Read Nogai Марк 10 Bible Online

Марк 10 - Nogai bible

Марк 10

¹Оннан йол алып, Иса Юдея ерлерине эм Йорданнынъ аргы ягына кетти. Ога яне халк йыйылды. Ол, аьдетинше, оларды тагы да уьйретип баслады.

²Парисейлер келип, Оны сынамага суьйип: «Байынынъ пишесине талак салмага эркинлиги бар ма?» — деп сорадылар.

³Иса оларга явап берип, булай айтты: «Сизге Муса не зат буйырган эди?»

⁴Олар: «Муса эрдинъ айырылысув кагытын язып, пишесин талаклавына ызын берген», — дедилер.

⁵Иса: «Ийнат болганынъыз уьшин Муса сизге эне сондай парызды язган.

⁶Алла бас деп дуныяды яратканда, аьдемлерди эр мен хатын этип яратты.

⁷„Сога коьре де, эр киси ата-анасын койып, хатынына байланар, экеви де бир кевде болады“.

⁸Соьйтип олар экев тувыллар, олар бир кевде.

⁹Эне сол себепли де Алла кавыстырганларды аьдем айырмасын», — деди.

¹⁰Уьйде сокталары сол зат акында Исадан тагы да сорадылар.

¹¹Иса: «Ким пишесин талаклап, баска хатынга уьйленсе, сол пишесине карсы зиналык этеди.

¹²Эгер пише де байыннан айырылып, баска эрге барса, ол хатын да зиналык этеди», — деди.

¹³Исага, колын тийгистсин деп, саьбийлерди аькелетаган эдилер. Сокталар болса оларды тыйдылар.

¹⁴Соны коьрип, Иса ашувланды: «Койынъыз сабийлерди, Мага келсинлер. Оларга шырмав этпенъиз, неге десе Алла Патшалыгы сондайлардыкы.

¹⁵Сизге дурысын айтаман: Алла Патшалыгын баладай кабыл этпеген аьдем ога бир заманда да кирмеек», — деди.

¹⁶Эм саьбийлерди кушаклап, басларына колын салып, яхшылык тиледи.

¹⁷Иса йолга шыккан вакытта, бирев ювырып келип, тизиннен шоьнъкип, Оннан: «Яхшы Устаз! Оьмирлик яшавдан уьлисли болар уьшин мага не этпеге керек?» — деп сорады.

¹⁸Иса: «Неге Мага яхшы деп айтасынъ? Бир Алладан баска эш бирев де яхшы тувыл. Онынъ парызларын билесинъ: „Зиналык этпе, аьдем оьлтирме, урлама, ялган шаатлык этпе, алдатпа, атанъ ман ананъды оьрметле», — деди.

¹⁹

²⁰Ол Исага явапка: «Устаз! Булардынъ баьрисин де бала шагымнан толтыраман», — деди.

²¹Иса суьйип ога карады да: «Сага бир зат етиспейди: кет, бар болган затынъды сат та, акшасын ярлыларга уьлестир, сонда коькте карызна табарсынъ. Оннан сонъ кел, кашынъды коьтерип алып, Меним артымнан ызла», — дегенди айтты.

²²Сосы соьзлерден кисидинъ юзи туьрленип, мыдах болып кетти, неге десе онынъ коьп муьлки бар эди.

²³Иса, тоьгерегине карап, сокталарына: «Байлыгы болганларга Алла Патшалыгына кирмеге калай кыйын!» — деди.

²⁴Онынъ соьзлери сокталарын сейирсиндирди. Ама Иса тагы да: «Балалар! Байлыкка сенгенлерге Алла Патшалыгына кируьв калай бир кыйын!

²⁵Бай аьдемге Алла Патшалыгына кируьвден эсе, туьеге ийне коьзиннен оьтуьв тыныш», — деп айтты.

²⁶Сокталары бек уьйкен сейирге калдылар эм оьзлери ара: «Солай болса, ким куткарылмага болар экен?» — деп соьйлестилер.

²⁷Иса оларга карап: «Аьдемлерге бу этип болмас зат, ама Аллага тувыл. Алла баьри затты этип болады», — деди.

²⁸Сонда Петер: «Мине биз баьри затты да калдырып, Сенинъ артынънан ызладык», — деп соьйлеп баслады.

²⁹Иса явап берип: «Сизге дурысын айтаман: Мен эм Ийги Хабар уьшин уьйин, ага-инилерин, аьпте-синълилерин, атасын, анасын, саьбийлерин, эгин ызанларын калдырган аьр аьдем,

³⁰Энди, бу шакта юз кере артык уьйлер эм ага-инилер, аьпте-синълилер эм ата-аналар, сабийлер эм эгин ызанларын, соны ман кувгынлыклар да алаяк эм келеек шакта оьмирлик яшав да табаяк.

³¹Ама алдыдагылардынъ коьбиси артта, арттагылардынъ коьбиси алдыда болаяк», — деди.

³²Олар Ерусалимге аькететаган йолга шыкканда, Иса баьрисининъ алдында бара эди. Сокталары саьспеклей эдилер, артыннан келгенлер де корка эдилер. Иса он экисин тагы да касына шакырып, Оьзи мен не болаягын хабарлап баслады:

³³«Мине биз Ерусалимге бараятырмыз. Онда Аьдем Улы бас дин куллыкшылары ман дин аьлимлерининъ колына берилеек. Олар Оны оьлтирмеге оьким шыгараяклар эм баска миллетлилерге тапшыраяклар

³⁴Эм олар Оны, маскаралап, камышылаяклар, Ога туькирееклер эм Оны оьлтирееклер, тек Ол уьшинши куьнинде тирилеек».

³⁵Сонда Онынъ янына Зебедей уллары Якуп пан Яхъя келип: «Устаз! Бизим бир тилегимиз бар, муны бизге этуьвинъди суьемиз», — дедилер.

³⁶Иса оларга: «Сизге не этуьвимди тилейсиз?» — деди.

³⁷«Сен данъклы болганда биримизге онъ янынъда, а баскамызга сол янынъда олтырмага ызын бер», — деп айттылар.

³⁸Иса: «Не тилегенинъизди билмейсиз. Мен ишеек аяктан ишпеге, Мен шомылдырылаяк сувда шомылдырылмага боларсызба?» — деди.

³⁹Олар: «Болармыз», — деп явапладылар. Иса: «Мен ишеек аяктан ишеексиз, Мен шомылдырылаяк сувда шомылдырылаяксыз.

⁴⁰А онъ янымда эм сол янымда олтырмага эркинлик беруьв Меним колымда тувыл. Ол орынлар кимлерге аьзирленген болсалар, соларга байыр», — деди.

⁴¹Муны эситип, калган он сокта Якуп пан Яхъяга ашувланып басладылар.

⁴²Иса оларды касына шакырып, булай айтты: «Сиз билесиз, миллетлердинъ басшыларына саналганлар халкты юмсайдылар, уьйкен аьдемлери де оларды бойсындырадылар.

⁴³Сизинъ аранъызда сондайлар болмасын. Керисинше, сизинъ аранъызда уьйкен болмага суьйген — ыргатынъыз болсын.

⁴⁴Сизинъ аранъызда биринши болмага суьйген — баьринъизге кул болсын.

⁴⁵Неге десе Аьдем Улы да Оьзине куллык эттирер уьшин тувыл, Оьзи куллык этпеге, курман болып коьплерди куткарып, Оьзининъ янын бермеге келген».

⁴⁶Иса ман сокталары Ерихога келдилер. Олар коьлем халк пан Ериходан шыгаятырганда, Тимай улы Бартимай йол янында садака тилеп олтыра эди.

⁴⁷Назаретши Иса сонда экенин билгенде, ол: «Даут улы Иса, мени языксын!» — деп, кышкырыклап баслады.

⁴⁸Коьплер оны тыйып, уьндетпеске шалыстылар, ама ол: «Даут улы Иса, мени языксын!» — деп, тагы да бек акырды.

⁴⁹Иса, токтап, оны шакырмага буйырды. Олар сокырды шакырып, ога: «Конъилинъ тыныш болсын, коьтерил, Ол сени шакырады», — дедилер.

⁵⁰Сокыр уьстиндеги абасын шешип таслады да, орныннан атылып турып, Исадынъ касына келди.

⁵¹Иса: «Мен сага эткендей не зат тилейсинъ?» — деп сорады. Сокыр: «Устаз! Меним коьргим келеди», — деп тиледи.

⁵²Иса: «Бар энди, иманынъ сени сав этти», — деди. Бартимай сол саьатлей коьрип баслады да йол бойы Исадынъ артыннан иерди.