Read Nogai Лука 9 Bible Online

Лука 9 - Nogai bible

Лука 9

¹Иса он эки соктасын шакырып, оларга буьтин йинлерди енъмеге, авырувларды савартпага куьш эм куват берди.

²Сонъ оларды Алла Патшалыгын халкка билдирмеге эм маразлыларды сав этпеге йиберди.

³Оларга: «Йолга бир зат та алманъыз: не таяк, не артпак, не оьтпек, не акша. Коьйлегинъиз де эки кат болмасын.

⁴Кайдай уьйге кирсенъиз де, сонда калынъыз эм оннан йолга шыгынъыз.

⁵А эгер сизди кабыл этпеселер, сол шахардан кетинъиз, оларга карсы болганынъызды шаатлап, аякларынъыздынъ табаныннан шанъды да кагып калдырынъыз», — деп насихатлады.

⁶Сокталар элден элге юрип, аьр ерде де Ийги Хабарды билдирдилер эм авырганларды саварттылар.

⁷Болганлардынъ хабары тетрарх Иродка да етти. Эм ол адасты-састы, неге десе кайбиревлер: «Бу Аьдем — оьлилерден тирилген Яхъя», — дедилер.

⁸Баска биревлери: «Ильяс келген», оьзгелери болса: «Бурынгы пайхамбарлардынъ биреви тирилген», — деп соьйлейтаган эдилер.

⁹Ирод: «Яхъядынъ басын кескен эдим. Бу ким экен? Эситетаган хабарларым не?» — деп, Исады коьрмеге амал излестирди.

¹⁰Элшилери кайттылар, Исага оьзлерининъ не эткенлерин хабарладылар. Иса оларды Оьзи мен айырым бир авлак ерге, Бетсайда деген шахардынъ шетине, далага аькетти.

¹¹Ама халк муны анълаганда Онынъ артыннан иерди. Иса олар ман Алла Патшалыгы акында соьйледи, маразларыннан эмленмеге кереги болганларды сав этти.

¹²Куьн оьтип, кас караланып баслаганда, он эки соктасы Онынъ касына келди эм Ога: «Халкты йибер, тоьгеректеги эллерге барып, оьзлерине азык эм конакбай тапсынлар; неге десе биз мунда бос ердемиз», — деп айттылар.

¹³Ама Иса: «Оларды сиз ашатынъыз», — деди. Сокталары: «Бизим тек бес оьтпек пен эки балыктан баска эш бир затымыз да йок, яде биз, оьзимиз барып, сосы аьдемлердинъ баьриси уьшин ырызкы сатып алаякпа?» — дедилер.

¹⁴Онда бир бес мынъга ювык аьдем бар эди. Иса Оьзининъ сокталарына: «Оларды ерге эллисерден олтыртынъыз», — деди.

¹⁵Сокталары солай эттилер де баьрисин олтырттылар.

¹⁶Иса болса бес оьтпек пен эки балыкты алып, коькке коьзлерин коьтерип, Аллага шуькир айтты да оларды сындырып халкка уьлестирер уьшин сокталарына берди.

¹⁷Баьриси де тойганынша ашады, олардан арткан увакларды он эки шетенге йыйдылар.

¹⁸Бир вакыт Иса авлак ерде дува этип турганда, Оны ман сокталары да бар эдилер. Ол: «Халк Мени ким деп санайды?» — деп олардан сорады.

¹⁹Олар Ога: «Шомылдырувшы Яхъя; оьзгелери болса Ильяс деп; а баскалары бурынгы пайхамбарлардынъ бири тирилген дейдилер», — дегенди айттылар.

²⁰Иса олардан: «А сиз Мени ким деп санайсыз?» — деди. Петер Ога: «Алладынъ Масихи», — деп яваплады.

²¹Ама Иса сокталарына, каты этип, муны эш биревге де билдирмеске буйырды.

²²Иса: «Аьдем Улы коьп азап шекпеге, аксакаллар, бас дин куллыкшылары эм дин аьлимлери мен шет кагылмага, оьлтирилмеге эм уьшинши куьн тирилмеге керек», — деди.

²³Сонъ баьрине де карап: «Ким Меним артымнан келмеге суьйсе, сол оьзи оьзиннен кайталасын, онда оьлеек кашын аьр куьн коьтерип, Мага иерсин.

²⁴Неге десе ким оьз яшавын сакламага суьйсе, сол оны йойтар; а ким яшавын Меним уьшин йойтса, сол оны саклар.

²⁵Аьдем, буьтин дуныяды бийлеп, оьзи оьзин йойтса, не де оьзин зыян этсе, муннан ога не пайда?

²⁶Ким Меннен эм Меним соьзимнен уялса, соннан Аьдем Улы да Оьзининъ, Атасынынъ эм де Ога багысланган маьлеклердинъ данъкы ман келгенде уялаяк.

²⁷Сизге дурысын айтаман, булайда туратаганлардынъ кайбиревлери, Алла Патшалыгын коьрмей, оьлмееклер», — деди.

²⁸Сосы соьзлерден сонъ сегиз куьн кадер оьткенде, Иса Петерди, Яхъяды эм Якупты алып, тилек этпеге тавга коьтерилди.

²⁹Онда дува этип турган вакытта, Онынъ шырайы туьрленди, кийими агарды, йылтырады.

³⁰Эм мине сонда эки эр коьринди, Оны ман соьйлести. Олар Муса ман Ильяс эдилер.

³¹Олар саьвле мен ярыкландырылган эдилер, Исадынъ Ерусалимде оьлип бу дуныядан кешееги акында айттылар.

³²Петерди эм оны ман бирге болганлардынъ баьрисин уйкы басты, ама уянганларында, олар Исадынъ ярыкланып туьрленгенин эм Онынъ янында турган эки кисиди коьрдилер.

³³Кисилер касыннан кетеятырган вакытта, Петер, оьзи не айтканын да билмей: «Насихатшы! Биз мунда турсак, калай аьруьв эди! Уьш кос салайык: бири Сага, бири Мусага эм бири Ильяска болар», — деди.

³⁴Петер соьзин кутармай, булыт коьринди де оларды каплап алды. Олар булыт ишине киргенде корктылар.

³⁵Оларга булыт ишиннен: «Бу Меним сайлаган Улым; Онынъ соьзин тынъланъыз!» — деген давыс келди.

³⁶Сол давыс эситилип тынганда, Иса ялгыз эди. Сокталары уьндемедилер эм сол куьнлерде коьргенлерин эш биревге де айтпадылар.

³⁷Экинши куьнинде олар тавдан туьсеятырганда, Исады коьп халк, алдына шыгып, йолыкты.

³⁸Бирден халк арасыннан бирев: «Устаз! Тилеймен Сага, меним улыма ярдам эттага. Ол меним сынъар биревим.

³⁹Ога йин ябыса турады, ол бирден кышкырыклап баслайды. Йин оны калтыратады, онынъ авызын коьпиртеди эм оны эзиетлеп, кыйынлыкка калдырады.

⁴⁰Мен сокталарынънан йинди кувып шыгарыныз деп тилеген эдим, ама олар оны эталмадылар», — деп кышкырды.

⁴¹Иса ога явап берип айтты: «Эй имансыз, йолдан шыккан несил! Мага не шаклы заман сиз бен болып, сизди тоьзбеге керек? Аькел мунда улынъды», — деди.

⁴²Яс келеятырган заманында, оны кара йин ерге йыкты, калтыратты, ама Иса йинди тыйды. Ясты сав этти, оны атасына берди.

⁴³Буьтин халк Алладынъ уллы куьдиретине сейирсинетаган эди.

⁴⁴Баьриси де Исадынъ эткен ислерине аьжейипленип турганда, Ол сокталарына: «Бу соьзлерге кулакларынъызды салынъыз: Аьдем Улы аьдемлер колына тутылып берилеек», — деди.

⁴⁵Ама олар бу соьзге туьсинмедилер, маьнеси олардан ясырылганыннан оны сезбедилер эм бу соьз акында Исадан сорамага корктылар.

⁴⁶Сокталар арасында, уьйкенимиз ким болар экен деген, эрисуьв шыкты.

⁴⁷Иса, олардынъ коьнъиллериндегин билип, кишкей балады алды да оны Оьзининъ алдына салды.

⁴⁸Эм оларга: «Мунадай бир балады Меним атымнан ким кабыл этсе, сол Мени кабыл этеди, а ким Мени кабыл этсе, сол Мени Йибергенди кабыл этеди. Сол себепли сизинъ баьринъизден де кишкей ким болса, сол уьйкенинъиз болар», — деди.

⁴⁹Сонда Яхъя айтты: «Насихатшы! Биз Сенинъ атынъ ман йинлерди кувып шыгарувшыды коьрдик; тек ол бизи мен юрмегеннен себеп, оны тыйдык».

⁵⁰«Тыйманъыз, неге десе ким сизге карсы тувыл, сол — сизинъ ягынъыз», — деди Иса ога.

⁵¹Исадынъ бу дуныядан коькке алынаяк куьнлери ювыклаганда, Ол Ерусалимге бараяк болып, таьвекелленип, йолга шыкты.

⁵²Ол Оьзининъ алдында хабаршыларын йиберди. Олар да барып, Исадынъ келеегине баьрисин аьзирлер уьшин Самариядынъ эллерининъ бирине кирдилер.

⁵³Ама самарияшылар Исады Ерусалимге баратаганы уьшин киргистпедилер.

⁵⁴Муны коьрип, Онынъ сокталары Якуп пан Яхъя: «Раббий, суьйсенъ, Ильяс эткендей, биз коьктен от туьсиреек, оларды аьлеклесин деп, айтаяк», — дедилер.

⁵⁵Ама Иса, бурылып, оларды тыйды [эм: «Сиз оьзинъизде кайдай рух бар экенин билмейсиз.

⁵⁶Аьдем Улы аьдемлердинъ янларын аьлек этпеге тувыл, а куткармага келген», — деди]. Оннан сонъ олар баска элге кеттилер.

⁵⁷Олар йолда бараятырган вакытта Исага бирев: «Сен кайда барсанъ да мен Сенинъ артынънан иереекпен», — деди.

⁵⁸Иса ога: «Туьлкилер инли боладылар, коьктинъ куслары — уялы, а Аьдем Улынынъ бас сугар ери йок», — деди.

⁵⁹А баскасына: «Меним артымнан иер», — дегенде, ол: «Бийим! Мага басында барып атамды коьммеге ызын бертагы», — деп тиледи.

⁶⁰Иса ога: «Оьлгенлерди коьммеге оьлилердинъ оьзлерине калдыр; а сен барып, Алла Патшалыгын билдирип юр», — деди.

⁶¹Тагы да баскасы: «Мен Сенинъ артынънан бараякпан, Раббий! Тек алды ман аьелим мен аманласпага ызын бер», — деп тиледи.

⁶²Ама Иса: «Колын сабанга салган эм артына карап баратаган, Алла Патшалыгында кылынмага сенимли тувыл», — деп билдирди.