Read Nogai Лука 2 Bible Online

Лука 2 - Nogai bible

Лука 2

¹Сол куьнлерде кесарь Августтынъ буьтин урым ерлериндеги аьдемлер санын язып алув буйырыгы шыкты.

²Сосы язылып алынув Киринийдинъ Сирияда тоьрелик суьруьв кезуьвинде биринши эди.

³Сонынъ уьшин баьриси де, аьр ким оьз тувган шахарына, язылмага барды.

⁴Сондай болып Юсуп та, Даут уьйиннен эм тукымыннан болган себепли, Галилеядынъ Назарет шахарыннан, Юдеяга, Дауттынъ Бетлехем деп аталатаган шахарына атланды.

⁵Онда оьзининъ соьз тавысып турган хатыны Марьем мен бирге язылмага керек эди. Марьем авыраяклы эди.

⁶Олар онда барганда, Марьемге бала табув заманы етти.

⁷Марьем оьзининъ Улын, тувнъышын, тапты, Оны боьледи эм отлыкка салды, неге десе конакбайдынъ боьлмесинде оларга орын табылмаган эди.

⁸Сол элде далада койшылар оьзлерининъ суьруьвлери мен куьзет шыгатаган эдилер.

⁹Бирден олардынъ алдына Раббийдинъ бир маьлеги туьсти, Раббийдинъ нуры оларды ярыкландырды. Суьруьвшилер бек корктылар.

¹⁰Ама маьлек оларга: «Коркпанъыз, мен сизге де, баьри аьдемлерге де бек куванышлы ийги хабарды билдирмеге келгенмен.

¹¹Буьгуьн сизге Даут шахарында Куткарувшы тувды: Ол Раббий Масих.

¹²Мине сизге онынъ нышаны: сиз боьленген эм отлыкта яткан балады табаяксыз», — деди.

¹³Сонъ анъламастан маьлекке аспаннынъ сансыз маьлеклер аскери келип косылдылар. Олар Аллага шуькир айтып: «Аллаху-Таалага данък, ер уьстинде Онынъ разы болган аьдемлерине тынышлык болсын!» — дедилер.

¹⁴

¹⁵Маьлеклер олардан коькке тайганда, койшылар бир бирлерине: «Бетлехемге бараяк, онда не зат болганын караяк, Раббий бизге не затты билдирди экен», — деп айттылар.

¹⁶Олар асыгыслы бардылар да Марьем мен Юсупты эм отлыкта яткан балады таптылар.

¹⁷Коьргенлеринде, сосы Аьвлет акында оларга не зат белгили болганын айттылар.

¹⁸Эситкенлердинъ баьриси де койшылардынъ айтатаган затларына сейирсине эдилер.

¹⁹Марьем, болса, сосы соьзлердинъ баьрисин де коьнъилине ювык алып, юрегине салды.

²⁰Сонъ койшылар эситкенлери, коьргенлери эм оларга калай билдирилгени болса, солай ок болганы уьшин Аллады данъклай эм Ога шуькир айта, артларына кайттылар.

²¹Сегиз куьн озганнан сонъ, Саьбийге суьннет аьдетин этпеге керек заманы еткенде, Ога карында болаяктан алдын маьлек пен билдирилген Иса атты бердилер.

²²Муса пайхамбарга буйырылган Тауратка коьре тазаланув куьнлери оьткенде, балады Ерусалимге, Раббийдинъ алдына салмага деп, аькелдилер.

²³Неге десе, Раббий берген Тауратта белгиленуьвге коьре, аьр бир тувнъыш эр саьбий Раббийге багысланмага керек.

²⁴Эм Раббий берген Таураттынъ билдируьвине коьре курманлыкка эки куьмири[3], яде эки коьгершин балапанды аькелмеге тийисли эдилер.

²⁵Сол вакытта Ерусалимде Шимон атлы аьдем болган. Ол туврашыл, Аллады сыйлаган эм Исраилге тынышлыкты уьмитлеген эр эди, эм Алладынъ Кие Рухы онда эди.

²⁶Алладынъ Рухы ман Ога, Масихти коьрмей, оьлмееги билдирилген эди.

²⁷Сол куьн Шимон, Кие Рух пан коьнъилленип, Алла уьйининъ каралдысына барган эди. Ата-анасы Иса Аьвлетине, Тауратта буйырылган аьдетти эттиреек болып, аькелген заманда,

²⁸Шимон оны койнына алды, Аллага шуькир айтып:

²⁹«Дуныядынъ Бийи, Сенинъ соьзинъ толды; мен, сенинъ кулынъ, энди тынышлык пан оьлермен.

³⁰Неге десе энди Сенинъ буьтин халклар алдына аьзирлеген куткарувынъды, баска миллетлерге билим ярыгын ашаякты эм Оьз Исраил халкынънынъ данъкын шыгараякты коьзим мен коьрдим!» — деди.

³¹

³²

³³Исадынъ ата-анасы баласына айтылатаган соьзлерге сейирсиндилер.

³⁴Сонъ Шимон оларга ийгилик тиледи эм баладынъ анасы Марьемге: «Сосы Аьвлет Исраилде коьплердинъ йогарга оьрленуьвине де, коьплердинъ тоьмен туьсуьвине де себеп болаяк. Ол шет кагылаяк нышан болаяк.

³⁵Сенинъ оьзинънинъ янынънан да кылыш оьтеек. Соьйтип коьплердинъ акылындагы ойлары ашыкланаяклар», — деди.

³⁶Булайда тагы да Ашер ырувыннан Пануелдинъ кызы Ханна пайхамбар да бар эди. Кызлай косылган эри мен тек ети йыл яшаган, а соьле кавдыраган картлыгында эди.

³⁷Сексен доьрт ясындагы тул хатын оразасы, дувасы ман кеше-куьндиз Аллага кылынып, Онынъ уьйининъ каралдысыннан таймайтаган эди.

³⁸Сол вакытта ол да аьдемлерге ювыклап, Аллага шуькир айтып, Ерусалимнинъ куткарылувын саклайтаганлардынъ баьрисине Саьбийдинъ акында хабарлайтаган эди.

³⁹Юсуп пан Марьем Раббийдинъ буйырыгына коьре баьри затларын эттиргеннен сонъ, Галилеяга, тувган шахары Назаретке кайттылар.

⁴⁰Аьвлет оьсе барды, акылланды, яны беркиди; Алладынъ шапагаты Онда эди.

⁴¹Аьр йыл сайын Онынъ ата-анасы Ерусалимге пасха байрамына баратаган эдилер.

⁴²Ол он эки ясына еткенде, аьдеттегинше, олар тагы да Ерусалимге байрамга келдилер.

⁴³Байрам куьнлери кутылып, артларына кайтаятырганда Иса Масихтинъ Ерусалимде калганын Онынъ ата-анасы эскермей калдылар.

⁴⁴Ол баскалар ман бирге келеди деп, ойладылар; соьйтип бир куьнлик йолды оьткеннен сонъ, Оны кардаш-ювыкларынынъ арасыннан излеп басладылар.

⁴⁵Сонъ, таппаганларында, Оны излей, Ерусалимге кайттылар.

⁴⁶Уьш куьннен сонъ Исады Алла уьйининъ каралдысында устазлар арасында олтырып, оларды тынълай эм оларга сорав сала турганда, табадылар.

⁴⁷Оны тынълавшылардынъ баьриси де Онынъ акыллылыгына, берген явапларына сейирсинетаган эдилер.

⁴⁸Ата-анасы Оны коьргенде аьжейипсиндилер эм Ога анасы: «Балам! Сен бизге булай неге эттинъ? Мине Сенинъ атанъ ман мен Сени излестирип, кайгырып юримиз», — деди.

⁴⁹Иса: «Мени излемеге сизге неден керек эди? Яде сиз Меним Атамнынъ уьйинде болмага керегимди билмединъизбе?» — деп сорады.

⁵⁰Ама олар оьзлерине айтылган соьзлерди анъламадылар.

⁵¹Иса олар ман бирге Назаретке кайтып келди эм оларга бойсынувлы болды. Онынъ анасы болган затлардынъ баьрисин де юрегине салды.

⁵²Иса оьсти эм акыллана барды. Оны Алла да, аьдемлер де суьетаган эдилер.