Read Nova_Vulgata Iob 6 Bible Online

Iob 6 - Nova_Vulgata bible

Iob 6

¹Respondens autem Iob dixit:

²“ Utinam appenderetur aegritu do mea, et calamitatem meam assumerent in statera!

³Nunc vero arena maris haec gravior apparet, inde verbis meis haesito.

⁴Quia sagittae Omnipotentis in me sunt, quarum venenum ebibit spiritus meus; et terrores Dei militant contra me.

⁵Numquid rugiet onager, cum habuerit herbam? Aut mugiet bos, cum ante praesepe plenum steterit?

⁶Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? Aut poterit gustari herba insulsa?

⁷Quae prius nolebat tangere anima mea, nunc prae angustia cibi mei sunt.

⁸Quis det, ut veniat petitio mea, et, quod exspecto, tribuat mihi Deus?

⁹Utinam Deus me conterat; solvat manum suam et succidat me!

¹⁰Et haec mihi sit consolatio, et exsultabo vel in pavore, qui non parcat, nec celabo sermones Sancti.

¹¹Quae est enim fortitudo mea, ut sustineam? Aut quis finis meus, ut patienter agam?

¹²Num fortitudo lapidum, fortitudo mea? Num caro mea aenea est?

¹³An non est auxilium mihi in me, et virtus quoque remota est a me?

¹⁴Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Omnipotentis derelinquit.

¹⁵Fratres mei mentiti sunt me sicut alveus torrentium, qui evanescunt

¹⁶nigrescentes glacie, cum ingruit super eos nix.

¹⁷Tempore, quo diffluunt, arescunt et, ut incaluerit, solvuntur de loco suo.

¹⁸Deflectunt viatorum turmae de viis suis, ascendentes per desertum pereunt.

¹⁹Commeatus Thema consideraverunt, viatores Saba speraverunt in eis.

²⁰Confusi sunt, quia speraverunt; venerunt eo usque, et pudore cooperti sunt.

²¹Ita nunc vos facti estis mihi; videntes plagam meam, timetis.

²²Numquid dixi: Afferte mihi et de substantia vestra donate mihi?

²³vel: Liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me?

²⁴Docete me, et ego tacebo, et, si quid forte ignoravi, instruite me.

²⁵Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit, qui possit arguere me?

²⁶Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, sed in ventum verba desperati.

²⁷Super pupillum irruitis et subvertere nitimini amicum vestrum.

²⁸Nunc, quaeso, convertimini ad me, et in faciem vestram non mentiar.

²⁹Revertite! Nulla erit improbitas. Revertite! Adhuc praesens adest iustitia mea.

³⁰Estne in lingua mea improbitas? An palatum meum non discernit nequitiam?