Read Nova_Vulgata Machabaeorum I 7 Bible Online

Machabaeorum I 7 - Nova_Vulgata bible

Machabaeorum I 7

¹Anno centesimo quinquagesimo primo exiit Demetrius Seleuci filius a Roma; et ascendit cum paucis viris in civitatem maritimam et regnavit illic.

²Et factum est, ut ingressus est domum regni patrum suorum, comprehendit exercitus Antiochum et Lysiam, ut adduceret eos ad eum.

³Et res ei innotuit, et ait: “ Nolite mihi ostendere facies eorum ”.

⁴Et occidit eos exercitus, et sedit Demetrius super sedem regni sui.

⁵Et venerunt ad eum viri iniqui et impii ex Israel, et Alcimus dux erat eorum, qui volebat fieri sacerdos;

⁶et accusaverunt populum apud regem dicentes: “ Perdidit Iudas et fratres eius omnes amicos tuos et nos dispersit de terra nostra;

⁷nunc ergo mitte virum, cui credis, ut eat et videat exterminium omne, quod fecit nobis et regioni regis, et puniat eos et omnes adiutores eorum ”.

⁸Et elegit rex ex amicis suis Bacchidem, qui dominabatur trans flumen, magnum in regno et fidelem regi. Et misit eum

⁹et Alcimum impium et constituit ei sacerdotium et mandavit ei facere ultionem in filios Israel.

¹⁰Et surrexerunt et venerunt cum exercitu magno in terram Iudae; et misit nuntios ad Iudam et ad fratres eius verbis pacificis in dolo.

¹¹Et non intenderunt sermonibus eorum; viderunt enim quia venerunt cum exercitu magno.

¹²Et convenerunt ad Alcimum et Bacchidem congregatio scribarum requirere iusta;

¹³et primi Asidaei erant in filiis Israel et exquirebant ab eis pacem.

¹⁴Dixerunt enim: “ Homo sacerdos de semine Aaron venit et non decipiet nos ”.

¹⁵Et locutus est cum eis verba pacifica et iuravit illis dicens: “ Non inferemus vobis malum neque amicis vestris ”.

¹⁶Et crediderunt ei. Et comprehendit ex eis sexaginta viros et occidit eos in una die, secundum verbum quod scripsit:

¹⁷“ Carnes sanctorum tuorum et sanguinem ipsorum effuderunt in circuitu Ierusalem, et non erat qui sepeliret ”.

¹⁸Et incubuit timor eorum et tremor in omnem populum, quia dixerunt: “ Non est in eis veritas et iudicium; transgressi sunt enim constitutum et iusiurandum, quod iuraverunt ”.

¹⁹Et movit Bacchides ab Ierusalem et applicuit in Bethzaith; et misit et comprehendit multos ex eis, qui ad se refugerant, et quosdam de populo mactavit in puteum magnum.

²⁰Et commisit regionem Alcimo et reliquit cum eo auxilium in adiutorium ipsi; et abiit Bacchides ad regem.

²¹Et contendebat Alcimus pro principatu sacerdotii sui;

²²et convenerunt ad eum omnes, qui perturbabant populum suum, et obtinuerunt terram Iudae et fecerunt plagam magnam in Israel.

²³Et vidit Iudas omnem malitiam, quam fecit Alcimus et, qui cum eo erant, filiis Israel multo plus quam gentes;

²⁴et exiit in omnes fines Iudaeae in circuitu et fecit vindictam in viros desertores, et cessaverunt ultra exire in regionem.

²⁵Ut vidit autem Alcimus quod praevaluit Iudas et, qui cum eo erant, et cognovit quia non potest sustinere eos; et regressus est ad regem et accusavit eos criminibus.

²⁶Et misit rex Nicanorem unum ex principibus suis nobilioribus, qui oderat et inimicitias exercebat contra Israel; et mandavit ei evertere populum.

²⁷Et venit Nicanor in Ierusalem cum exercitu magno et misit ad Iudam et ad fratres eius verbis pacificis cum dolo

²⁸dicens: “ Non sit pugna inter me et vos; veniam cum viris paucis, ut videam facies vestras cum pace ”.

²⁹Et venit ad Iudam, et salutaverunt se invicem pacifice, et hostes parati erant rapere Iudam.

³⁰Et innotuit sermo Iudae quoniam cum dolo venerat ad eum, et conterritus est ab eo et amplius noluit videre faciem eius.

³¹Et cognovit Nicanor quoniam denudatum est consilium eius et exivit obviam Iudae in pugnam iuxta Chapharsalama;

³²et ceciderunt de Nicanoris exercitu fere quingenti viri, et fugerunt in civitatem David.

³³Et post haec verba ascendit Nicanor in montem Sion; et exierunt quidam ex sacerdotibus de sanctis et quidam ex senioribus populi salutare eum pacifice et demonstrare ei holocaustum, quod offerebatur pro rege.

³⁴Et irridens sprevit eos et polluit eos et locutus est superbe

³⁵et iuravit cum ira dicens: “ Nisi traditus fuerit Iudas et exercitus eius in manus meas continuo, et erit, si regressus fuero in pace, succendam domum istam ”. Et exiit cum ira magna.

³⁶Et intraverunt sacerdotes et steterunt ante faciem altaris et templi et flentes dixerunt:

³⁷“ Tu elegisti domum istam ad invocandum nomen tuum super eam, ut esset domus orationis et obsecrationis populo tuo;

³⁸fac vindictam in homine isto et exercitu eius, et cadant in gladio. Memento blasphemias eorum et ne dederis eis mansionem ”.

³⁹Et exiit Nicanor ab Ierusalem et applicuit ad Bethoron; et occurrit illi exercitus Syriae.

⁴⁰Et Iudas applicuit in Hadasa cum tribus milibus viris. Et oravit Iudas et dixit:

⁴¹“ Qui missi erant a rege, cum male locuti sunt; exiit angelus et percussit in eis centum octoginta quinque milia.

⁴²Sic contere exercitum istum in conspectu nostro hodie, et sciant ceteri quia male locutus est super sancta tua, et iudica illum secundum malitiam illius ”.

⁴³Et commiserunt exercitus proelium tertia decima die mensis Adar; et contrita sunt castra Nicanoris, et cecidit ipse primus in proelio.

⁴⁴Ut autem vidit exercitus eius quia cecidit Nicanor, proiecerunt arma et fugerunt.

⁴⁵Et persecuti sunt eos viam unius diei ab Hadasa usquequo veniatur in Gazara et tubis cecinerunt post eos cum significationibus.

⁴⁶Et exierunt de omnibus castellis Iudaeae in circuitu et ventilabant eos et conversi sunt ad eos; et ceciderunt omnes gladio, et non est relictus ex eis nec unus.

⁴⁷Et acceperunt spolia eorum et praedam et caput Nicanoris amputaverunt et dexteram eius, quam extenderat superbe, et attulerunt et suspenderunt contra Ierusalem.

⁴⁸Et laetatus est populus valde; et egerunt diem illam in laetitia magna

⁴⁹et constituerunt agere omnibus annis diem istam tertia decima die Adar.

⁵⁰Et siluit terra Iudae dies paucos.