Read Nogai Ювытлар 11 Bible Online

Ювытлар 11 - Nogai bible

Ювытлар 11

¹Иман — уьмит эткенимизге сенуьв, аьли де коьрмеген затларымызга толы ынанув.

²Бурынгылар иманлары ман ийги шаатлык алганлар.

³Дуныялар Алла соьзи мен яратылганын, коьринген затлар коьринмегенлерден куралганын иман ман анълаймыз.

⁴Абил иманына коьре Аллага Кабилден эсе де ийги курман эткен эди. Ол, туврашыл аьдем болганына иманы уьшин шаатлык алды, неге десе Алла онынъ савгаларын кабыл этти. Соьйтип иманы ман Абил, оьзи оьлген болса да, соьле де соьйлейди.

⁵Ханок иманы ман, оьлмей, бу дуныядан кешкен. Оны бир аьдем де табалмады, неге десе Алла оны Оьзине алган. Ол, дуныядан кешеектен алдын, Алладан разылык тапканына шаатлык алган эди.

⁶А иманы болмай разылык тапканына амал йок, неге десе Аллага ювык келуьвши аьр ким Онынъ барлыгына, Оны излегенлерге савга бергенине ынанмага керек.

⁷Иманы ман Нух Алладан энди де болмаган затлар акында билим алды, Аллады сыйлап, уьйдегилерин куткарар уьшин кеме аьзирледи. Соны ман дуныяга оьким этти эм иманга таянган туврашылыктан уьлисли болды.

⁸Иманы ман Ибрагим, Алладынъ: «Йолга шыгып, ие болаяк еринъе бар», — деп шакырганына тынълап, каерге бараягын да билмей, йолга шыкты.

⁹Иманы ман Ибрагим ант пан ваьде этилген ерде, келетен аьдемдей, турган эм сол ваьдеден оьзиндей уьлисли болган Исхак эм Якуп пан шатырларда яшаган.

¹⁰Неге десе Ол, суьвретшиси де, курувшысы да Алла болган берк негизли шахарды саклай эди.

¹¹Иманы ман Ибрагим, карт болса эм (пишеси) Сара бала табалмай турса да, тукымын бардырмага куьш алды, неге десе ваьде эткен Аллага сенетаган эди.

¹²Сол себептен бир аьдемнен, оьлимге ювык биревден коьктеги юлдызлардай эм денъиз ягасындагы кумдай, сансыз аьдем тувды.

¹³Олардынъ баьриси де иманлы болып оьлдилер. Алладынъ ваьде эткен затларын алмасалар да сол затларды узактан коьрип, куванып, оьзлери акында: «Бу дуныяда биз конакпыз эм келетенмиз», — деп ашык айттылар.

¹⁴Соьйтип айтатаганлар соны ман ата юртын излегенлерин билдиредилер.

¹⁵Эгер олар сол оьзлери шыккан ата юртын ойларында тургысткан болсалар, олардынъ артларына кайтып келмеге заманы болаяк эди.

¹⁶Ама олар оннан да ийги юртка, олай дегенимиз, коьктеги юртка ымтыладылар. Сонынъ уьшин Алла олардынъ Алласыман деп, Оьзин танытканыннан уялмайды, неге десе олар уьшин шахар аьзирлеген.

¹⁷Алла Ибрагимди сынаганда, Ибрагим иманы ман Исхакты курманга аькелди. Ол Алладынъ ваьдесин алган болса да, оьзининъ ялгыз бир улын курман этпеге аьзирленди.

¹⁸Ама Алла ога: «Сенинъ тувдыкларынъ тек Исхактан тувганлар болаяклар», — деп билдирген эди.

¹⁹Ибрагим, Алладынъ оьлилерди де тирилтпеге куьши бар деп, ойлады. Соьйтип, Исхакты бир яктан оьлимнен кери алгандай болды.

²⁰Исхак, Якуп пан Эсавга разылыгын берди, келеекте оларга не болаягын айтты.

²¹Иманы ман Якуп оьлеектен алдын Юсуптынъ эки улына разылыгын берди эм, таягынынъ ушына таянып, Аллага табынды.

²²Иманы ман Юсуп, яшавынынъ ахырында, Исраил улларынынъ Мысырдан шыгаягын эслерине салды эм оьзининъ суьеги акында оьсиет этти.

²³Муса тувганнан сонъ ата-анасы иманлары ман оны уьш ай бойында ясырып сакладылар, неге десе онынъ ярасык бала болганын коьрдилер эм патшадынъ буйырыгыннан коркпадылар.

²⁴Иманы ман Муса, уьйкен киси болганда, оьзин Пергауннынъ кызынынъ улы деп атамага унамады.

²⁵Ол кыска заман ишинде куьналы завыкларды алганнан да Алладынъ халкы ман бирге азапларды кешуьвди макул коьрди.

²⁶Муса Мысырдынъ казнасыннан эсе де Масих уьшин яман соьзге туьсуьвин уллы байлыкка санады, неге десе ол алаяк савгасын саклай эди.

²⁷Иманы ман Муса, патша ашувыннан коркпай, Мысырдан тайды, неге десе ол, коьринмеген Аллады коьргендей, шыдамлы эди. Тувнъгышларды кыратаган маьлек исраилшилерге тиймес уьшин Муса иманы ман, Пасха курманын эттирип, канын эсиклердинъ уьстине буьрктирди.

²⁹Иманлары ман олар, кургак ерден юргендей, Кызыл денъизден[12] оьттилер. Оларга карап оьтеек болып мысыршылар сувга баттылар.

³⁰Иманлары ман исраилшилер ети куьннинъ бойында тоьгерегиннен айланып шыкканнан сонъ, Ерихо шахардынъ иргелери ойылдылар.

³¹Иманы ман каьхпе Рахав Аллады[13] тынъламавшылар ман бирге аьлек этилмей сав калды, неге десе ол ызшыларды татымлык пан йолыккан эди.

³²Энди де неди айтайым? Мага Гидеоннынъ, Барактынъ, Самсоннынъ, Ифтахтынъ, Дауттынъ, Шамайылдынъ эм баска пайхамбарлар акында хабарламага заман етиспейди.

³³Олар иманы ман патшалыкларды енъгенлер, аьдилликти эткенлер, ваьде этилген затларды алганлар, арсланлардынъ авызын япканлар,

³⁴оттынъ куьшин соьндиргенлер, кылыштынъ оьткириннен тайганлар, карувсызлыктан беркигенлер, согыста куьшли болганлар, шет эллердинъ аьскерлерин кувып шыгарганлар.

³⁵Оьлилер тирилтилип хатынларына эм аналарына кайтарылганлар. Баскалар болса, эркинлик алувды макул коьрмей, ийгирек яшавга тирилуьвди алар уьшин азап шегип оьлгенлер.

³⁶Кайбиревлерин мыскылладылар, камышыладылар, баскаларын шынжыр ман бугавладылар эм тутнакка аттылар.

³⁷Таслар ман тоьбеленип оьлтирилдилер, пышкы ман кесилдилер[14], кылыш пан тувралдылар, кой эм эшки терилерге оралып, ер-ерден айландылар, кытлыкларга, кыйынлыкларга, залымлыкларга тоьздилер.

³⁸Дуныя оларга тийисли тувыл эди. Олар шоьллерде эм тавларда айландылар, дорбынларда эм ердинъ астындагы инлерде яшадылар.

³⁹Олардынъ баьриси иманы уьшин Алладан ийги шаатлык алсалар да Онынъ ваьде эткен затларына йолыкпадылар.

⁴⁰Неге десе, олар бизсиз тамамлыкка етпесин деп, Алла биз уьшин оннан да ийгисин аьзирлеген.