Read Nogai Лука 1 Bible Online

Лука 1 - Nogai bible

Лука 1

¹Энди коьплер арамызда ашык белгили болган ислердинъ таварыхларын туьзип баслаганлар.

²Сол ислерди басыннан коьрип турганлардынъ эм Алладынъ соьзин яйган кулларынынъ бизге еткергенлериндей,

³мага да, сол затларды янъыдан мукаят тергегеннен сонъ, ызлы-ызыннан тизип, сага, оьрметли Теопил,

⁴сен насихатланган окувдынъ терен негизин тагы да бир бегитип, язбага ой туьсти.

⁵Юдеядынъ патшасы Иродтынъ куьнлеринде Авия боьлигиннен Зекерья атлы дин куллыкшысы эм онынъ Арун тукымыннан Элисабет деген хатыны болганлар.

⁶Олардынъ экеви де, Алладынъ алдында туврашыл болып, Раббийдинъ буьтин парызларын эм йорыкларын минсиз толтыра эдилер.

⁷Олар аьвлетсиз эдилер, неге десе Элисабет бедев болган, а энди экеви де уьйкен ясларына еткен эдилер.

⁸Бир кере оьзининъ боьлигининъ, дин куллыкшысындай, оьз борышын Алладынъ алдында толтыратаган куьнлеринде,

⁹дин куллыкшыларынынъ арасында болатаган аьдетке коьре, сыбага тасланган заманда, Зекерьяга Раббийдинъ уьйине ладан ийис шыгарув мырат пан кирмеге тийисли болды.

¹⁰Буьтин йыйылган халк, ладан ийис этилетаган заманда, тыста дува этетаган эди.

¹¹Сол вакытта Зекерьяга ладан ийис этетаган ерининъ онъ ягында Раббийдинъ бир маьлеги коьринди.

¹²Зекерья маьлекти коьргенде саьспекледи, оны коркув бийледи.

¹³Маьлек ога: «Коркпа, Зекерья, неге десе сенинъ дуванъ кабыл болган, хатынынъ Элисабет сага ул табаяк эм сен ога Яхъя атты береексинъ.

¹⁴Ол сага куваныш эм ярык аькелеек, эм коьплер онынъ тувганына суьйинееклер.

¹⁵Неге десенъ ол Раббийдинъ алдында уллы болаяк; бир заманда да шагырды эм баска эсиртуьвши затларды ишпеек, ана карнында ок Кие Рухка толаяк.

¹⁶Ол Исраил халкынынъ коьплерин Раббийге, оьзлерининъ Алласына, кайтараяк.

¹⁷Ол Раббийдинъ алдында Ильястынъ рухы эм куваты ман юрип, аталарынынъ юреклерин балаларына бурып, бойсынмаганларда туврашыллардынъ ойларын яратып бараяк, Раббийдинъ алдына аьзирленген халкты салаяк», — деди.

¹⁸Сонда Зекерья маьлекке: «Мен оны неден билермен? Мен картайганман эм хатынымнынъ да йыллары еткен», — деди.

¹⁹Маьлек ога деп яваплады: «Мен Алладынъ алдында турувшы Жабраилмен эм сени мен соьйлеспеге, сол куванышлы хабарды сага еткермеге йиберилгенмен.

²⁰Меним, заманы еткенде, эш толмай калмаяк деген соьзлериме ынанмаганынъ уьшин, сен энди сакав болаяксынъ, сол зат толтырылаяк куьнге дейим соьйлемей тураяксынъ», — деди.

²¹Сол арада халк Зекерьяды саклайтаган эди эм онынъ, Алла уьйиннен шыкпай, калып кеткенине сейирсинетаган эди.

²²Зекерья шыкканнан сонъ, олар ман соьйлесалмады. Халк Алла уьйинде ога коьринис коьрингенин сезди; ол да оны, тили тыйылганыннан ымлап, анълатты.

²³Аллага кылынув куьнлери озганнан сонъ, Зекерья уьйине кайтты.

²⁴Онынъ пишеси Элисабет авыраяклы болды эм оны бес айга дейим халктан ясырды.

²⁵«Сосындай йылларымда Раббийим мени языксынды, инсанлар арасында меним кемшилигимди тайдырды», — дейтаган эди ол.

²⁶Элисабеттинъ карнындагынынъ алтыншы айында Алла Жабраил маьлекти Галилеядынъ Назарет шахарына Даут тукымыннан Юсуп атлы эр мен соьз тавысып турган кызга йиберди. Ол кыздынъ аты Марьем эди.

²⁷

²⁸Маьлек ога келгенлей: «Салам, шапагатлы! Раббий сени мен болар[1]», — деди.

²⁹Марьемди бу соьзлер саьспеклетти эм ол, бу неди билдирген салам экенин анъламай, ойланды.

³⁰Ога маьлек: «Коркпа, Марьем, неге десе сен Алладан шапагатлы болгансынъ.

³¹Энди карнынъда болып, ул табаяксынъ эм Оны Иса деп атаяксынъ.

³²Ол данъклы болаяк, Аллаху-Тааладынъ Улы деп саналаяк. Ога Раббий Алла Онынъ атасы Дауттан калган такты береек;

³³оьмир оьмирге Якуп тукымынынъ уьстинде патшалык эттиреек эм Онынъ патшалыгынынъ сонъгы куьни болмаяк», — деди.

³⁴Марьем маьлектен: «Бу кайтип болар, эгер мен энди де эр сынамаганман?» — деп сорады.

³⁵Ога маьлек: «Кие Рух сага туьсеек, Аллаху-Тааладынъ куьши сени каплап алаяк, сонынъ уьшин туваяк кие Бала Алладынъ Улы деп аталаяк.

³⁶Эне бедев деп саналып турган сага ювык еткен Элисабет те картлыгында ул ман авыраяклы эм ога энди алты ай болаятыр.

³⁷Алладынъ бир соьзи де куьшсиз калмайды», — деп яваплады.

³⁸Сонда Марьем: «Мен Раббийдинъ кулыман. Менде сенинъ айтканынъдай болсын», — деди. Маьлек оннан тайды.

³⁹Сол куьнлерде Марьем асыгыслы болып Юдеядынъ тавлы кесегиндеги бир шахарга барды.

⁴⁰Зекерьядынъ уьйине киргенлей, Элисабет пен саламласты.

⁴¹Элисабет Марьемнинъ саламын эситкен заманда, онынъ карнындагы аьвлет ойнаклады. Элисабет Кие Рухка толды.

⁴²Ол, давысын коьтерип: «Хатынлардынъ арасында сен муьбарексинъ эм сенинъ карнынъдагы бала да муьбарек!

⁴³Меним Раббийимнинъ анасынынъ мага сосы келуьви не себептен болды экен?

⁴⁴Неге болса да, сенинъ саламласув тавысынъ мага еткенде, меним карнымдагы саьбийим куванышлы ойнаклады.

⁴⁵Ынанганынъ уьшин бактылысынъ, неге десе Раббийдинъ сага билдиргени толтырылаяк», — деди.

⁴⁶Марьем: «Меним яным Раббийди оьрметлейди.

⁴⁷Ол Оьз кулынынъ язык аьлин эслегени уьшин коьнъилим Аллага, Куткарувшыма, куванады. Эндиден арбатын мени баьри тукымлар бактылыга санаяклар.

⁴⁸

⁴⁹Неге десе куьдиретли Алла мага уллы ислер этти. Онынъ аты кие!

⁵⁰Онынъ рагимлиги несилден несилге Ога оьрмет эткенлерге яйылаяк.

⁵¹Оьз куватынынъ карувын коьрсетти, юреклеринде оьктемли ойлары болганларды шашты.

⁵²Куьшлилерди тактан туьсирди, мазлумларды коьтерди.

⁵³Ашыкканларды оьз берекети мен тойдырды, ама байларды бир затсыз кайтарып йиберди.

⁵⁴Ол Оьзининъ кулы Исраилге ярдам этти эм, аталарымызга айтканындай, Ибрагимге, онынъ тувдыкларына оьмир оьмирге этеек рагимлигин эсинде тутты», — деди.

⁵⁵

⁵⁶Марьем Элисабет пен бир уьш ай кадер турганнан сонъ уьйине кайтты.

⁵⁷Бала туваяк вакыты еткенде, Элисабет ул тапты.

⁵⁸Раббийдинъ ога уллы рагимлик коьрсеткенин эситип, онынъ кардашлары эм конъысылары оны ман бирге куванатаган эдилер.

⁵⁹Сегизинши куьнинде балады суьннетлеек аьдет пен йыйылдылар эм ога атасынынъ атын, Зекерьяды, атамага токтастылар, ама баладынъ анасы унамады эм оны Яхъя деп атаягын билдирди.

⁶⁰

⁶¹Ога: «Сенинъ тукымынъда ондай атлы бирев де йокты да», — дедилер.

⁶²Атасыннан, ымлап, онынъ кайтип атаяк болатаганын сорадылар.

⁶³Зекерья такта тилеп алды да язды: «Онынъ аты — Яхъя». Баьриси де сейирсиндилер.

⁶⁴Сол саьатлей Зекерьядынъ авызы да, тили де ашылды эм ол, Аллага шуькир айта берип, соьйлеп баслады.

⁶⁵Олардынъ тоьгерегинде яшаганларды коркув бийледи. Сол болган затлардынъ хабары Юдеядынъ баьри тавлы кесегинде яйылды.

⁶⁶Эситкенлердинъ баьриси де оны юреклерине салдылар: «Сосы аьвлет ким болаяк экен?» — деп, сейирсинип, сорастылар. Раббийдинъ куваты Яхъя ман бирге эди.

⁶⁷Кие Рухка толган Зекерья пайхамбарлык соьзин айтып баслады:

⁶⁸«Исраилдинъ Алласы Раббийге шуькир болсын! Оьз халкына ярдамга келди эм оны куткарды.

⁶⁹Оьзининъ кулы Дауттынъ тукымыннан бизге куьшли Куткарувшыды шыгарды.

⁷⁰Кие пайхамбарларынынъ авызы ман оьмирден бери билдиргениндей, бизди явларымыздан эм баьри коьрип болмайтаганлардынъ колыннан куткарды,

⁷¹

⁷²кие антласувын эскерди, аталарымызга рагимлик этти.

⁷³Ол атамыз Ибрагимге берген антынша, бизди душпанларымыздынъ колыннан куткарып, Ога коркувсыз кылынгандай этти;

⁷⁴

⁷⁵соьйтип Онынъ алдында Ога оьмиримиздинъ баьри куьнлеринде сыйлылык эм тувралык пан яшамага болаламыз.

⁷⁶Сен, аьвлет, Аллаху-Тааладынъ пайхамбары деп аталаяксынъ, неге десе Онынъ алдында барып, Ога йол аьзирлеексинъ.

⁷⁷Алламыздынъ халкына Онынъ рагимлиги мен олардынъ куьналары кеширилгеннен сонъ куткарылув болаягын анълатаяксынъ.

⁷⁸

⁷⁹Онынъ рагимлиги мен йогардан тувган Куьн[2] каранъада эм оьлим куьлеткисинде олтырганларды ярыкка шыгараяк, бизим аякларымызды татымлык йолына бураяк».

⁸⁰Бала болса оьсе барды, коьнъили мен беркиди эм оьзининъ Исраил халкы алдына келеек куьнине дейим шоьлде яшады.