Read Nogai 1 Коринтшилер 11 Bible Online

1 Коринтшилер 11 - Nogai bible

1 Коринтшилер 11

¹Мен Масихтен коьрим алгандай, сиз де меннен алынъыз.

²Уьйреткенлеримнинъ баьриси де эсинъизде, Раббийдинъ окувларын мен калай сизге берген болсам, солай тутасынъыз, сонынъ уьшин сизди мактайман.

³Бир затты анълаганынъызды суьемен. (Иман ямагатындагы байланыслар бир шаркка усайдылар): аьр бир эр кисиге бас — Масих, хатынга бас — байы, Масихке бас — Алла.

⁴Басына бир зат кийип[5] дува яде пайхамбарлык эткен эр киси басына (Масихке) уятлык келтиреди.

⁵Соьйтип те, шашын йыймай[6] дува яде пайхамбарлык эткен хатын басына (эрине) уятлык келтиреди. Яланъбас хатын шашын кетерген хатынга тенъ болады.

⁶Неге десе хатын басын ашса, шашы кыркылсын, ама шашы кыркылганы яде кетерилгени уьшин уялаяк болса, басын байласын.

⁷Эр киси басын байламага керек тувыл, неге десе ол — Алладынъ келбети эм данъкы, хатын болса — эрининъ данъкы.

⁸Эр киси (Адам пайхамбар) хатыннан яратылмаган, хатын (Ава) эркектен яратылган.

⁹Эм эркек хатын уьшин тувыл, хатын эркек уьшин яратылган.

¹⁰Бу себептен, маьлеклердинъ хаьтерине, хатын оьз шашына аьким болмага керек.

¹¹Ама Раббийге байыр болганларда не хатын байыннан, не эр киси пишесиннен эркин тувыл.

¹²Хатын эр кисиден яратылгандай, соьйтип, эр киси пишеден тувады эм баьри зат та — Алладан.

¹³Оьзинъиз карар беринъиз: хатыннынъ шашын йыймай[7] Аллага дува эткени келисеме экен?

¹⁴Эр киси шашын оьстирсе, ога уятлык болганын табиат та сизди уьйретпейме?

¹⁵Ама хатын шашын оьстирсе, ога сый. Неге десе ога шаш бир ябувдынъ орнына берилген.

¹⁶Ким де болса бирев биз бен эриспеге суьйсе, (явабым бу): не бизде, не де Алладынъ ямагатларында сондай аьдет йок.

¹⁷Сосы кенъеслерди бере турып, сизди мактамайман, неге десе йыйынларынъыз пайдадан эсе зарар аькеледилер.

¹⁸Биринши зат бу: эситкениме коьре сиз ямагат болып йыйылганда, эрис-суьрислер боладылар, ога да бир ягыннан ынанаман.

¹⁹Элбетте, аранъызда туьз болып шыкканлар белгили болар уьшин, сизде ой баскалыклары болмага керек.

²⁰Бирге йыйылувынъыз Раббий сыпырасында катнасув уьшин тувыл:

²¹ашаганда аьр биринъиз оьз асын емеге асыгады, суьйткенде бирев аш калады, баска бирев де эсиреди.

²²Ашамага, ишпеге уьйлеринъиз йокпа, аьше? Яде сиз Алладынъ ямагатларын мисетке саймай, ярлыларды корлайсызба? Сизге не айтайым? Сизди мактап болаягым? Йок, ол зат уьшин сизди мактамам!

²³Неге десе сизге айтып уьйреткен затларымды мен Раббийдинъ Оьзиннен алдым. Раббий Иса кыянатка берилген кешесинде, колына оьтпек алып,

²⁴шуькир дувасын этип, оны сындырды эм: «Бу — сизинъ уьшин берилген шаркым. Мени эскеруьв уьшин булай этинъиз», — деди.

²⁵Солай этип астан сонъ Ол, аякты да алып: «Бу аяк — каным ман беркитилген янъы антласув. Аяктан ишкен сайын, Мени эскеруьв уьшин булай этинъиз», — деди.

²⁶Бу оьтпекти егенде эм сосы аяктан ишкенде Раббийдинъ келуьвине дейим, Онынъ оьлими акында билдиресиз.

²⁷Сол себептен, уйгын болмаган аьлде оьтпекти еген эм Раббийдинъ аягыннан ишкен, Раббийдинъ шаркына эм канына карсы куьна этеди.

²⁸Аьр ким оьзин оьзи сынасын эм тек оннан сонъ сол оьтпектен есин эм сол аяктан ишсин.

²⁹Неге десе Раббийдинъ шаркын анъламай, оьтпек ашап аяктан ишкен аьдем, солай ашап-ишуьви мен оьзин Алладынъ оькимине туьсиреди.

³⁰Соны уьшин де сизинъ аранъызда карувсызлар эм маразлылар коьп, оьлгенлер де аз тувыллар.

³¹Эгер дейим оьзимиз оьзимизди тергесек, Раббийдинъ оькимине ушырамас эдик.

³²Биз дуныя ман бирге оькимге туьспес уьшин Раббий, бизге оьким шыгарып, тербия береди.

³³Сога коьре, кардашларым, аска йыйылганда, асыкпай, бир биринъизди саклап, ашанъыз.

³⁴Йыйылувынъызда оьким кесилуьвге йол аштырмас уьшин, аш болганлар уьйлеринде ашап келсинлер. Калган ислерди сизге келген заманда туьзетермен.