Read Nova_Vulgata Ecclesiasticus 16 Bible Online

Ecclesiasticus 16 - Nova_Vulgata bible

Ecclesiasticus 16

¹Ne iucunderis in filiis impiis; si multiplicentur, non oblecteris super ipsos, si non est timor Dei cum illis.

²Non credas vitae illorum et ne respexeris in labores eorum.

³Melior est enim unus timens Deum quam mille filii impii;

⁴et potius est mori sine filiis quam relinquere filios impios.

⁵Ab uno sensato inhabitabitur patria, tribus autem impiorum deseretur.

⁶Multa talia vidit oculus meus, et fortiora horum audivit auris mea.

⁷In synagoga peccantium exardebit ignis, et in gente incredibili exardescet ira.

⁸Non exoraverunt eum antiqui gigantes, qui rebelles fuerunt confidentes suae virtuti.

⁹Et non pepercit accolis Lot et exsecratus est eos prae superbia verbi illorum;

¹⁰non misertus est gentis anathematis, qui depulsi sunt in peccatis suis.

¹¹Et sicut sescenta milia peditum, qui congregati sunt in duritia cordis sui; et, si unus fuisset cervicatus, mirum si fuisset immunis:

¹²misericordia enim et ira est cum illo, sustinens, exorabilis et effundens iram.

¹³ecundum multam misericordiam suam, sic et correptio illius: hominem secundum opera sua iudicat.

¹⁴Non effugiet in rapina peccator, et non irrita erit sustinentia iusti.

¹⁵Omni misericordiae erit merces: unusquisque secundum meritum operum suorum inveniet coram se et secundum intellectum peregrinationis ipsius. Dominus induravit cor pharaonis, ne agnosceret illum, ut opera sua innotescerent sub caelo. Misericordia eius apparuit omnibus creaturis eius, lucem suam et tenebras dispertiit filiis hominum.

¹⁶Non dicas: “ A Deo abscondar! Et, ex summo quis mei memorabitur?

¹⁷In populo magno non agnoscar; quae est enim anima mea in tam immensa creatura? ”.

¹⁸Ecce caelum et caeli caelorum, abyssus et universa terra et quae in eis sunt, in visitatione illius commovebuntur;

¹⁹montes simul et colles et fundamenta terrae, cum conspexerit illa Deus, tremore concutientur.

²⁰Et in omnibus his non apponet cor, etenim omne cor intellegitur ab illo.

²¹Et vias illius quis intellegit et procellam, quam nec oculus videbit hominis?

²²Nam plurima illius opera sunt in absconsis, et opera iustitiae eius quis enuntiabit, aut quis sustinebit? Longe enim est decretum, et interrogatio omnium in consummatione est.

²³Qui minoratur corde, cogitat ista, et vir imprudens et errans cogitat stulta.

²⁴Audi me, fili, et disce prudentiam sensus,

²⁵et dicam in aequitate disciplinam et scrutabor enarrare sapientiam; et in verbis meis attende in corde tuo. Edico in aequitate spiritus virtutes, quas posuit Deus in opera sua ab initio, et in veritate enuntio scientiam eius.

²⁶Quando creavit Deus opera sua ab initio et ab institutione ipsorum distinxit partes illorum,

²⁷ornavit in aeternum opera illorum et dominatum eorum in generationibus suis. Nec esurierunt nec laboraverunt et non destiterunt ab operibus suis.

²⁸Unusquisque proximum sibi non angustiavit,

²⁹et usque in aeternum non erunt incredibiles verbo illius.

³⁰Post haec Deus in terram respexit et complevit illam bonis suis;

³¹anima omnis vitalis cooperuit faciem ipsius, et in ipsam iterum reversio illorum.