Read Nogai Матай 14 Bible Online

Матай 14 - Nogai bible

Матай 14

¹Сол кезуьвде тетрарх[20] Ирод та Исадынъ хабарын эситкен эди.

²Ол оьзининъ аьдемлерине: «Бу — Шомылдырувшы Яхъя. Ол оьлилерден тирилген! Сонынъ уьшин сосындай куьдиретли ислер этеди», — деди.

³Ирод, кардашы Пилиптинъ пишеси Иродиада уьшин Яхъяды ыслатып, байлаткан эм тутнакка салдырган эди.

⁴Неге десе Яхъя Иродты: «Сол хатынды алганынъ тийисли тувыл», — деп, бетлеген эди.

⁵Ирод Яхъяды оьлтиреек болды, тек оны пайхамбар деп санайтаган халктан коркты.

⁶Ирод оьз тувган куьнин кутлайтаган вакытта, Иродиададынъ кызы конаклар алдында бийиди. Бу Иродты кувандырды.

⁷Ирод кыз не затты тилесе де, соны бермеге ант этип, соьз берди.

⁸Анасы ман кенъескен сонъ, кыз: «Шомылдырувшы Яхъядынъ басын, табакка салып, мага булайга аькел», — деди.

⁹Патша бек кайгырды, тек ол, конаклар алдында ант эткени уьшин, кыздынъ тилегин толтырмага буйырды,

¹⁰аьдем йиберип, тутнакта Яхъядынъ басын кестирди.

¹¹Аьдем оны табакка салып аькелди, кызга берди, а кыз оны анасына аькетти.

¹²Яхъядынъ сокталары келип, суьегин аькетип коьмдилер эм онынъ хабарын Исага еткердилер.

¹³Иса муны эситкенде, ялгыз Оьзи кайык пан авлак ерге юзди. Ама шахарлардан аьдемлер, Онынъ кайда кеткенин билип, коьлдинъ тоьгерегиннен Онынъ артыннан яяв иердилер.

¹⁴Иса, ягага шыгып, коьплеген халкты коьргенде, Онынъ яны авырды эм олардынъ маразлыларын сав этти.

¹⁵Кас каралып баслады. Исадынъ сокталары: «Мунавы авлак ер, заман да кеш болган. Халкты йибер, эллерге барып, оьзлерине азык сатып алсынлар», — дедилер.

¹⁶Иса явапка: «Олардынъ кетер уьшин кереклиси йок. Оларды сиз ашатынъыз», — деди.

¹⁷Сокталары: «Ама бизде тек бес оьтпек пен эки балык», — деп, явапладылар.

¹⁸Иса: «Оларды Мага аькелинъиз», — деди.

¹⁹Халкка коьгоьленге орынласпага буйырды. Бес оьтпек пен эки балыкты алып, коькке коьзлерин коьтерип, Аллага шуькир айтты. Сонъ оьтпеклерди сындырып, сокталарына берди, а олар халкка уьлестирдилер.

²⁰Баьриси де тойганынша ашады, калган кесеклерди он эки шетенге йыйдылар.

²¹Хатынларды эм балаларды санамай, ашаганлар бес мынъга ювык бар эди.

²²Оннан сонъ Иса, тез болып, сокталарына, кайыкка минип, коьлдинъ аргы ягына Оьзиннен алдын оьтпеге буйырды, а Оьзи халкты таркатаяк болды.

²³Иса ялгыз Оьзи, дува этейим деп, тавга коьтерилди, кешликте онда ялгыз калды.

²⁴Сол вакыт кайык коьлдинъ ортасында эди. Толкынлар кайыкка согыла эдилер, неге десе ел карсы эсетаган эди.

²⁵Туьннинъ доьртинши боьлигинде[21] Иса коьлдинъ уьсти мен юрип, сокталарына ювыкласты.

²⁶Сокталары, Онынъ коьлдинъ уьстиннен юруьвин коьргенде, тынышсызландылар: «Бу — куьлетки!» — дедилер эм коркканларыннан кышкырыкладылар.

²⁷Ама Иса сол саьатлей олар ман соьйледи де айтты: «Коьнъилленинъиз, Бу — Мен, коркпанъыз!»

²⁸Ога явапка Петер: «Раббий! Эгер бу Сен болсанъ, мага Сенинъ касынъа сув уьсти мен юрип келмеге буйыр», — деди.

²⁹«Кел», — деди Иса. Кайыктан шыгып, Петер, Ога бараяк болып, сув уьсти мен кетти.

³⁰Ама елдинъ бек куьшли эскенине коркты эм, батып баслаганда, кышкырды: «Раббий! Куткар мени!»

³¹Иса сол саьатлей колын тутты, ога ярдамласты да: «Аз иманлы! Неге шеклендинъ?» — деди.

³²Олар кайыкка мингенлей, ел тынды.

³³Кайыкта болганлардынъ баьриси, ювыкласып келип, Исага бас ийдилер эм: «Сен уьшини мен де Алла Улы экенсинъ!» — дедилер.

³⁴Коьлдинъ аргы ягына оьтип, Гиннесар ерине келдилер.

³⁵Бу ердинъ яшавшылары Исады таныдылар. Тоьгерек якка хабар йиберип, Исага баьри маразлыларын алып келдилер.

³⁶Исадан авырганларга абасынынъ этегине болса да тиймеге разылыгын бермеге тиледилер. Тийгенлердинъ баьриси де сав болдылар.