Read Nova_Vulgata Sapientia 14 Bible Online

Sapientia 14 - Nova_Vulgata bible

Sapientia 14

¹Iterum alius navigare cogitans et per feros fluctus iter facere incipiens, ligno portante se, fragilius lignum invocat.

²Illud enim cupiditas acquirendi excogitavit, et artifex sapientia fabricavit.

³Tua autem, Pater, providentia gubernat, quoniam dedisti et in mari viam et inter fluctus semitam firmissimam,

⁴ostendens quoniam potens es ex omnibus salvare, etiamsi sine arte aliquis adeat mare.

⁵Tu autem vis, ut non sint vacua sapientiae tuae opera, propter hoc etiam et exiguo ligno credunt homines animas suas et, transeuntes fluctus per ratem, liberati sunt.

⁶Sed et ab initio, cum perirent superbi gigantes, spes orbis terrarum ad ratem confugiens, reliquit saeculo semen nativitatis, quae manu tua erat gubernata.

⁷Benedictum est enim lignum, per quod fit iustitia;

⁸per manus autem, quod fit, maledictum et ipsum et qui fecit illud, quia ille quidem operatus est, illud autem, cum esset corruptibile, deus cognominatus est.

⁹Similiter autem odio sunt Deo impius et impietas eius:

¹⁰etenim, quod factum est, cum illo, qui fecit, tormenta patietur.

¹¹Propter hoc et in idolis nationum erit visitatio, quoniam in creatura Dei in abominationem facta sunt et in tentationem animabus hominum et in muscipulam pedibus insipientium.

¹²Initium enim fornicationis est exquisitio idolorum, et adinventio illorum corruptio vitae est;

¹³neque enim erant ab initio, neque erunt in perpetuum.

¹⁴Supervacuitate enim hominum haec advenerunt in orbem terrarum, et ideo brevis illorum finis est inventus.

¹⁵Acerbo enim luctu dolens pater, cito sibi rapti filii fecit imaginem et illum, qui tunc homo mortuus fuerat, nunc tamquam deum colere coepit et tradidit subiectis sacra et sacrificia.

¹⁶Deinde, interveniente tempore, convalescens iniqua consuetudo tamquam lex custodita est, et tyrannorum imperio colebantur figmenta;

¹⁷quos cum in palam homines honorare non possent, propter hoc quod longe essent, e longinquo figura eorum efficta, evidentem imaginem regis, quem honorare volebant, fecerunt, ut illum, qui aberat, tamquam praesentem colerent sua sollicitudine.

¹⁸Ad incrementum autem huius culturae provexit et hos, qui ignorabant, artificis eximia diligentia;

¹⁹ille enim volens forsitan placere illi, qui se assumpsit, elaboravit arte sua, ut similitudinem in melius figuraret.

²⁰Multitudo autem hominum abducta per speciem operis eum, qui paulo ante tamquam homo honoratus fuerat, nunc deum aestimaverunt.

²¹Et haec fuit vitae humanae deceptio, quoniam aut necessitati aut regibus deservientes homines incommunicabile nomen lapidibus et lignis imposuerunt.

²²Postea non suffecit errasse eos circa Dei scientiam, sed et in magno viventes inscientiae bello, tot et tam magna mala pacem appellant.

²³Aut enim filios suos sacrificantes aut obscura sacrificia facientes aut insaniae plenas peregrinorum rituum vigilias habentes,

²⁴neque vitam neque nuptias mundas iam custodiunt, sed alius alium per insidias occidit aut adulterans contristat.

²⁵Et omnia commixta sunt: sanguis et homicidium, furtum et fictio, corruptio et infidelitas, turbatio et periurium,

²⁶tumultus bonorum, gratiarum immemoratio, animarum inquinatio, generis immutatio, nuptiarum inordinatio, moechia et impudicitia.

²⁷Infandorum enim idolorum cultura omnis mali initium et causa est et finis.

²⁸Aut enim, dum laetantur, insaniunt aut vaticinantur falsa aut vivunt iniuste aut peierant cito.

²⁹Dum enim confidunt in idolis, quae sine anima sunt, male iurantes noceri se non sperant.

³⁰Utraque autem illis evenient digne, quoniam male censerunt de Deo attendentes idolis et iuraverunt iniuste in dolo contemnentes sanctitatem.

³¹Non enim iuratorum virtus, sed peccantium poena perambulat semper iniustorum praevaricationem.