Read Nova_Vulgata Isaias 38 Bible Online

Isaias 38 - Nova_Vulgata bible

Isaias 38

¹In diebus illis aegrotavit Ezechias usque ad mortem. Et introivit ad eum Isaias filius Amos propheta et dixit ei: “ Haec dicit Dominus: Dispone domui tuae, quia morieris tu et non vives”.

²Et convertit Ezechias faciem suam ad parietem et oravit ad Dominum

³et dixit: “ Obsecro, Domine; memento, quaeso, quomodo ambulaverim coram te in veritate et in corde perfecto et, quod bonum est in oculis tuis, fecerim ”. Et flevit Ezechias fletu magno.

⁴Et factum est verbum Domini ad Isaiam dicens:

⁵“ Vade et dic Ezechiae: “Haec dicit Dominus, Deus David patris tui: Audivi orationem tuam, vidi lacrimas tuas; ecce ego adiciam super dies tuos quindecim annos

⁶et de manu regis Assyriorum eruam te et civitatem istam et protegam hanc civitatem”.

⁷Hoc autem tibi erit signum a Domino quia faciet Dominus verbum hoc, quod locutus est:

⁸Ecce ego reverti faciam umbram graduum, per quos descenderat in horologio Achaz in sole retrorsum decem gradibus ”. Et reversus est sol decem gradibus per gradus, quos descenderat.

⁹Scriptura Ezechiae regis Iudae, cum aegrotasset et convaluisset de infirmitate sua:

¹⁰“ Ego dixi: In dimidio dierum meorum vadam ad portas inferi; quaesivi residuum annorum meorum.

¹¹Dixi: Non videbo Dominum Deum in terra viventium, non aspiciam hominem ultra inter habitatores orbis.

¹²Habitaculum meum ablatum est et abductum longe a me quasi tabernaculum pastorum; convolvit sicut textor vitam meam; de stamine succidit me. De mane usque ad vesperam confecisti me.

¹³Prostratus sum usque ad mane, quasi leo sic conterit omnia ossa mea; de mane usque ad vesperam confecisti me.

¹⁴Sicut pullus hirundinis, sic mussitabo, meditabor ut columba; attenuati sunt oculi mei suspicientes in excelsum. Domine, vim patior, sponde pro me.

¹⁵Quid dicam, aut quid respondebit mihi? Ipse fecit! Incedam per omnes annos meos in amaritudine animae meae.

¹⁶Domine, in te sperat cor meum; vivat spiritus meus, sana me et vivifica me;

¹⁷ecce in pacem versa est amaritudo mea. Tu autem eruisti animam meam a fovea consumptionis, proiecisti enim post tergum tuum omnia peccata mea.

¹⁸Quia non infernus confitebitur tibi, neque mors laudabit te; non exspectabunt, qui descendunt in lacum, veritatem tuam.

¹⁹Vivens, vivens ipse confitebitur tibi, sicut et ego hodie; pater filiis notam faciet veritatem tuam.

²⁰Domine, salvum me fac, et ad sonum citharae cantabimus cunctis diebus vitae nostrae in domo Domini ”.

²¹Et iussit Isaias, ut tollerent massam de ficis et cataplasmarent super vulnus, et sanaretur.

²²Et dixit Ezechias: “ Quod erit signum quia ascendam in domum Domini?”.