Read Nova_Vulgata Ecclesiasticus 31 Bible Online

Ecclesiasticus 31 - Nova_Vulgata bible

Ecclesiasticus 31

¹Vigilia divitis tabefacit carnes, et cogitatus illius aufert somnum;

²cogitatus victus avertit somnum, et infirmitas gravis a somno excitat.

³Laboravit dives in congregatione substantiae et, si requiescit, replebitur deliciis suis;

⁴laboravit pauper in penuria victus et, si requiescit, inops fit.

⁵Qui aurum diligit, non iustificabitur, et, qui insequitur lucrum, in eo oberrabit.

⁶Multi dati sunt in ruinam auri gratia, et facta est in facie ipsorum perditio illorum.

⁷Lignum offensionis est aurum sacrificantium; vae illis, qui sectantur illud: et omnis imprudens capietur in illo.

⁸Beatus dives, qui inventus est sine macula et qui post aurum non abiit nec speravit in pecunia et thesauris.

⁹Quis est hic, et laudabimus eum? Fecit enim mirabilia in populo suo.

¹⁰Quis probatus est in illo et perfectus est? Erit illi gloria aeterna. Quis potuit transgredi et non est transgressus, facere mala et non fecit?

¹¹Ideo stabilita sunt bona illius in Domino, et eleemosynas illius enarrabit omnis ecclesia sanctorum.

¹²De continentia. Supra mensam magnam sedisti? Non aperias super illam faucem tuam prior.

¹³Non dicas: “Multa sunt, quae super illam sunt!”.

¹⁴Memento quoniam malum est oculus nequam; oculum nequam odit Deus.

¹⁵Nequius oculo quid creatum est? Ideo ab omni facie lacrimatur.

¹⁶Quocumque aspexerit, ne extendas manum tuam prior et invidia contaminatus erubescas;

¹⁷nec comprimaris cum eo in catino.

¹⁸Intellege, quae sunt proximi tui, ex teipso et de omni verbo cogita;

¹⁹utere quasi homo frugi his, quae tibi apponuntur, ne, cum manducas multum, odio habearis.

²⁰Cessa prior disciplinae causa et noli nimius esse, ne forte offendas.

²¹Et, si in medio multorum sedisti, prior illis ne extendas manum tuam nec prior poscas bibere.

²²Quam sufficiens est homini erudito vinum exiguum! Et in dormiendo non laborabis ab illo et non senties dolorem.

²³Vigilia, cholera et tortura ventris viro infrunito;

²⁴somnus sanitatis in homine parco: dormiet usque mane, et anima illius cum ipso delectabitur.

²⁵Et, si coactus fueris in edendo multum, surge e medio, evome, et refrigerabit te, et non adduces corpori tuo infirmitatem.

²⁶Audi me, fili, et ne spernas me et in novissimo invenies verba mea.

²⁷In omnibus operibus tuis esto modestus, et omnis infirmitas non occurret tibi.

²⁸Splendidum in panibus benedicent labia multorum, et testimonium bonitatis illius fidele;

²⁹nequissimo in pane murmurabit civitas, et testimonium nequitiae illius verum est.

³⁰In vino noli provocare; multos enim exterminavit vinum.

³¹Fornax probat aciem ferri in intinctione: sic vinum in lite corda superborum.

³²Quasi vita hominibus vinum, si bibas illud moderate.

³³Quae est vita ei, qui minuitur vino?

³⁴Quid defraudat vitam? Mors.

³⁵Vinum in iucunditatem creatum est et non in ebrietatem, ab initio.

³⁶Exsultatio animae et gaudium et voluptas cordis vinum moderate potatum in tempore;

³⁷sanitas est animae et corpori sobrius potus.

³⁸Vinum multum potatum irritationem et iram et ruinas multas facit.

³⁹Amaritudo animae vinum multum potatum in irritatione et ruina.

⁴⁰Ebrietas multiplicat animositatem imprudentis in offensionem, minorans virtutem et faciens vulnera.

⁴¹In convivio vini non arguas proximum et non despicias eum in iucunditate illius;

⁴²verba improperii non dicas illi et non premas illum in repetendo.