Read Nogai Ювытлар 12 Bible Online

Ювытлар 12 - Nogai bible

Ювытлар 12

¹Сонынъ уьшин тоьгерегимизде, булыттай, коьп шаатлар бола турганына карап, аьр юкти, бизди бийлеген буьтин куьнамызды, уьстимизден атаяк эм алдымыздагы куьрести тоьзимлик пен бардырайык.

²Иманымыздынъ Басшысы эм Тамамлавшысы Исага карайык. Ол табаяк куванышы уьшин, корланганына эс бермей, кашка керилуьвине де шыдады. Энди Алла тагынынъ онъ янында[15] олтырады.

³Куьналылардынъ сондай уьйкен карсылыгына шыдаган Иса акында ойланъыз, сол заманда арымассыз эм коьнъилинъиз бен тоьмен болмассыз.

⁴Куьнага карсы шыгувынъызда сиз энди де канынъыз акканга дейим куьреспегенсиз.

⁵Сизге, улларына айтылгандай, берилген бу насихатты муткансыз: «Улым! Раббийдинъ тербиялавына эс этпей койма, Ол сени бетлеген заманда кайгырма.

⁶Неге десе Раббий суьйген аьдемин тербиялайды, кабыл эткен аьр улын камышылайды».

⁷Азапланувынъыз — тербияланувынъыздынъ бир кесеги. Алла сизге улларына карагандай карайды. Атасы тербияламаган улы боладыма?

⁸Баьриси де алган тербиядан куры калган болсанъыз, сонда йорыксыз тувган балаларсыз, уллары тувылсыз.

⁹Ога да косылып, ден ягыннан аталарымыз бизди тербиялаган заманда, оларга оьрмет эттик. Рух ягыннан Атамыз болган Аллага бойсынып, яшав тапсак, оннан да бек ийги тувылма?

¹⁰Аталарымыз оьзлери суьйгендей бизди кыска заманга тербияладылар. Ама Алла, биз Онынъ киелигиннен уьлисли болар уьшин, бизди хайырга тербиялайды. Аьр туьрли тербия, бас деп, куваныш болмай, кайгы беруьвши заттай болып коьринеди, ама сонъында тербиядан уьйренгенлер туврашылыктан келген тынышлыкты табадылар.

¹²Сога коьре, карувсызланган колларынъызды эм калтырайтаган тобыкларынъызды куьшлендиринъиз.

¹³Аксаган аяк оннан да осал болмай, сав болар уьшин туьз юринъиз.

¹⁴Аьдемлердинъ баьриси мен татымлыкта яшамага эм оьзинъизди Аллага багысламага ымтылынъыз. Эш бирев де, оьзин Аллага багысламай, Раббийди коьралмаяк.

¹⁵Сак болынъыз, эш биревинъиз де Алла шапагатыннан уьлиссиз калмасын, аранъыздан, сизди зарарлаяк эм коьплерди увы ман кирлетеек ашы тамырлы оьленге усап шыкпасын.

¹⁶Аранъыздан бирев де каьхпеликке берилмесин яде, тувнъгышлык акын бир аяк ас уьшин саткан Эсавдай, кие затларга оьрметсизлик этпесин.

¹⁷Сиз билгендей, Эсав оннан сонъ атасынынъ разылыгын алмага суьйди, ама атасы унамады. Эсав атасынынъ разылыгын, коьзясларын тоьгип, тилеген болса да онынъ ойын туьрлендиралмады.

¹⁸Сиз колынъыз бан тийип сезилетаган затка ювыкласпагансыз. (Ата-бабаларымыз) гуьрилдеп янган (Сина) тавга, каранъалыкка, кара булытларга эм давылга,

¹⁹зурнадынъ тавысына эм соьйлейтаган авазга (ювыкластылар). Сол авазды эситетаганлар онынъ ызында тагы бир соьз болмасын, деп ялбардылар.

²⁰Неге десе олар: «Эгер тавга айван келип тийсе, таслар ман оьлтирилмеге керек», — деген буйырыкка шыдаялмадылар.

²¹Бу сондай коркытувшы бир коьринуьв эди, Муса сога: «Мен коркканымнан калтырайман», — деген.

²²Ама сиз Сион тавга эм коьктеги Ерусалимге ювыкластынъыз. Сол — уьшини мен бар болувшы Алладынъ шахары. Онда байрам этпеге йыйылган сансыз маьлеклер бар.

²³Алла «тувнъгышларым» деп атаган, атлары коьклерде язылган аьдемлердинъ ямагатына, баьрисине оьким этеек Аллага эм тамамлыкка етистирилген туврашыл аьдемлердинъ рухларына ювыкластынъыз.

²⁴Алла ман халкы арасында янъы антласувды туьзген Исага эм Онынъ буьркилген канына ювыкластынъыз. Сол кан Абилдинъ каныннан да ийги затлар акында айтады.

²⁵Сак болынъыз, сол затларды айтатаган Аллады кабыл этпей койманъыз. (Ата-бабаларымыз) ер уьстинде билим берген Мусага тынъламаганда язадан кутылалмадылар. Солай болганда, шексиз, биз де коьклерден билим берген Исадан тайсак, язадан кутылаяк тувылмыз. Биринши кере Алладынъ авазы ерди синъкилдетти, а соьле Ол: «Мен тагы бир кере ерди синъкилдетип калмай, коькти де солай этермен», — деп ваьде этти.

²⁷«Тагы бир кере» деген соьзлер шайкалатаган, туьзин айтсак, яратылган затлардынъ йок болаягын эм соьйтип шайкалып болмаяк затлардынъ дайым калаягын анълатады.

²⁸Сонынъ уьшин биз Аллага шуькир этеек, неге десе шайкалмас патшалыктан уьлисли болдык. Соьйтип, Аллады сыйлап, Оннан коркып, Оны разы этеек кепте куллык этеекпиз.

²⁹Неге десе Алламыз — яндыратаган от.