Read Nova_Vulgata Ecclesiasticus 50 Bible Online

Ecclesiasticus 50 - Nova_Vulgata bible

Ecclesiasticus 50

¹Simon, Oniae filius, sacerdos magnus, qui in vita sua suffulsit domum et in diebus suis corroboravit templum.

²Templi etiam altitudo ab ipso fundata est, substructura elata parietis templi.

³In diebus ipsius excisa est piscina aquarum, lacus, quasi maris superficies eius.

⁴Qui curavit gentem suam a latrone et firmavit eam ab obsidione.

⁵Quam gloriosus apparuit, cum prospiceret e tabernaculo in egressu domus velamenti!

⁶Quasi stella matutina in medio nebulae et quasi luna plena in diebus festi

⁷et quasi sol refulgens super templum Dei.

⁸Quasi arcus refulgens inter nebulas gloriae et quasi flos rosarum in diebus vernis et quasi lilia, quae sunt in transitu aquae, et quasi flos Libani in diebus aestatis;

⁹quasi ignis effulgens et tus ardens in igne,

¹⁰quasi vas auri solidum ornatum omni lapide pretioso,

¹¹quasi oliva pullulans fructibus et cupressus in nubes se extollens, in accipiendo ipsum stolam gloriae et vestiri eum in consummationem magnificentiae.

¹²In ascensu altaris sancti, cum gloriam daret peribolo sanctuarii

¹³et acciperet partes de manu sacerdotum, et ipse stans iuxta aram, et circa illum corona fratrum, quasi plantatio cedri in monte Libano,

¹⁴sic circa illum steterunt quasi rami palmae omnes filii Aaron in gloria sua.

¹⁵Oblatio autem Domini in manibus ipsorum coram omni synagoga Israel, et consummatione fungens in ara, ordinans oblationem Omnipotentis.

¹⁶Porrexit manum suam in libatione et libavit de sanguine uvae;

¹⁷effudit in fundamento altaris odorem divinum excelso Principi.

¹⁸Tunc exclamaverunt filii Aaron, in tubis productilibus sonuerunt et auditam fecerunt vocem magnam in memoriam coram Deo altissimo.

¹⁹Tunc omnis populus simul properaverunt et ceciderunt in faciem super terram adorare Dominum Deum suum et dare preces omnipotenti Deo excelso.

²⁰Et laudaverunt psallentes in vocibus suis, et magnus resonabat cantus suavitatis plenus.

²¹Et rogavit populus Dominum excelsum in prece coram Misericorde, usque dum perfectus est honor Domini; et munus suum perfecerunt.

²²Tunc descendens manus suas extulit in omnem congregationem filiorum Israel dare benedictionem Domini in labiis suis et in nomine ipsius gloriari;

²³et iteraverunt adorationem suam, ut acciperent benedictionem Altissimi.

²⁴Et nunc benedicite Deum omnium, qui magna facit in omni terra, exaltans dies nostros a ventre matris nostrae et faciens nobiscum secundum suam misericordiam.

²⁵Det nobis iucunditatem cordis et fieri pacem in diebus nostris in Israel per dies sempiternos;

²⁶credere Israel nobiscum esse Dei misericordiam, ut liberet nos in diebus nostris.

²⁷Duas gentes odit anima mea, tertia autem non est quidem gens:

²⁸qui sedent in monte Seir et Philisthim et stultus populus, qui habitat in Sichimis.

²⁹Doctrinam sapientiae et disciplinae scripsit in codice isto Iesus filius Sirach, Ierosolymita, qui effudit sapientiam de corde suo.

³⁰Beatus, qui in istis versatur sermonibus; qui ponit illa in corde suo, sapiens erit semper.

³¹Si enim haec fecerit, ad omnia valebit, quia timor Domini vestigium eius est.