Read New Thai Version (NTV) – พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ โยบ 39 Bible Online

โยบ 39 - New Thai Version (NTV) – พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ bible

โยบ 39

¹เจ้ารู้ไหมว่าพวกแพะป่าตกลูกเมื่อไหร่ เจ้าสังเกตกวางตัวเมียออกลูกหรือเปล่า

²เจ้ารู้ไหมว่าสัตว์เหล่านี้ตั้งท้องนานกี่เดือน เจ้ารู้เวลาที่มันตกลูกไหม

³เวลาที่มันโก้งโค้งตกลูก และหย่อนลูกน้อยลงบนพื้น

⁴พวกลูกน้อยของมันแข็งแรงขึ้น เติบโตในที่โล่งกว้าง พวกมันออกไปและไม่กลับมาหามันอีก

⁵ใครให้ลาป่าออกไปอย่างมีอิสระ ใครแก้เชือกและปล่อยให้ลาไป

⁶เราให้ที่ร้างอันแร้นแค้นเป็นบ้านของพวกมัน และให้ที่ดินเค็มเป็นที่อาศัย

⁷มันสบประมาทเสียงอึกทึกในเมือง มันไม่ได้ยินเสียงตะโกนของคนคุมสัตว์

⁸มันเสาะหาอาหารตามภูเขา และมันเสาะหาใบหญ้าเขียวชอุ่ม

⁹โคป่ายอมรับใช้เจ้าหรือ มันจะค้างแรมอยู่ที่รางหญ้าของเจ้าหรือ

¹⁰เจ้าสามารถใช้เชือกผูกโคป่าให้มันไถร่องได้หรือ หรือมันจะลากคันไถตามหลังเจ้าไปหรือ

¹¹เจ้าจะไว้ใจมันได้เพราะกำลังอันมหาศาลของมันหรือ เจ้าจะมอบหมายงานหนักของเจ้าไว้กับมันหรือ

¹²เจ้าเชื่อในตัวมันหรือว่ามันจะเก็บเกี่ยวข้าวให้เจ้าได้ และรวบรวมไปที่ลานนวดข้าวของเจ้าได้

¹³นกกระจอกเทศโบกสะบัดปีกของมันอย่างร่าเริงใจ ปีกและขนของมันเทียบเทียมกับนกกระสาหรือ

¹⁴เพราะมันวางไข่ไว้ใต้ดิน และปล่อยให้ไข่รับความอุ่นจากพื้นดิน

¹⁵ไม่ได้นึกว่าเท้าอาจจะเหยียบไข่นกแตก หรือสัตว์ป่าอาจจะเหยียบย่ำมันก็ได้

¹⁶แม่นกนั้นโหดร้ายต่อลูกของมันเหมือนว่าไม่ใช่ลูกของมันเอง และไม่เสียดายว่ามันเสียแรงไปเปล่าๆ

¹⁷เป็นเพราะเราทำให้มันลืมปัญญา และไม่ได้ให้มันมีสัญชาตญาณ

¹⁸เวลาที่มันกระพือปีกขณะวิ่งไป มันก็หัวเราะเยาะม้ากับคนขี่

¹⁹เจ้าให้พลังแก่ม้าหรือ เจ้าปกคอม้าด้วยขนที่ยาวของมันหรือ

²⁰เจ้าทำให้มันกระโดดโผไปอย่างตั๊กแตนหรือ เสียงดังพรืดๆ ทางจมูกของมันน่าสะพรึงกลัวนัก

²¹มันยันพื้นดินและโลดขึ้นด้วยกำลังของมัน มันวิ่งออกไปผจญสงคราม

²²มันไม่กลัว ไม่ตกใจ มันไม่หันหลังให้กับการสู้รบ

²³บนหลังของมันมีเสียงเขย่าของแล่งธนู หอกและหอกซัดวาววับ

²⁴มันห้อไปด้วยฝีเท้าที่ว่องไว มันคึกและเดือดดาล มันยืนนิ่งไม่ได้เมื่อได้ยินเสียงแตรงอน

²⁵เมื่อเสียงแตรงอนดังขึ้น มันก็ทำเสียง ‘ฮี้’ มันได้กลิ่นสงครามแต่ไกล ผู้นำทัพตะโกนออกคำสั่งเสียงกึกก้อง

²⁶เป็นเพราะปัญญาของเจ้าหรือที่เหยี่ยวโผบินสูงขึ้น และกางปีกออกบินไปทางทิศใต้ได้

²⁷เป็นเพราะคำบัญชาของเจ้าหรือที่นกอินทรีโผบินขึ้นสู่ท้องฟ้า และสร้างรังของมันบนที่สูงสุดได้

²⁸มันอาศัยและสร้างบ้านของมันบนหินสูง ที่ผาหินและที่ปลอดภัย

²⁹มันสอดส่องหาเหยื่อจากที่นั่น มันมองเห็นเหยื่อได้แต่ไกล

³⁰ลูกๆ ของมันดูดกินเลือด และที่ไหนมีร่างที่ถูกฆ่า มันก็อยู่ที่นั่น”