Read Nogai Ислер 22 Bible Online

Ислер 22 - Nogai bible

Ислер 22

¹«Кардашлар эм аталар! Сизге соьле айтаяк акланув соьзимди тынъланъыз», — деди.

²Паулдынъ оларга еврей тилинде соьйлегенин эситкенде тагы да бек тынык болды. Паул соьзин бардырып: «Мен ювытпан. Киликиядынъ Тарс шахарында тувдым эм булайда, Ерусалимде, Гамалиелдинъ алдында аталарымызга буйырылган Таураттынъ негизинде тербияланып, толы билим алдым. Буьгуьн сизинъ баьринъиздей, мен де Алла уьшин шалыскан бир киси эдим.

⁴Исадынъ йолы ман барганларды оьлгенге дери куваладым, эр кисилер мен хатынларды байлатып тутнакка тасладым.

⁵Бас дин куллыкшысы эм буьтин аксакаллар йыйыны айтканларымды бегитпеге болаяклар. Олардан ювыт кардашларымызга язылган хатларды алып, Дамаскка бара эдим. Сонда яшаганларды байлатып, Ерусалимге азапка аькелеек эдим.

⁶Мен уьйле вакытларда йолда барып, Дамаскка ювыклаганда, бирден коьктен бир саьвле буьтин тоьгерегиме ярык берди.

⁷Ерге йыгылдым. Бир сес: „Шаул! Шаул! Мени не уьшин кувалайсынъ?“ — дегенин эситтим.

⁸„Кимсинъ, Бийим?“ — дедим. Ол: „Мен сен кувалаган назаретши Исаман“, — деди.

⁹Мени мен бирге болганлар сол нурды коьрдилер [эм корктылар], ама мени мен соьйлегеннинъ соьзин анъламадылар.

¹⁰„Раббий, не этпеге керекпен?“ — деп сорадым. Раббий: „Тур, Дамаскка бар, сонда сага не этпеге белгиленгени айтылаяк“, — деди.

¹¹Яркыраган нурдан камаган коьзлерим коьрмегеннен себеп, йолдасларым мени, колымнан ыслап, Дамаскка алып келдилер.

¹²Дамаскта яшаган баьри ювытлар ишинде оьрметленген, Тауратты туткан, Аллады сыйлаган Ханания деген киси

¹³касыма келди: „Шаул, кардаш! Коьзлеринъ ашылсын!“ — деди. Мен сонда ок оны коьрдим.

¹⁴Ханания мага: „Аталарымыздынъ Алласы, Онынъ ыхтыярын билер эм, Туврашылды[31] коьрип, авызыннан шыккан сести эситер уьшин, сени сайлаган.

¹⁵Коьрип эситкенинъди баьри инсанларга билдирип, Онынъ шааты болаяксынъ.

¹⁶Ал энди, не саклайсынъ? Тур, Раббий атын айтып, сувда шомылдырылып куьналарынънан тазалан“, — деди.

¹⁷Мен Ерусалимге кайтканнан сонъ Алла уьйининъ каралдысында дува эткен бир вакытта, эссизленгендей, Раббийди коьрдим. Ол мага: „Тез бол! Ерусалимнен соьле аьле айырыл. Неге десе Мени мен байланыслы шаатлыгынъды кабыл этеек тувыллар“, — деди.

¹⁹„Раббий, — дедим, — меним синагогтан синагогка коьшип, Сага ынанганларды ыслап тоьбелегенимди биледилер.

²⁰Сага шаатлык эткен Степаннынъ каны тоьгилген заманда, мен де сонда тура эдим. Онынъ оьлтирилгенине разы эдим, оны оьлтиретаган аьдемлердинъ абаларын сакладым“.

²¹Раббий мага: „Кет, Мен сени узакта болган миллетлерге йиберейим“, — деди».

²²Паулды бу соьзге дейим тынъладылар, ама оннан сонъ: «Мунадайлардан ер юзин тазаламага керек, неге десе ол яшамага тийисли тувыл!» — деп кышкырып басладылар.

²³Олар бакырысып, абаларын кагып, авага шанъ ата эдилер.

²⁴Туьмен басшысы Паулга халк не уьшин кышкыратаганын билер уьшин, камышылап сорав алып, беркитпеге аькетпеге буйырды.

²⁵Ама оны арканлар ман байлап баслаганда Паул оьзининъ янында турган юзбасшыга: «Урым аьдемин оьким этпей, ысламага эм камышыламага ызын берилерме?» — деп сорады.

²⁶Юзбасшы муны эситип, туьмен басшысына барып: «Кара, сен не зат этеятырсынъ? Бу киси — Урым аьдеми!» — деди.

²⁷Оннан сонъ туьмен басшысы Паулдынъ янына келип: «Мага айт, сен Урым аьдемисинъ ме?» — деп сорады. «Аьше», — деди ол.

²⁸Туьмен басшысы явапка: «Мен урымшылыкты коьп акша берип алдым». Паул: «Мен урымшы болып тувганман», — деди.

²⁹Оннан сорав алаяк болып турганлар сол саьатлей тайдылар, а туьмен басшысы Паулдынъ урымшы болганын билгенде, оны байлаганы уьшин коркты.

³⁰Экинши куьн туьмен басшысы, ювытлар Паулды не уьшин шуьшлегенлерининъ дурысын билеек болып, Паулды тысавлардан босатты. Бас дин куллыкшыларына эм буьтин межлис агзаларына йыйылмага буйырды, Паулды аькелип олардынъ алдына шыгарды.