Read Nova_Vulgata Lucas 1 Bible Online

Lucas 1 - Nova_Vulgata bible

Lucas 1

¹Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem, quae in nobis completae sunt, rerum,

²sicut tradiderunt nobis, qui ab initio ipsi viderunt et ministri fuerunt verbi,

³visum est et mihi, adsecuto a principio omnia, diligenter ex ordine tibi scribere, optime Theophile,

⁴ut cognoscas eorum verborum, de quibus eruditus es, firmitatem.

⁵Fuit in diebus Herodis regis Iudaeae sacerdos quidam nomine Zacharias de vice Abiae, et uxor illi de filiabus Aaron, et nomen eius Elisabeth.

⁶Erant autem iusti ambo ante Deum, incedentes in omnibus mandatis et iustificationibus Domini, irreprehensibiles.

⁷Et non erat illis filius, eo quod esset Elisabeth sterilis, et ambo processissent in diebus suis.

⁸Factum est autem, cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suae ante Deum,

⁹secundum consuetudinem sacerdotii sorte exiit, ut incensum poneret ingressus in templum Domini;

¹⁰et omnis multitudo erat populi orans foris hora incensi.

¹¹Apparuit autem illi angelus Domini stans a dextris altaris incensi;

¹²et Zacharias turbatus est videns, et timor irruit super eum.

¹³Ait autem ad illum angelus: “ Ne timeas, Zacharia, quoniam exaudita est deprecatio tua, et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium, et vocabis nomen eius Ioannem.

¹⁴Et erit gaudium tibi et exsultatio, et multi in nativitate eius gaudebunt:

¹⁵erit enim magnus coram Domino et vinum et siceram non bibet et Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suae

¹⁶et multos filiorum Israel convertet ad Dominum Deum ipsorum.

¹⁷Et ipse praecedet ante illum in spiritu et virtute Eliae, ut convertat corda patrum in filios et incredibiles ad prudentiam iustorum, parare Domino plebem perfectam ”.

¹⁸Et dixit Zacharias ad angelum: “ Unde hoc sciam? Ego enim sum senex, et uxor mea processit in diebus suis ”.

¹⁹Et respondens angelus dixit ei: “ Ego sum Gabriel, qui adsto ante Deum, et missus sum loqui ad te et haec tibi evangelizare.

²⁰Et ecce: eris tacens et non poteris loqui usque in diem, quo haec fiant, pro eo quod non credidisti verbis meis, quae implebuntur in tempore suo ”.

²¹Et erat plebs exspectans Zachariam, et mirabantur quod tardaret ipse in templo.

²²Egressus autem non poterat loqui ad illos, et cognoverunt quod visionem vidisset in templo; et ipse erat innuens illis et permansit mutus.

²³Et factum est, ut impleti sunt dies officii eius, abiit in domum suam.

²⁴Post hos autem dies concepit Elisabeth uxor eius et occultabat se mensibus quinque dicens:

²⁵“ Sic mihi fecit Dominus in diebus, quibus respexit auferre opprobrium meum inter homines ”.

²⁶In mense autem sexto missus est angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilaeae, cui nomen Nazareth,

²⁷ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Ioseph de domo David, et nomen virginis Maria.

²⁸Et ingressus ad eam dixit: “ Ave, gratia plena, Dominus tecum ”.

²⁹Ipsa autem turbata est in sermone eius et cogitabat qualis esset ista salutatio.

³⁰Et ait angelus ei: “ Ne timeas, Maria; invenisti enim gratiam apud Deum.

³¹Et ecce concipies in utero et paries filium et vocabis nomen eius Iesum.

³²Hic erit magnus et Filius Altissimi vocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David patris eius,

³³et regnabit super domum Iacob in aeternum, et regni eius non erit finis ”.

³⁴Dixit autem Maria ad angelum: “ Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco? ”.

³⁵Et respondens angelus dixit ei: “ Spiritus Sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi: ideoque et quod nascetur sanctum, vocabitur Filius Dei.

³⁶Et ecce Elisabeth cognata tua et ipsa concepit filium in senecta sua, et hic mensis est sextus illi, quae vocatur sterilis,

³⁷quia non erit impossibile apud Deum omne verbum ”.

³⁸Dixit autem Maria: “ Ecce ancilla Domini; fiat mihi secundum verbum tuum ”. Et discessit ab illa angelus.

³⁹Exsurgens autem Maria in diebus illis abiit in montana cum festinatione in civitatem Iudae

⁴⁰et intravit in domum Zachariae et salutavit Elisabeth.

⁴¹Et factum est, ut audivit salutationem Mariae Elisabeth, exsultavit infans in utero eius, et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth

⁴²et exclamavit voce magna et dixit: “ Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui.

⁴³Et unde hoc mihi, ut veniat mater Domini mei ad me?

⁴⁴Ecce enim ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis, exsultavit in gaudio infans in utero meo.

⁴⁵Et beata, quae credidit, quoniam perficientur ea, quae dicta sunt ei a Domino ”.

⁴⁶Et ait Maria: “ Magnificat anima mea Dominum,

⁴⁷et exsultavit spiritus meus in Deo salvatore meo,

⁴⁸quia respexit humilitatem ancillae suae. Ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes,

⁴⁹quia fecit mihi magna, qui potens est, et sanctum nomen eius,

⁵⁰et misericordia eius in progenies et progenies timentibus eum.

⁵¹Fecit potentiam in brachio suo, dispersit superbos mente cordis sui;

⁵²deposuit potentes de sede et exaltavit humiles;

⁵³esurientes implevit bonis et divites dimisit inanes.

⁵⁴Suscepit Israel puerum suum, recordatus misericordiae,

⁵⁵sicut locutus est ad patres nostros, Abraham et semini eius in saecula ”.

⁵⁶Mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus et reversa est in domum suam.

⁵⁷Elisabeth autem impletum est tempus pariendi, et peperit filium.

⁵⁸Et audierunt vicini et cognati eius quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa, et congratulabantur ei.

⁵⁹Et factum est, in die octavo venerunt circumcidere puerum et vocabant eum nomine patris eius, Zachariam.

⁶⁰Et respondens mater eius dixit: “ Nequaquam, sed vocabitur Ioannes ”.

⁶¹Et dixerunt ad illam: “ Nemo est in cognatione tua, qui vocetur hoc nomine ”.

⁶²Innuebant autem patri eius quem vellet vocari eum.

⁶³Et postulans pugillarem scripsit dicens: “ Ioannes est nomen eius ”. Et mirati sunt universi.

⁶⁴Apertum est autem ilico os eius et lingua eius, et loquebatur benedicens Deum.

⁶⁵Et factus est timor super omnes vicinos eorum, et super omnia montana Iudaeae divulgabantur omnia verba haec.

⁶⁶Et posuerunt omnes, qui audierant, in corde suo dicentes: “ Quid putas puer iste erit? ”. Etenim manus Domini erat cum illo.

⁶⁷Et Zacharias pater eius impletus est Spiritu Sancto et prophetavit dicens:

⁶⁸“ Benedictus Dominus, Deus Israel, quia visitavit et fecit redemptionem plebi suae

⁶⁹et erexit cornu salutis nobis in domo David pueri sui,

⁷⁰sicut locutus est per os sanctorum, qui a saeculo sunt, prophetarum eius,

⁷¹salutem ex inimicis nostris et de manu omnium, qui oderunt nos;

⁷²ad faciendam misericordiam cum patribus nostris et memorari testamenti sui sancti,

⁷³iusiurandum, quod iuravit ad Abraham patrem nostrum, daturum se nobis,

⁷⁴ut sine timore, de manu inimicorum liberati, serviamus illi

⁷⁵in sanctitate et iustitia coram ipso omnibus diebus nostris.

⁷⁶Et tu, puer, propheta Altissimi vocaberis: praeibis enim ante faciem Domini parare vias eius,

⁷⁷ad dandam scientiam salutis plebi eius in remissionem peccatorum eorum,

⁷⁸per viscera misericordiae Dei nostri, in quibus visitabit nos oriens ex alto,

⁷⁹illuminare his, qui in tenebris et in umbra mortis sedent, ad dirigendos pedes nostros in viam pacis ”.

⁸⁰Puer autem crescebat et confortabatur spiritu et erat in deserto usque in diem ostensionis suae ad Israel.