Read Nova_Vulgata Psalmi 78 Bible Online

Psalmi 78 - Nova_Vulgata bible

Psalmi 78

¹Maskil. Asaph. Attendite, popule meus, doctrinam meam; inclinate aurem vestram in verba oris mei.

²Aperiam in parabolis os meum, eloquar arcana aetatis antiquae.

³Quanta audivimus et cognovimus ea, et patres nostri narraverunt nobis,

⁴non occultabimus a filiis eorum, generationi alteri narrantes laudes Domini et virtutes eius et mirabilia eius, quae fecit.

⁵Constituit testimonium in Iacob et legem posuit in Israel; quanta mandaverat patribus nostris nota facere ea filiis suis,

⁶ut cognoscat generatio altera, filii, qui nascentur. Exsurgent et narrabunt filiis suis,

⁷ut ponant in Deo spem suam et non obliviscantur operum Dei et mandata eius custodiant.

⁸Ne fiant sicut patres eorum, generatio rebellis et exasperans; generatio, quae non firmavit cor suum, et non fuit fidelis Deo spiritus eius.

⁹Filii Ephraim, intendentes et mittentes arcum, conversi sunt in die belli.

¹⁰Non custodierunt testamentum Dei et in lege eius renuerunt ambulare.

¹¹Et obliti sunt factorum eius et mirabilium eius, quae ostendit eis.

¹²Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Aegypti, in campo Taneos.

¹³Scidit mare et perduxit eos et statuit aquas quasi in utre.

¹⁴Et deduxit eos in nube per diem et per totam noctem in illuminatione ignis.

¹⁵Scidit petram in eremo et adaquavit eos velut abyssus multa.

¹⁶Et eduxit rivulos de petra et deduxit tamquam flumina aquas.

¹⁷Et apposuerunt adhuc peccare ei, in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.

¹⁸Et tentaverunt Deum in cordibus suis, petentes escas animabus suis;

¹⁹et contra Deum locuti sunt, dixerunt: “ Numquid poterit Deus parare mensam in deserto? ”.

²⁰Ecce percussit petram, et fluxerunt aquae, et torrentes inundaverunt. “ Numquid et panem poterit dare aut parare carnes populo suo? ”.

²¹Ideo audivit Dominus et exarsit, et ignis accensus est in Iacob, et ira ascendit in Israel.

²²Quia non crediderunt in Deo nec speraverunt in salutari eius.

²³Verumtamen mandavit nubibus desuper et ianuas caeli aperuit;

²⁴et pluit illis manna ad manducandum et panem caeli dedit eis:

²⁵panem angelorum manducavit homo; cibaria misit eis ad abundantiam.

²⁶Excitavit austrum in caelo et induxit in virtute sua africum;

²⁷et pluit super eos sicut pulverem carnes et sicut arenam maris volatilia pennata:

²⁸et ceciderunt in medio castrorum eorum, circa tabernacula eorum.

²⁹Et manducaverunt et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis.

³⁰Nondum recesserant a desiderio suo, adhuc escae eorum erant in ore ipsorum,

³¹et ira Dei ascendit super eos et occidit pingues eorum et electos Israel prostravit.

³²In omnibus his peccaverunt adhuc et non crediderunt in mirabilibus eius;

³³et consumpsit in halitu dies eorum et annos eorum cum festinatione.

³⁴Cum occideret eos, quaerebant eum et conversi veniebant diluculo ad eum;

³⁵et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum, et Deus Excelsus redemptor eorum est.

³⁶Et suaserunt ei in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei;

³⁷cor autem eorum non erat rectum cum eo, nec fideles erant in testamento eius.

³⁸Ipse autem est misericors et propitiatur iniquitati et non disperdit. Saepe avertit iram suam et non accendit omnem furorem suum.

³⁹Et recordatus est quia caro sunt, spiritus vadens et non rediens.

⁴⁰Quoties exacerbaverunt eum in deserto, in iram concitaverunt eum in inaquoso!

⁴¹Et reversi sunt et tentaverunt Deum et Sanctum Israel exacerbaverunt.

⁴²Non sunt recordati manus eius, diei, qua redemit eos de manu tribulantis.

⁴³Cum posuit in Aegypto signa sua et prodigia sua in campo Taneos.

⁴⁴Convertit in sanguinem flumina eorum et rivulos eorum, ne biberent.

⁴⁵Misit in eos coenomyiam et comedit eos, ranam et perdidit eos.

⁴⁶Dedit brucho fructus eorum, labores eorum locustae.

⁴⁷Occidit in grandine vineas eorum, moros eorum in pruina.

⁴⁸Tradidit grandini iumenta eorum et greges eorum flammae ignis.

⁴⁹Misit in eos ardorem irae suae, indignationem et comminationem et angustiam, immissionem angelorum malorum.

⁵⁰Complanavit semitam irae suae; non pepercit a morte animabus eorum et vitam eorum in peste conclusit.

⁵¹Percussit omne primogenitum in terra Aegypti, primitias roboris eorum in tabernaculis Cham.

⁵²Abstulit sicut oves populum suum et perduxit eos tamquam gregem in deserto.

⁵³Deduxit eos in spe, et non timuerunt, et inimicos eorum operuit mare.

⁵⁴Et induxit eos in fines sanctificationis suae, in montem, quem acquisivit dextera eius.

⁵⁵Et eiecit a facie eorum gentes et divisit eis terram in funiculo hereditatis et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israel.

⁵⁶Et tentaverunt et exacerbaverunt Deum Excelsum et testimonia eius non custodierunt.

⁵⁷Recesserunt et praevaricati sunt, quemadmodum patres eorum; conversi sunt retro ut arcus pravus.

⁵⁸In iram concitaverunt eum in collibus suis et in sculptilibus suis ad aemulationem eum provocaverunt.

⁵⁹Audivit Deus et exarsit et sprevit valde Israel.

⁶⁰Et reppulit habitaculum Silo, tabernaculum, ubi habitavit in hominibus.

⁶¹Et tradidit in captivitatem virtutem suam et pulchritudinem suam in manus inimici.

⁶²Et conclusit in gladio populum suum et in hereditatem suam exarsit.

⁶³Iuvenes eorum comedit ignis, et virgines eorum non sunt desponsatae.

⁶⁴Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt, et viduae eorum non plorabantur.

⁶⁵Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.

⁶⁶Et percussit inimicos suos in posteriora, opprobrium sempiternum dedit illis.

⁶⁷Et reppulit tabernaculum Ioseph et tribum Ephraim non elegit,

⁶⁸sed elegit tribum Iudae, montem Sion, quem dilexit.

⁶⁹Et aedificavit sicut excelsum sanctuarium suum, sicut terram, quam fundavit in saecula.

⁷⁰Et elegit David servum suum et sustulit eum de gregibus ovium,

⁷¹de post fetantes accepit eum: pascere Iacob populum suum et Israel hereditatem suam.

⁷²Et pavit eos in innocentia cordis sui et in prudentia manuum suarum deduxit eos.