Read Nova_Vulgata Sapientia 12 Bible Online

Sapientia 12 - Nova_Vulgata bible

Sapientia 12

¹Incorruptibilis enim spiritus tuus est in omnibus.

²Ideoque eos, qui exerrant, paulatim corripis et, de quibus peccant, admones et corrigis, ut, relicta malitia, credant in te, Domine.

³Illos enim antiquos inhabitatores terrae sanctae tuae, quos exhorruisti,

⁴quoniam odibilia faciebant, opera medicaminum et sacrificia impia;

⁵et filiorum necatores sine misericordia et comestores viscerum C humanarum carnium epulationem et sanguinis - participes mysteriorum e medio comissationis

⁶et auctores caedis parentes ipsos animarum inauxiliatarum perdere voluisti per manus parentum nostrorum,

⁷ut dignam perciperet peregrinationem puerorum Dei, quae tibi omnium carissima est terra.

⁸Sed et his tamquam hominibus pepercisti et misisti antecessores exercitus tui vespas, ut illos paulatim exterminarent.

⁹Non quia impotens eras in acie subicere impios iustis aut bestiis saevis aut verbo duro simul exterminare;

¹⁰sed, paulatim iudicans, dabas locum paenitentiae, non ignorans quoniam nequam erat generatio eorum, et naturalis malitia ipsorum, et quoniam non poterat mutari cogitatio illorum in perpetuum:

¹¹semen enim erat maledictum ab initio. Nec timens aliquem, veniam dabas peccatis illorum;

¹²quis enim dicet tibi: “ Quid fecisti? ”. Aut quis stabit contra iudicium tuum? Aut quis tibi imputabit, si perierint nationes, quas tu fecisti? Aut quis in contentionem tecum veniet, vindex iniquorum hominum?

¹³Non enim est alius Deus quam tu, cui cura est de omnibus, ut ostendas quoniam non iniuste iudicasti.

¹⁴Neque rex neque tyrannus in conspectu tuo resistere poterit tibi de his, quos perdidisti.

¹⁵Cum autem sis iustus, iuste omnia disponis; ipsum quoque, qui non debet puniri, condemnare exterum aestimas a tua virtute.

¹⁶Fortitudo enim tua iustitiae initium est, et ob hoc, quod omnium Dominus es, omnibus te parcere facit.

¹⁷Fortitudinem enim ostendis, cum non crederis esse in potentia consummatus, et horum, qui te nesciunt, audaciam traducis.

¹⁸Tu autem, dominator virtutis, cum clementia iudicas et cum magna indulgentia disponis nos: subest enim tibi, cum volueris, posse.

¹⁹Docuisti autem populum tuum per talia opera, quoniam oportet iustum esse humanum, et bonae spei fecisti filios tuos, quoniam das super peccatis paenitentiam.

²⁰Si enim inimicos servorum tuorum et debitos morti cum tanta castigasti attentione et remissione dans tempus et locum, per quae possent mutari a malitia,

²¹cum quanta diligentia iudicasti filios tuos, quorum parentibus iuramenta et conventiones dedisti bonarum promissionum!

²²Cum ergo das nobis disciplinam, inimicos nostros multipliciter flagellas, ut bonitatem tuam cogitemus iudicantes et, cum de nobis iudicatur, speremus misericordiam.

²³Unde et illis, qui in insipientia vitae iniuste vixerunt, per abominationes suas dedisti tormenta.

²⁴Etenim in erroris viis diutius erraverunt, deos aestimantes, quae etiam inter animalia e turpibus sunt vilia, infantium insensatorum more decepti:

²⁵propter hoc, tamquam pueris insensatis, iudicium in derisum dedisti.

²⁶Qui autem ludibriis increpationis non sunt correcti, dignum Dei iudicium experientur;

²⁷in quibus enim ipsi patientes indignabantur, per haec, quos putabant deos, in ipsis, cum exterminarentur, videntes, illum, quem olim negabant se nosse, verum Deum agnoverunt; propter quod et finis condemnationis venit super illos.