Read Nova_Vulgata Isaias 42 Bible Online

Isaias 42 - Nova_Vulgata bible

Isaias 42

¹Ecce servus meus, suscipiam eum; electus meus, complacet sibi in illo anima mea; dedi spiritum meum super eum, iudicium gentibus proferet.

²Non clamabit neque vociferabitur, nec audietur vox eius foris.

³Calamum quassatum non conteret et linum fumigans non exstinguet; in veritatem proferet iudicium.

⁴Non languebit nec frangetur, donec ponat in terra iudicium; et legem eius insulae exspectant.

⁵Haec dicit Dominus Deus, creans caelos et extendens eos, firmans terram et quae germinant ex ea, dans flatum populo, qui est super eam, et spiritum calcantibus eam:

⁶“ Ego, Dominus, vocavi te in iustitia et apprehendi manum tuam; et formavi te et dedi te in foedus populi, in lucem gentium,

⁷ut aperires oculos caecorum et educeres de conclusione vinctum, de domo carceris sedentes in tenebris.

⁸Ego Dominus: hoc est nomen meum; et gloriam meam alteri non dabo et laudem meam sculptilibus.

⁹Quae prima fuerunt, ecce venerunt; nova quoque ego annuntio: antequam oriantur, audita vobis faciam ”.

¹⁰Cantate Domino canticum novum, laus eius ab extremis terrae; qui descenditis in mare, et plenitudo eius, insulae et habitatores earum.

¹¹Exsultent desertum et civitates eius, vici, quos habitat Cedar. Iubilent habitatores Petrae, de vertice montium clament.

¹²Ponant Domino gloriam et laudem eius in insulis nuntient.

¹³Dominus sicut fortis egredietur, sicut vir proeliator suscitabit zelum; vociferabitur et conclamabit, super inimicos suos praevalebit.

¹⁴“ Tacui semper, silui, patiens fui; sicut parturiens ululabo, gemam et fremam simul.

¹⁵Desertos faciam montes et colles et omne gramen eorum exsiccabo; et ponam flumina in insulas et stagna arefaciam.

¹⁶Et ducam caecos in viam, quam nesciunt, et in semitis, quas ignoraverunt, ambulare eos faciam; ponam tenebras coram eis in lucem et prava in recta. Haec verba faciam eis et non dereliquam eos ”.

¹⁷Conversi sunt retrorsum; confundantur confusione, qui confidunt in sculptili, qui dicunt conflatili: “ Vos dii nostri ”.

¹⁸Surdi, audite; et caeci, intuemini ad videndum.

¹⁹Quis caecus sicut servus meus, et surdus sicut nuntius, quem ego mittam? Quis caecus sicut qui restitutus est? Et quis caecus sicut servus Domini?

²⁰Multa vidisti, sed non servas; aures aperuisti, sed non audis.

²¹Dominus voluit propter iustitiam suam magnificare legem et extollere.

²²Ipse autem populus direptus et vastatus; in foveis conclusi omnes, et in domibus carcerum absconditi sunt. Facti sunt in rapinam, nec est qui eruat; in direptionem, nec est qui dicat: “ Redde! ”.

²³Quis est in vobis, qui audiat hoc, attendat et auscultet futura?

²⁴Quis dedit in direptionem Iacob et Israel vastantibus? Nonne Dominus ipse, cui peccavimus? Et noluerunt in viis eius ambulare et non audierunt legem eius.

²⁵Et effudit super eum indignationem furoris sui et forte bellum. Et combussit eum in circuitu, et non cognovit; et succendit eum, et non intellexit.