Read Nova_Vulgata Ecclesiasticus 17 Bible Online

Ecclesiasticus 17 - Nova_Vulgata bible

Ecclesiasticus 17

¹Deus creavit de terra hominem et secundum imaginem suam fecit illum;

²et iterum convertit illum in ipsam et secundum se vestivit illum virtute.

³Numerum dierum et tempus dedit illi et dedit illi potestatem eorum, quae sunt super terram.

⁴Posuit timorem illius super omnem carnem, ut dominaretur bestiarum et volatilium.

⁵Creavit illis consilium et linguam et oculos et aures et cor dedit illis excogitandi et disciplina intellectus replevit illos.

⁶Creavit illis scientiam spiritus, sensu implevit cor illorum et mala et bona ostendit illis.

⁷Posuit timorem suum super corda illorum ostendens illis magnalia operum suorum

⁸et dedit illis gloriari in mirabilibus illius, ut nomen sanctificationis collaudent et magnalia enarrent operum eius.

⁹Addidit illis disciplinam et legem vitae hereditavit illos.

¹⁰Testamentum aeternum constituit cum illis et iustitiam et iudicia sua ostendit illis.

¹¹Et magnalia honoris eius vidit oculus illorum, et honorem vocis eius audierunt aures illorum, et dixit illis: “ Attendite ab omni iniquo ”.

¹²Et mandavit illis unicuique de proximo suo.

¹³Viae illorum coram ipso sunt semper: non sunt absconsae ab oculis ipsius.

¹⁴In unamquamque gentem praeposuit rectorem,

¹⁵et pars Dei Israel factus est.

¹⁶Et omnia opera illorum velut sol in conspectu eius; et oculi eius sine intermissione inspicientes in viis eorum.

¹⁷Non sunt absconsae iniquitates illorum et omnia peccata eorum in conspectu Dei.

¹⁸Eleemosyna viri quasi signaculum cum ipso, et gratiam hominis quasi pupillam conservabit.

¹⁹Et postea resurget et retribuet illis et retributionem unicuique in caput ipsorum convertet.

²⁰Paenitentibus autem dedit viam reditus et confirmavit deficientes sustinere et destinavit illis sortem veritatis.

²¹Convertere ad Dominum et relinque peccata tua;

²²precare ante faciem Domini et minue offendicula.

²³Revertere ad Altissimum et avertere ab iniustitia tua et nimis odito exsecrationem.

²⁴Et cognosce iustitias et iudicia Dei et sta in sorte propositionis et orationis altissimi Dei.

²⁵Altissimum quis laudabit in inferis pro vivis et dantibus confessionem Deo?

²⁶Non demoreris in errore impiorum; ante mortem confitere: a mortuo, quasi nihil sit, perit confessio.

²⁷Confiteberis vivens, vivus et sanus confiteberis et laudabis Deum et gloriaberis in miserationibus illius.

²⁸Quam magna misericordia Domini, et propitiatio illius convertentibus ad se!

²⁹Nec enim omnia possunt esse in hominibus, quoniam non est immortalis filius hominis.

³⁰Quid lucidius sole? Et hic deficiet. Aut quid nequius quam quod excogitavit caro et sanguis? Et hoc arguetur.

³¹Virtutem altitudinis caeli ipse conspicit, et omnes homines terra et cinis.