Read Nova_Vulgata Psalmi 44 Bible Online

Psalmi 44 - Nova_Vulgata bible

Psalmi 44

¹Magistro chori. Filiorum Core. Maskil.

²Deus, auribus nostris audivimus; patres nostri annuntiaverunt nobis opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis.

³Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos, afflixisti populos et dilatasti eos.

⁴Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos; sed dextera tua et brachium tuum et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.

⁵Tu es rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Iacob.

⁶In te inimicos nostros proiecimus, et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. -

⁷Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me.

⁸Tu autem salvasti nos de affligentibus nos et odientes nos confudisti.

⁹In Deo gloriabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum.

¹⁰Nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris.

¹¹Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris; et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi.

¹²Dedisti nos tamquam oves ad vescendum et in gentibus dispersisti nos.

¹³Vendidisti populum tuum sine lucro nec ditior factus es in commutatione eorum.

¹⁴Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.

¹⁵Posuisti nos similitudinem in gentibus, commotionem capitis in populis.

¹⁶Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me

¹⁷a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et ultoris.

¹⁸Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te et inique non egimus in testamentum tuum.

¹⁹Et non recessit retro cor nostrum, nec declinaverunt gressus nostri a via tua;

²⁰sed humiliasti nos in loco vulpium et operuisti nos umbra mortis.

²¹Si obliti fuerimus nomen Dei nostri et si expanderimus manus nostras ad deum alienum,

²²nonne Deus requiret ista? Ipse enim novit abscondita cordis.

²³Quoniam propter te mortificamur tota die, aestimati sumus sicut oves occisionis.

²⁴Evigila, quare obdormis, Domine? Exsurge et ne repellas in finem.

²⁵Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?

²⁶Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra, conglutinatus est in terra venter noster. Exsurge, Domine, adiuva nos et redime nos propter misericordiam tuam.