Read Nova_Vulgata Proverbia 8 Bible Online

Proverbia 8 - Nova_Vulgata bible

Proverbia 8

¹Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?

²In summis verticibus supra viam in mediis semitis stans,

³iuxta portas ad introitum civitatis, in ipsis foribus conclamat:

⁴“ O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.

⁵Intellegite, parvuli, astutiam; et insipientes, animadvertite.

⁶Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea, ut recta praedicent.

⁷Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.

⁸Iusti sunt omnes sermones oris mei, non est in eis pravum quid neque perversum;

⁹omnes recti sunt intellegentibus et aequi invenientibus scientiam.

¹⁰Accipitc disciplinam meam et non pecuniam, doctrinam magis quam aurum electum.

¹¹Melior est enim sapientia gemmis, et omne desiderabile ei non potest comparari ”.

¹²Ego sapientia habito cum prudentia et artem excogitandi invenio.

¹³Timor Domini odisse malum; arrogantiam et superbiam et viam pravam et os bilingue detestor.

¹⁴Meum est consilium et prudentia, mea est intellegentia, mea est fortitudo.

¹⁵Per me reges regnant, et principes iusta decernunt;

¹⁶per me duces imperant, et potentes decernunt iustitiam.

¹⁷Ego diligentes me diligo; et, qui mane vigilant ad me, invenient me.

¹⁸Mecum sunt divitiae et gloria, opes superbae et iustitia.

¹⁹Melior est enim fructus meus auro et obryzo, et genimina mea argento electo.

²⁰In viis iustitiae ambulo, in medio semitarum iudicii,

²¹ut ditem diligentes me et thesauros eorum repleam.

²²Dominus possedit me in initio viarum suarum, antequam quidquam faceret a principio;

²³ab aeterno ordinata sum et ex antiquis, antequam terra fieret.

²⁴Nondum erant abyssi, et ego iam concepta eram, necdum fontes graves aquis,

²⁵priusquam montes demergerentur, ante colles ego parturiebar.

²⁶Adhuc terram non fecerat et campos et initium glebae orbis terrae.

²⁷Quando praeparabat caelos, aderam, quando certa lege et gyro vallabat abyssos,

²⁸quando nubes firmabat sursum, et praevaluerunt fontes abyssi,

²⁹quando circumdabat mari terminum suum et aquis, ne transirent fines suos, quando iecit fundamenta terrae,

³⁰cum eo eram ut artifex: delectatio eius per singulos dies, ludens coram eo omni tempore,

³¹ludens in orbe terrarum, et deliciae meae esse cum filiis hominum.

³²Nunc ergo, filii, audite me: beati, qui custodiunt vias meas;

³³audite disciplinam et estote sapientes et nolite abicere eam.

³⁴Beatus homo, qui audit me et qui vigilat ad fores meas cotidie et observat ad postes ostii mei.

³⁵Qui me invenerit, inveniet vitam et hauriet delicias a Domino.

³⁶Qui autem in me peccaverit, laedet animam suam: omnes, qui me oderunt, diligunt mortem.