Read Nogai Ислер 21 Bible Online

Ислер 21 - Nogai bible

Ислер 21

¹Олардан айырылып, денъизге шыкканда тувра Коска, экинши куьн — Родос аралга, оннан да сонъ Патарага келдик.

²Финикияга кетеек бир кеме таптык, ога миндик эм денъизге шыктык.

³Кипр коьринген вакытта, оны сол ягымызда калдырып, Сирияга йоьнедик эм Тир шахарында токталдык. Кемедеги юкти сонда калдырмага керек эди.

⁴Ондагы сокталарга расып, бир юма турдык. Сокталар, Кие Рух пан коьнъилленип, Паулга Ерусалимге бармаска керегин айттылар.

⁵Куьнлеримиз озган сонъ, шахардан айырылып, йолга шыктык. иманлылардынъ баьриси — хатынлары, балалары ман бирге бизди шахардынъ шетине кадар озгардылар. Денъиз ягасында тизлеримизге шоьнъкип дува эттик.

⁶Бир биримиз бен аманласканнан сонъ, кемеге миндик, олар уьйлерине кайттылар.

⁷Биз, Тирден денъиз йолшылыгымызды бардырып, Птолемаидага келдик эм онда (иман) кардашларымыз бан саламласып, бир куьн турдык.

⁸Экинши куьн Паул эм биз (оны ман бирге болганлар) шыгып, Кесарияга келдик эм ети ярдамшыдынъ бири Ийги Хабарды яювшы Пилиптинъ уьйине барып, онда калдык.

⁹Бу аьдемнинъ пайхамбарлык юргисткен, киевге шыкпаган доьрт кызы бар эди.

¹⁰Онда бир талай заман калганымыздан сонъ Юдеядан Агав деген бир пайхамбар келди.

¹¹Агав янымызга келди, Паулдынъ белбавын алып, оны ман оьзининъ колларын, аякларын байлап: «Кие Рух булай айтады: „Ювытлар бу белбавдынъ иесин, Ерусалимде соьйтип байлап, баска миллетлилердинъ колына тапшыраяк“», — деди.

¹²Муны эситип, биз эм сол ердегилер Паулга, Ерусалимге барма деп, ялбарып тиледик.

¹³Тек Паул: «Не зат этесиз, не деп йылап юрегимди сызлатасыз? Мен Раббий Исадынъ аты уьшин Ерусалимде тек байланмага тувыл, оьлмеге де аьзирмен», — деп, карсы явап берди.

¹⁴Ога тилегимизди алдыралмаганымызда: «Раббийдинъ ыхтыяры болсын!» — дедик те тынышландык.

¹⁵Сол куьнлерден сонъ, аьзирленип, Ерусалимге кеттик.

¹⁶Бизи мен бирге Кесариядан кайбир сокталар да бар эди. Бизди коьптен бери сокталардан болган Мнасон атлы бир кипршыга алып келдилер, онынъ уьйинде яшаяк эдик.

¹⁷Ерусалимге киргенимизде, (иман) кардашларымыз бизди суьйиниш пен йолыктылар.

¹⁸Эртеси куьн Паул бизи мен бирге Якупты коьрмеге кетти. Тамадалардынъ баьриси сол ерге йыйылган эдилер.

¹⁹Олар ман саламласканнан сонъ, Паул оьз куллыгы ман Алладынъ баска миллетлерде эткен ислерин бир бирлеп, толы кепте анълатты.

²⁰Олар тынълап, Аллады данъкладылар эм Паулга: «Коьресинъме, кардаш, — дедилер, — ювытлар арасында неше мынъ иман эткен бар. Олардынъ баьриси де Таурат уьшин шалыскан аьдемлер.

²¹Олар эситкенше, сен баска миллетлер арасында яшаган буьтин ювытларга, балаларынъызды суьннетлеменъиз эм аьдет йолларымызды сакламанъыз деп, Мусадан таювды уьйретесинъ.

²²Соьле не этпеге тийисли? Келгенинъди эситпей калмаяклар.

²³Сонынъ уьшин сага айтканымызды эт. Арамызда Аллага ант эткен[29] доьрт киси бар.

²⁴Буларды янынъа ал, олар ман бирге тазалан, олар шашларын кырктырар уьшин курман шыктажларын оьзинънинъ мойнынъа ал. Солай этсенъ, аьр ким сенинъ акында эситкени асылсыз соьзлер экенин, сен Тауратка алал болып яшаганынъды анълар.

²⁵Баска миллетли иманлыларга келгенше, биз оларга бутларга багысланган курман этлериннен, каннан, бугындырылып оьлтирилген айванлардан эм зиналыктан сакланмага кереги акында эртерек токтасып хат язганмыз».

²⁶Оннан сонъ Паул сол доьрт кисиди касына алды, эртеси куьн олар ман бирге тазаланув аьдетинде катнасты. Сонъ Алла уьйининъ каралдысына кирип, тазаланув куьнлери не заман тамамланаягы, аьр бири уьшин не заман курман шалынаягы акында билдирди.

²⁷Етинши куьнинде Асия элиннен келген ювытлар, Паулды Алла уьйининъ каралдысында коьрип, буьтин халкты козгадылар эм оны ысладылар.

²⁸«Исраил эрлери, ярдам этинъиз! Бу — аьр ерде аьр кимге, халкымызга, Тауратка эм бу кие ерге карсы уьйретуьвлер яйып юрген аьдем. Алла уьйининъ каралдысына греклерди де киргистип, кие ерди арамлады!» — деп кышкырыстылар.

²⁹Неге десе оннан алдын шахарда Паулдынъ касында эфесши Трофимди коьрген эдилер, Алла уьйининъ каралдысына оны Паул киргисткен деп, ойландылар.

³⁰Шахар алабуркасын болды. Аьр тараптан халк топарласып келди. Паулды ыслап Алла уьйининъ каралдысыннан тыска шыгарды. Артыннан ол уьйдинъ эсиклери сол саьатлей киртленди.

³¹Олар Паулды оьлтиреек болатаганда, буьтин Ерусалимнинъ козгалганы акындагы хабар туьмен басшысына етти.

³²Туьмен басшысы сол саьатлей, аскершилерин эм юзбасшыларын алып, козгалганларга асыгып келди. Туьмен басшысы ман аскершилерди коьрген халк Паулды тоьбелегенин койды.

³³Сол заман туьмен басшысы, ювыклап келип, Паулды ыслады. Эки шынжыр ман байланъыз деп, буйырык берди. Сонъ: «Ким ди бу аьдем, не этти?» — деп сорады.

³⁴Козгалганлардынъ бири — бир зат, баска биреви баска зат айтып кышкырыстылар. Туьмен басшысы карвалыстан бир зат та анъламай, туврасын билмей, Паулды беркитпеге[30] аькетпеге буйырды.

³⁵Паул шапырашта турганда, халк бек басынганнан себеп, аскершилерге оны коьтерип шыгармага керек болды.

³⁶Неге десе артыннан келген коьлем халк: «Ога оьлим!» — деп кышкыратаган эди.

³⁷Беркитпеге киреектен алдын Паул туьмен басшысына: «Сага бир зат айтпага болаякпа?» Ол: «Грекше билесинъме?

³⁸Сен муннан бир кесек заман алдын бир козгалыс шыгарып, доьрт мынъ аьдем оьлтируьвшиди шоьлге алып шыккан мысырлы тувылсынъма?» — деди.

³⁹Паул: «Мен Киликиядынъ белгисиз болмаган Тарс шахарынынъ ювыт аьдемимен; сеннен тилеймен, халкка соьйлемеге ызын бер», — деди.

⁴⁰Ол ызын бергенде, Паул, шапыраштынъ уьстинде турып, колы ман халкка белги берди эм терен тыныклык туьскенде, еврей тилинде соьйлеп баслады: