनेर मैले तीन पल्‍ट प्रभुसित बिन्‍ती गरें।

⁹तर मलाई उहाँले भन्‍नुभयो, “मेरो अनुग्रह तेरो निम्‍ति पर्याप्‍त छ, किनभने मेरो शक्ति दुर्बलतामा नै सिद्ध हुन्‍छ।” यसकारण ख्रीष्‍टको शक्ति ममा वास गरोस्‌ भनेर म बरु मेरो दुर्बलतामा बढ़ी खुशीसाथ गर्व गर्नेछु।

¹⁰यसकारण ख्रीष्‍टको खातिर दुर्बलताहरूमा, बदनामीहरूमा, कठिनाइहरूमा, सतावटहरूमा, आपद्‌हरूमा म सन्‍तुष्‍ट रहन्‍छु। किनकि जब म दुर्बल छु, तब म शक्तिशाली छु।

¹¹म मूर्ख भएको छु। तिमीहरूले मलाई यसो गर्नु कर लगायौ, किनकि तिमीहरूबाट त मेरो प्रशंसा हुनुपर्नेथियो। किनभने म केही नभए तापनि सर्वोच्‍च प्रेरितहरूभन्‍दा म तुच्‍छ छैनँ।

¹²साँचो प्रेरितका लक्षणहरूचाहिँ पूरा धैर्यसाथ, चिन्‍हहरू, चमत्‍कारहरू र शक्तिका कामहरूद्वारा तिमीहरूका बीचमा प्रकट गरिएका थिए।

¹³अरू सबै मण्‍डलीहरूको तुलनामा तिमीहरूले कुन कुरामा कम निगाह पायौ? हो, एउटा कुरामा चाहिँ तिमीहरूले मलाई क्षमा गर्नुपर्छ, म तिमीहरूका निम्‍ति बोझ बनिनँ।

¹⁴अब तेस्रो पल्‍ट तिमीहरूकहाँ आउन म तयार छु। म तिमीहरूका निम्‍ति बोझ हुनेछैनँ, किनकि म तिमीहरूको सम्‍पत्ति होइन तर तिमीहरूलाई नै चाहन्‍छु। किनभने आमा-बुबाको निम्‍ति छोरा-छोरीले होइन, तर छोरा-छोरीका निम्‍ति पो आमा-बुबाले सञ्‍चय गर्नुपर्छ।

¹⁵म तिमीहरूका निम्‍ति ज्‍यादै खुशीसाथ खर्च गर्नेछु, र स्‍वयम्‌ आफै पनि खर्चनेछु। यदि मैले तिमीहरूलाई बढ़ी प्रेम गरें भने, के मैले चाहिँ कम्‍ती प्रेम पाउने?

¹⁶मैले तिमीहरूलाई बोझ बोकाइनँ, यो ठीकै हो, तर मैले चलाकी गरेर तिमीहरूलाई फसाएँ भनी तिमीहरू भन्‍छौ।

¹⁷मैले तिमीहरूकहाँ पठाएकाहरूमध्‍येका कुनै मानिसद्वारा तिमीहरूबाट के मैले फाइदा उठाएथें र?

¹⁸मैले तीतसलाई जान भनी आग्रह गरें, र त्‍यस भाइलाई तिनको साथमा पठाएँ। के तीतसले तिमीहरूबाट केही फाइदा उठाए? के हामी एकै आत्‍माद्वारा चलेनौं? के हामी एकै पाइलामा हिँड़ेनौं?

¹⁹के तिमीहरू यो सोचिरहेका छौ, कि यतिञ्‍जेल तिमीहरूका सामु हामी आफ्‍नै सफाइ दिइरहेका छौं? प्रिय हो, हामी परमेश्‍वरको सामुन्‍ने ख्रीष्‍टमा बोलिरहेका छौं, अनि यी सब तिमीहरूलाई बलिया बनाउनका निम्‍ति हो।

²⁰किनभने म आउँदा मैले इच्‍छा गरेबमोजिम तिमीहरूलाई नभेट्टाउँला, र तिमीहरूले पनि मलाई आफूले इच्‍छा गरेबमोजिम भेट्टाउँदैनौ कि भन्‍ने मलाई डर लागेको छ। शायद त्‍यहाँ झगड़ा, डाह, क्रोध, स्‍वार्थ, बदख्‍वाइँ, निन्‍दो-चर्चो, अभिमान र गोलमाल हुन्‍छ होला।

²¹मलाई डर लाग्‍छ, कि म फेरि आउँदा मेरा परमेश्‍वरले मलाई तिमीहरूका सामुन्‍ने होच्‍याइदिनुहुनेछ, र धेरै जनाका निम्‍ति मैले शोक गर्नुपर्नेछ, जुनहरूले अघि पाप गरेका थिए, र आफूले गरेका अशुद्धता, व्‍यभिचार र छाडापनबाट पश्‍चात्ताप गरेका छैनन्‌ होला।