Read Nova_Vulgata Ecclesiasticus 10 Bible Online

Ecclesiasticus 10 - Nova_Vulgata bible

Ecclesiasticus 10

¹Iudex sapiens instituet populum suum, et principatus sensati stabilis erit.

²Secundum iudicem populi sic et ministri eius, et qualis rector est civitatis, tales et inhabitantes in ea.

³Rex insipiens perdet populum suum, et civitates inhabitabuntur per sensum potentium.

⁴In manu Dei potestas terrae, et utilem rectorem suscitabit in tempus super illam.

⁵In manu Dei prosperitas hominis, et super faciem scribae imponet honorem suum.

⁶Pro omni iniuria proximi ne rependas et nihil agas in operibus superbiae.

⁷Odibilis coram Deo est et hominibus superbia, et utrisque execrabilis omnis vexatio.

⁸Regnum a gente in gentem transfertur propter iniustitias et contumelias et divitias dolosas.

⁹Avaro autem nihil est scelestius, hic enim et animam suam venalem habet.

¹⁰Quid superbit terra et cinis? Quoniam in vita sua proiecit intima sua.

¹¹Languor prolixior gravat medicum, brevis languor serenat medicum.

¹²Omnis potentatus brevis vita, sic et rex hodie est et cras morietur.

¹³Cum enim morietur homo, hereditabit serpentes et bestias et vermes.

¹⁴Initium superbiae hominis apostatare a Deo;

¹⁵et ab eo, qui fecit illum, recessit cor eius. Quoniam initium omnis peccati est superbia, qui tenuerit illam, ebulliet maledictum, et subvertet eum in finem.

¹⁶Propterea mirabiles fecit Dominus plagas malorum et destruxit eos usque in finem.

¹⁷Sedes ducum superborum destruxit Deus et sedere fecit mites pro eis.

¹⁸Radices gentium superbarum eradicavit Deus et plantavit humiles pro ipsis.

¹⁹Terras gentium evertit Dominus et perdidit eas usque ad fundamentum.

²⁰Arefecit ex ipsis et disperdidit eos et cessare fecit memoriam eorum a terra.

²¹Memoriam superborum perdidit Deus et reliquit memoriam humilium sensu.

²²Non est creata hominibus superbia, neque iracundia nato mulierum.

²³Semen hominum honoratum hoc, quod timet Deum; semen autem hoc exhonorabitur, quod praeterit mandata Domini.

²⁴In medio fratrum rector illorum in honore; et, qui timent Dominum, erunt in oculis illius.

²⁵Peregrinus, advena et pauper: timor Dei est gloria eorum.

²⁶Noli despicere hominem iustum pauperem et noli magnificare virum peccatorem divitem.

²⁷Magnus et iudex et potens est in honore, sed non est maior illo, qui timet Deum.

²⁸Servo sensato liberi servient; et vir prudens et disciplinatus non murmurabit correptus.

²⁹Noli extollere te in faciendo opere tuo et noli gloriari in tempore angustiae tuae.

³⁰Melior est, qui operatur et abundat in omnibus, quam qui gloriatur et eget pane.

³¹Fili, in mansuetudine honora animam tuam et da illi victum cultumque secundum meritum suum.

³²Peccantem in animam suam quis iustificabit? Et quis honorificabit exhonorantem animam suam?

³³Est pauper, qui honoratur propter disciplinam et timorem suum, et est homo, qui honorificatur propter substantiam suam.

³⁴Qui autem honoratur in paupertate, quanto magis in substantia! Et, qui exhonoratur in substantia, quanto magis in paupertate!