Read Nogai Матай 13 Bible Online

Матай 13 - Nogai bible

Матай 13

¹Сол куьн Иса, уьйден шыгып, коьлдинъ ягасына барып олтырды.

²Онынъ тоьгерегине коьп аьдем йыйылган себепли, Ол кайыкка минди, а баьри халк ягада турды.

³Иса оларды, коьп таварыхларды айтып, уьйретти: «Мине эгинши урлык шашпага шыгады.

⁴Ол шашатаган вакытта, урлыклардынъ бир кесеги йол бойына туьседи. Куслар ушып келедилер де оларды шоьплейдилер.

⁵Баска урлыклар топырагы аз болган таслык ерге туьседилер. Тамырлары топыракта терен болмаганнан себеп, олар тез болып, туьртип шыгадылар.

⁶Ама куьн тувганы ман оьсимликлер иссиликтен курыйдылар, неге десе олар куьшли тамырсыз.

⁷Баска урлыклар шоькирли коьгемликке туьседилер, тек коьгемлик оьсип, туьртип шыккан оьсимликлерди басып кояды.

⁸Калган урлыклар ийги топыракка туьседилер де, шашылганыннан юз, алпыс яде отыз кабат артык онъыс бередилер.

⁹Тынълаяк болган тынъласын!»

¹⁰Исадан сокталары: «Сен аьдемлерге таварых пан неге соьйлейсинъ?» — деп сорадылар.

¹¹Иса деп яваплады: «Сизге Алла Патшалыгынынъ сырлары ашылган, ама оларга ашылмаган.

¹²Неге десе кимде (билим) бар, сога (коьбирек) берилер, ол моллыкта болар, ама кимде йок, соннан азы да тартылып алынар.

¹³Оларга таварыхлар ман айтаман. Неге десе „олар карасалар да коьрмейдилер; тынъласалар да эситпейдилер эм анъламайдылар“.

¹⁴Олар Ешая пайхамбардынъ билдиргенин толтырадылар: „Эситип эситеексиз, ама анъламаяксыз. Карап караяксыз, ама коьрмеексиз.

¹⁵Неге десенъиз бу халктынъ юреклери сезимсиз болган. Олар кулаклары ман кыйын эситедилер, коьзлерин тарс юмганлар. Солай болмаса, коьзлери мен коьрер, кулаклары ман эситер, юреклери мен анълар эм Мага кайтар эдилер, (дейди Алла,) Мен де оларды савартар эдим“.

¹⁶Ама сиз бактылысыз! Неге десе коьзинъиз коьреди, кулагынъыз эситеди.

¹⁷Сизге дурысын айтаман: коьп пайхамбарлар ман туврашыл аьдемлер сиз коьргенлерди коьрмеге суьетаган эдилер, тек коьралмадылар. Олар сиз эситкенлерди эситеек болатаган эдилер, ама эситалмадылар.

¹⁸Соны ман, эгинши акында таварыхтынъ неди анълатканын тынъланъыз:

¹⁹Алладынъ Патшалыгы акында соьзди эситетаган, ама оны анъламайтаган аьр биревге ибилис келеди, сол аьдемнинъ юрегине шашылганды урлайды. Йол бойына шашылган урлык эне соны анълатады.

²⁰Таслык ерге шашылган урлык — ол соьзди эситетаган эм, куванып, оны янме-ян кабыл этетаган аьдем;

²¹тек куьшли тамырсыз болганыннан, ол тебентели тувыл, Алла соьзи уьшин кыйынлыкларга эм эзиетлерге расканлай, йолдан тез таяды.

²²Шоькирли коьгемликке шашылган урлык — ол соьзди эситетеган, ама бу оьмирдинъ кайгысы эм байлыктынъ алдавлары оны басып, онъыссыз эткен аьдем.

²³Ийги топыракка шашылган урлык — ол соьзди эситкен эм оны анълаган аьдем. Ондай урлык шашылганыннан юз, алпыс яде отыз кабат артык онъыс береди».

²⁴Иса оларга тагы да баска бир таварых айтты: «Алладынъ Патшалыгы данъылыкка яхшы урлык шашкан аьдемге усайды.

²⁵Мине аьдемлер уйклайтаган заманда, онынъ душпаны келип, бийдай арасына яман оьленлердинъ урлыгын шашып кетеди.

²⁶Бийдай оьсип, бас кускан заманда яман оьленлер де коьринип баслайдылар.

²⁷Уьйдинъ иесине куллары келип: „Иемиз, сен данъылынъа яхшы урлыкты шашкан эдинъ де, а яман оьленлер кайдан шыкты?“ — дейдилер.

²⁸„Оны душпан эткен“, — деп яваплайды иелери. Сонда куллары сорайдылар: „Аьше, суье болсанъ, биз барып оьленди отайык?“

²⁹„Йок“, — деп яваплайды ол, — „сиз, яман оьленлерди отаймыз деп, оны ман бирге бийдайды да юлкпага болаяксыз.

³⁰Экиси де орув заманына дейим оьссинлер. Орувда мен орувшыларга: Алды ман яман оьленди йыйып, куьлте этип байлап, куьйдиринъиз, сонъ бийдайды йыйып, амбарыма аькелинъиз, — деп, айтарман“».

³¹Иса оларга тагы да бир таварых айтты: «Алладынъ Патшалыгы аьдем оьз данъылына шашкан шуьшитки[19] урлыкка усайды.

³²Шуьшитки урлык баьри баска туьрли урлыклардынъ энъ кишкейи болса да, оьскенде, калган бав оьсимликлериннен бийик болып, терекке айланады эм коьктеги куслар онынъ бутакларында уялайдылар».

³³Иса баска бир таварыхты анълатты: «Алладынъ Патшалыгы, хатын баьрисин ашытар уьшин уьш оьлшем ун ман карыстырган ашыткыга усайды».

³⁴Онынъ баьрисин де Иса халкка, таварыхлап, айтатаган эди. Таварыхсыз бир зат та анълатпады.

³⁵Соьйтип, пайхамбар айтканлары толтырылды: «Мен таварыхлар ман айтаякпан, дуныя яратылганыннан ясырылып турганларды ашаякпан».

³⁶Сонъында Иса, халкты йиберип, уьйге кирди. Онынъ сокталары касына келип: «Данъылдагы яман оьленлер акындагы таварыхты бизге анълат», — деп тиледилер.

³⁷Иса явапка: «Ийги урлык шашувшы — Аьдем Улы.

³⁸Данъыл — дуныя, а яхшы урлыклар — Алла Патшалыгынынъ балалары. Яман оьленлер — ибилистинъ балалары.

³⁹Оларды шашкан — ибилис. Орув — дуныядынъ сонъы, а орувшылар маьлеклер боладылар.

⁴⁰Сол себептен яман оьленлерди йыйып, отта кайтип куьйдире болсалар, соьйтип дуныядынъ сонъында да болаяк.

⁴¹Аьдем Улы оьз маьлеклерин йибереек, олар аьдемлерди йолдан тайдыратаган баьри затларды да йорыксызлык этетаганлардынъ баьрисин де Онынъ Патшалыгыннан йыйып,

⁴²янган отка атаяклар. Онда йылав эм тислер кыршылдатув болаяк.

⁴³Ол заманда туврашыл аьдемлер оьз Аталары Алладынъ Патшалыгында, куьндей болып, ярыкланып тураяклар. Кимнинъ кулагы бар — тынъланъыз!

⁴⁴Алладынъ Патшалыгы данъылда коьмилген карызнага усайды. Аьдем карызнады тапканда, оны ясырады. Куванганыннан баьри болган затын, данъылды алаяк болып, сатып йибереди.

⁴⁵Алладынъ Патшалыгы баалы ынжы буьртигин излейтаган саьвдегерге усайды.

⁴⁶Онынъ бек баа буьртигин тапканда, баьри болган затын сол ынжыды алаяк болып, сатып йибереди.

⁴⁷Алладынъ Патшалыгы коьлге атылган, ога коьп туьрли балык туьскен йылымга да усайды.

⁴⁸Йылым толганда, балыкшылар оны ягага шыгардылар. Сонъ олтырып яхшы балыкларын савытларга йыйдылар да яманларын тысына тасладылар.

⁴⁹Дуныядынъ сонъында да солай ок болаяк. Маьлеклер келееклер, яманды туврашылдан айыраяклар.

⁵⁰Яманды янган отка, йылав эм тис кыршылдатув болган ерге атаяклар.

⁵¹Мунынъ баьрисин де анъладынъызба?» — деп сорады Иса. Ога: «Анъладык», — дедилер.

⁵²Сол заманда оларга Иса: «Соны ман Алладынъ Патшалыгында сокта болган аьр бир дин аьлими оьзининъ карызнасыннан янъы эм эски байлыкларын шыгаратаган уьй иесине усайды», — деди.

⁵³Бу таварыхларды айтып кутылган сонъ, Иса оннан шыгып кетти.

⁵⁴Ол Оьз ата юртына келип, ондагы синагогта аьдемлерди уьйретип баслады. Олар да сейирсинетаган эдилер: «Бу аьдемде сосындай акыл, мунадай куьдиретли ислер кайдан экен?

⁵⁵Агаш устасынынъ улы тувылма? Онынъ анасынынъ аты Марьем, кардашлары да Якуп, Юсуп, Шимон эм Юда тувылма экен?

⁵⁶Бизи мен бирге тувылма Онынъ баьри карындаслары? Бу затлардынъ баьриси де Онда кайдан экен?» — деп сорадылар. Олар бу себептен Оны кабыл коьрмеге суьймедилер.

⁵⁷Иса оларга: «Пайхамбар оьз ата юртында эм оьз уьйинде болмаса, баска ерлерде сансыз болмайды», — деп айтты.

⁵⁸Оларда иман болмаганы уьшин, онда Иса коьп куьдиретли ислерди этпеди.