Read Nogai Лука 10 Bible Online

Лука 10 - Nogai bible

Лука 10

¹Оннан сонъ Иса, Оьзининъ сокталарыннан тагы да баска етписин[16] сайлап айырды эм Оьзи бармага керек болган баьри шахарларга эм ерлерге йиберди.

²Оларга булай деди: «Аслык онъыслы, а исшилер аз. Сога коьре аслык Иесиннен онъысына исшилер йибермеге тиленъиз.

³Барынъыз! Мен сизди боьрилер арасына, козылардай этип, йиберемен.

⁴Биргенъизге не бокша, не артпак, не машпак алманъыз эм йолда эш бирев мен де саламласпанъыз.

⁵Кайдай уьйге кирсенъиз де, алды ман: „Бу уьйге тынышлык!“ — дегенди айтынъыз.

⁶Онда тынышлыкты суьювши яшай болса, сиз тилеген тынышлык онда калар; эгер болмаса, оьзинъизге кери кайтар.

⁷Сол уьйде калынъыз эм не зат пан зияпетлеселер, соны ашанъыз-ишинъиз, неге десе исши оьз иси уьшин баргыга тийисли. Уьй уьйден коьшип юрменъиз.

⁸Эгер сиз шахарга кирсенъиз, сизди онда хош коьрип йолыксалар, не берселер де соны ашанъыз.

⁹Онда болган маразлыларды сав этинъиз, оларга: „Алла Патшалыгы сизге ювыклаган“, — деп билдиринъиз.

¹⁰Ама сиз кирген кайсы бир шахарда да сизди ювытпасалар, сонда орамларга шыгып айтынъыз:

¹¹„Шахарынъыздынъ аягымызга ябыскан топырагын да сизге кагып калдырамыз. Тек билинъиз, сизге Алла Патшалыгы ювыклаган“.

¹²Сизге айтаман: Кыямет куьн сол шахардан эсе Содом шахарына енъил болаяк.

¹³Кайгы сага, Коразин! Кайгы сага, Бетсайда! Неге десе сизде болып озган куьдиретли ислер Тир ман Сидонда озган болсалар, олар коьптен бери эрегожа кийип, куьлде олтырып, тевбеге туьскен болар эдилер.

¹⁴Ама кыямет куьн сизден эсе де Тир мен Сидонга енъил болаяк.

¹⁵Эм сен, Капарнаум, коькке дейим коьтерилеексинъме? Йок, ахыретке дери тоьмен туьсирилеексинъ!

¹⁶Сизди тынълайтаган, Мени тынълайды; сизди кери кагатаган, Мени де кери кагады. Мени кери кагатаган, Мени Йиберуьвшиди де кери кагады».

¹⁷Етпис соктасы артына куванышлы кайтты: «Раббий, Сенинъ атынъ ман бизге йинлер де бойсынадылар!» — дедилер.

¹⁸Иса оларга: «Мен коьктен, ясыноктай атылып, туьскен шайтанды коьрдим.

¹⁹Каранъыз, Мен йыланларды, каракуртларды эм душпаннынъ баьри куьшлерин таптамага сизге куват беремен; сизге бир зат та заран этпеек.

²⁰Ама йинлердинъ сизге бойсынатаганларына куванганнан эсе де, сизинъ атынъыз коькте язылганы уьшин шатланынъыз», — деди.

²¹Сол вакытта Исадынъ коьнъили Кие Рух пан куванышка толды эм: «Рахметлеймен Сени, Атам, коьк пен ердинъ Иеси! Сен бу затларды акыллылардан эм билимлилерден ясырып, кишкей саьбийлерге аштынъ. Аьше, Атам! Сен солай этуьвди ийги коьрдинъ.

²²Атам Мага аьр не затты та тапшырды. Улынынъ ким экенин Атамнан баска бирев де билмейди, Атамнынъ ким экенин Улыннан эм Улы билдирмеге суьйгенлериннен баска эш бирев де билмейди», — деди.

²³Сонъ сокталарына, тек олар эситкендей этип, айтты: «Сиз коьрип турганларды коьргенлердинъ коьзлери наьсипли!

²⁴Неге десе сизге айтаман, коьп пайхамбарлар ман патшалар сиз коьргенлерди коьрмеге суьетаган эдилер, тек коьралмадылар. Сол сиз эситкенлерди эситеек болатаган эдилер, ама эситалмадылар».

²⁵Мине сонда, Таурат аьлими турды, Исады сынап, сорав берди: «Устаз! Оьмирлик яшавдан уьлисли болар уьшин мага не зат этпеге керекти?»

²⁶Иса ога: «Тауратта не зат язылганды? Оны кайтип окыйсынъ?» — деди.

²⁷Сол бирев явап берип айтты: «Раббий Алланъды буьтин юрегинъ, янынъ, куьшинъ, акылынъ ман суьй; ювыгынъды да, оьзинъди суьйгендей суьй».

²⁸«Сен дурыс явапладынъ, солай этсенъ, (оьмирлик) яшав табарсынъ», — деди Иса ога.

²⁹Ама Таурат аьлими, оьзин акламага шалысып, Исадан сорады: «А меним ювыгым ким ди?»

³⁰Иса, ога яваплай, айтты: «Бир аьдем Ерусалимнен Ерихога бараятырганда, йолда ога йолбасарлар ябысадылар. Олар онынъ кийимлерин шештирип аладылар, оьлим аьлге еткерип тоьбелейдилер де кетедилер.

³¹Бираздан сол ок йол ман бир дин куллыкшысы оьтеятырган болган, оны коьреди, ама йолдынъ аргы яныннан озып кетеди.

³²Солай ок сол ерден оьтеятырган бир левит[17] де онынъ касына барып, карап, озып кетеди.

³³Самариядынъ бир яшавшысы сол йолдан озаятырганда, уьстине барып калады, оны коьргенде, языксынады.

³⁴Онынъ касына келеди, яраларын зейтун майы ман, шагыр ман суьртип тазалайды, байлайды. Сонъ, оны оьзининъ эшегине мингистип, конагуьйге аькеледи де онынъ кайгысын шегеди.

³⁵Эртеси куьн, кетеятырып, эки динар акшады шыгарып, конагуьйдинъ иесине узатады эм ога: „Оны карарсынъ; эгер коьп затты зыраф этсенъ, мен кайтканда, сага тоьлермен“, — деп тапшырады.

³⁶Кайтип ойлайсынъ, мине сол уьшевининъ кайсысы йолбасарлар колына туьскен аьдемге ювык экен?» — деп айтты.

³⁷«Оны языксынган», — деди Таурат аьлими. Сонда Иса: «Бар, сен де солай эт», — деди.

³⁸Йолынынъ узагында Иса бир элге кирди. Онда Марта деген кыскаяклы Оны оьзининъ уьйине киргистти.

³⁹Онынъ Марьем деген синълиси бар эди. Ол Исадынъ аягынынъ касына олтырып, Онынъ соьзин тынълай эди.

⁴⁰Марта болса уллы зияпеттинъ каьрин шекти, Исадынъ янына ювыклап: «Раббий! Меним синълимнинъ буьтин исти мага калдырганы Сени бир де кыйнамайма? Мага ярдамлассын деп ога билдирсенъ экен», — дегенди айтты.

⁴¹Иса ога явапка: «Марта! Марта! Сен коьп затларды каьрлеп кыйналасынъ.

⁴²А тек бир зат керек. Марьем болса оьзиннен эш бирев мен де сыйырылмаяк яхшы уьлисин сайлаган», — деди.