Read Nogai Лука 8 Bible Online

Лука 8 - Nogai bible

Лука 8

¹Оннан сонъ Иса, уваз айтып, Алла Патшалыгынынъ акында Ийги Хабарды билдирип, шахарлар ман эллерде айланды. Он эки элшиси де Оны ман бирге эди.

²Солай ок кара йинлерден куткарылган эм авырувларыннан савартылган кайбир хатынлар да Иса ман бирге бара эдилер: ишиннен ети йин шыккан магдалашы Марьем,

³Иродтынъ уьйин юргистетаган Хузадынъ пишеси Йоханна ман Сусанна эм коьплеген баска туьрли хатынлар. Олар Иса ман элшилерининъ исине оьзлерининъ мал-муьлклери мен ярдамласатаган эдилер.

⁴Баьри шахарлардынъ яшавшыларыннан келип, Онынъ касына коьп халк йыйылган заманда, Иса таварых айтып баслады:

⁵«Эгинши урлыгын шашпага шыгады. Ол шашатаган вакытта, урлыклардынъ бир кесеги, йол бойына туьсип, тапталады. Коьктинъ куслары оларды шоьплейдилер.

⁶Баска урлыклар таслыкка туьседилер. Олар шыксалар да сувсыз болган себепли курыйдылар.

⁷Оьзге урлыклар шоькирли коьгемлик арасына туьседилер, тек коьгемлик оьсип, туьртип шыккан оьсимликлерди басып кояды.

⁸Баска урлыклар ийги топыракка туьседилер де тизилип тувадылар эм шашылганыннан юз кайта коьп онъыс бередилер». Муны айтканнан сонъ: «Тынълаяк болган тынъласын!» — деди.

⁹Исадынъ сокталары Оннан: «Бу таварых неди билдиреди?» — деп сорадылар.

¹⁰Иса: «Сизге Алла Патшалыгынынъ сырлары ашылган. А баскаларга таварыхлар ман айтаман, неге десе олар карасалар да коьрмейдилер, тынъласалар да анъламайдылар», — деп яваплады.

¹¹«Мине таварыхтынъ маьнеси: урлык — ол Алла Соьзи.

¹²А йол шетине туьскен урлыклар — олар соьзди эситуьвшилер, ама сонъыннан ибилис келеди, олар ынанып куткарылмасын деп, юреклериннен соьзди алып кетеди.

¹³А таска туьскенлери — олар соьзди эситип, куванып кабыл этуьвшилер, ама куьшли тамырсыз болганыннан, ынанувлары кесек заманга етип, сынав вакытта иманнан шыгатаганлар боладылар.

¹⁴А шоькирли коьгемликке туьскенлери — соьзди эситуьвшилер, ама оьз йоллары ман кеткенде, кайгы, байлык, яшав завкы ман алданып бастырыладылар эм онъыс бермейдилер.

¹⁵Ийги топырактагылар, болса, олар соьзди эситкеннен сонъ, оны огырлы эм алал юректе саклап, туьзимлик пен онъыс беруьвшилер.

¹⁶Бирев де майшыракты савыт пан бастыраяк яде орындык астына салаяк болып яндырмайды. Оны, уьйге киргенлер ярык коьрсин деп, шыраксалгышка саладылар.

¹⁷Белгили болмаяк ясыртын зат йок эм, билинмей, тыска шыкпай калаяк сыр болмайды.

¹⁸Сонынъ уьшин эситкенлеринъиздинъ уьстиннен ойланынъыз. Кимде (билим) бар, сога (коьбирек) берилер, ама кимде йок, соннан болаяк деп ойланганы да тартылып алынар».

¹⁹Исага анасы ман кардашлары келдилер. Ама халк коьп болган себепли, олар Онынъ касына баралмадылар.

²⁰«Ананъ ман кардашларынъ тыста Сени коьреек болып турадылар», — деп билдирдилер.

²¹Иса оларга: «Меним анам эм кардашларым — Алла соьзин тынълавшылар эм оны толтырувшылар», — деп яваплады.

²²Бир куьн Иса Оьзининъ сокталары ман кайыкка олтырды да: «Коьлдинъ аргы ягына оьтеек», — деди.

²³Юзип бараятырганда, Иса уйклап кетти. Коьлде ел эсти, куьшли давыл коьтерилди. Кайыкка сув куйылып баслаганда, олар кавыфлы аьлге туьстилер.

²⁴Сокталары Онынъ янына келип: «Насихатшы, насихатшы! Аьлек болаятырмыз!» — деп уянттылар. Иса турды, елди де, сувдынъ толкынласувын да тыйдырды. Давыл ятысты эм тыныклык энди.

²⁵Сонъ Иса сокталарына: «Сизинъ иманынъыз кайда ды?» — деди. Олар, коркып эм хайранланып, бир бирлерине: «Бу ким экен? Ол елге де, сувга да буйырады, эм олар Ога бойсындылар!» — деп айттылар.

²⁶Олар Галилеяга карсы орынласкан Гераса[13] кыралына юзип келдилер.

²⁷Иса ягага шыккан заманда, Оны шахар яшавшыларыннан бирев йолыкты. Ол, коьптен бери йинли болып, кийим де киймей, уьйде де яшамай, кабыр дорбынларында туратаган эди.

²⁸Ол Исады коьргенлей, Онынъ алдына йыгылды да куьшли давысы ман кышкырды: «Сен меннен не зат излейсинъ, Иса — Аллаху-Тааладынъ Улы? Сеннен тилеймен, азаплама мени!» — деди.

²⁹Иса кара йинге бу аьдемнен шыкпага буйырды. Неге десе кара йин ога коьп кере ябысатаган эди. Сонынъ уьшин ога шынжыр-бугавларды байлап, ыслап туратаган эдилер, кенем де ол шынжыр-бугавларды уьзип йин мен шоьлге кувылатаган эди.

³⁰Иса оннан: «Атынъ калай?» — деп сораганда, ол: «Легион», — деп яваплады, неге десе онынъ ишине сол кадер йинлер кирген эдилер.

³¹Йинлер Исадан, бизди туьпсиз опкынга йиберме деп, ялбарып тиледилер.

³²Сол ерде тавда уьйкен донъыз суьруьви отлайтаган эди. Йинлер Исадан сол донъызларга кирмеге ызын беруьвди тиледилер. Оларга ызын берилгенде,

³³сол аьдемнен шыгып, донъызларга кирдилер де, суьргини мен ярдан коьлге атылып, баттылар.

³⁴Суьруьвшилер болган ислерди коьрдилер, шабып барып, шахарга эм авылларга хабарладылар.

³⁵Аьдемлер, болган затты коьреек болып, шахардан шыктылар да Исага ювыклап келдилер. Ишиннен йинлери шыккан аьдемнинъ кийинип, эсин йыйып, Исадынъ аягында олтырганын коьргенде корктылар.

³⁶Болган затка шаат болганлар оларга йинлидинъ калай сав болганын айттылар.

³⁷Сонда Герасадынъ тоьгерегинде яшаган буьтин халк Исадан олардынъ ериннен кетпеге тиледилер, неге десе оларды уьйкен коркув бийлеген эди. Ол артына кайтпага кайыкка олтырды.

³⁸Йинлериннен айырылган аьдем: «Оьзинъ мен бирге мени де алып бар», — деп тилегенде, Иса оны:

³⁹«Бар, уьйинъе кайт эм Алла сага не эткенин айт», — деп йиберди. Ол кетип, буьтин шахарда Иса ога не эткенин айтып айланды.

⁴⁰Иса артына кайтканда, Оны халк хош коьрип йолыкты, неге десе Оны баьриси де саклай эди.

⁴¹Сонда синагогтынъ басшысы Яир деген аьдем келди эм Исадынъ аягына йыгылып, Оннан уьйине келмеге тиледи.

⁴²Неге десе он эки ясларындагы ялгыз кызы оьлим аьлде эди. Иса онынъ уьйине бараятырганда, халк тоьгерегинде уьймелестилер.

⁴³Он эки йылдан бери кан тасувдан кыйналган, буьтин байлыгын эмлевшилерге зыраф этип берген, ама сав болалмаган бир кыскаяклы да Исадынъ артыннан барып, Онынъ абасынынъ этегине колын тийгистти. Сол саьатлей онынъ кан тасувы токталды.

⁴⁴

⁴⁵«Ким Мага тийип кетти?» — деп сорады Иса. Баьриси де: «Тиймедик!» — дегенде, Петер эм оны ман бирге болганлар: «Насихатшы! Тоьгерегинънен халк уьймелеседи эм кыстырады, а Сен: „Мага ким тийди?“ — деп, айтасынъ!» — дедилер.

⁴⁶Ама Иса: «Ким ди бирев мага тийгенде, Мен Оьзимнен шыккан куьшти сездим», — деди.

⁴⁷Сонда хатын, энди билинмей калмаягын коьрип, касына ювыклады да, калтырап, Онынъ аягына йыгылды эм буьтин халк алдында не себептен Ога колын тийгисткенин эм сол саьатлей сав болганын ашык айтты.

⁴⁸Сонда ога Иса: «Кызым[14], иманынъ сени куткарды. Тынышлык пан бара бер», — деди.

⁴⁹Иса соьйтип соьйлей турганнынъ арасында, синагог басшысынынъ уьйиннен бирев келип, басшыга: «Кызынъ оьлди, энди Устазды кыйнама», — деди.

⁵⁰Ама Иса, муны эситип, Яирге: «Коркпа, тек ынан, куткарылаяк», — деди.

⁵¹Уьйге келгенде, Иса Оьзи мен тек Петерден, Яхъядан, Якуптан эм кыздынъ атасы ман анасыннан баска биревди де киргистпеге унамады.

⁵²Баьриси де кыз уьшин йылап, сыйыт этетаган эдилер. Ама Иса: «Йыламанъыз, ол оьлмеген, тек уйклайды», — дегенде,

⁵³аьдемлер, кыздынъ оьлгенин билген себепли, Ога куьлип койдылар.

⁵⁴Ол, кыздынъ[15] колыннан ыслады да: «Тур, кызалак!» — деп, давысын коьтерди.

⁵⁵Кыздынъ яны келди, ол сол саьатлей турды. Иса ога ашамага бир зат бермеге буйырды.

⁵⁶Кыздынъ ата-анасы сейирсиндилер. Иса оларга, болган затты биревге де айтпанъыз деп, буйырды.