Read Nova_Vulgata Lucas 11 Bible Online

Lucas 11 - Nova_Vulgata bible

Lucas 11

¹Et factum est cum esset in loco quodam orans, ut cessa vit, dixit unus ex discipulis eius ad eum: “ Domine, doce nos orare, sicut et Ioannes docuit discipulos suos ”.

²Et ait illis: “ Cum oratis, dicite: Pater, sanctificetur nomen tuum, adveniat regnum tuum;

³panem nostrum cotidianum da nobis cotidie,

⁴et dimitte nobis peccata nostra, si quidem et ipsi dimittimus omni debenti nobis, et ne nos inducas in tentationem ”.

⁵Et ait ad illos: “ Quis vestrum habebit amicum et ibit ad illum media nocte et dicet illi: “Amice, commoda mihi tres panes,

⁶quoniam amicus meus venit de via ad me, et non habeo, quod ponam ante illum”;

⁷et ille de intus respondens dicat: “Noli mihi molestus esse; iam ostium clausum est, et pueri mei mecum sunt in cubili; non possum surgere et dare tibi”.

⁸Dico vobis: Et si non dabit illi surgens, eo quod amicus eius sit, propter improbitatem tamen eius surget et dabit illi, quotquot habet necessarios.

⁹Et ego vobis dico: Petite, et dabitur vobis; quaerite, et invenietis; pulsate, et aperietur vobis.

¹⁰Omnis enim qui petit, accipit; et, qui quaerit, invenit; et pulsanti aperietur.

¹¹Quem autem ex vobis patrem filius petierit piscem, numquid pro pisce serpentem dabit illi?

¹²Aut si petierit ovum, numquid porriget illi scorpionem?

¹³Si ergo vos, cum sitis mali, nostis dona bona dare filiis vestris, quanto magis Pater de caelo dabit Spiritum Sanctum petentibus se ”.

¹⁴Et erat eiciens daemonium, et illud erat mutum; et factum est, cum daemonium exisset, locutus est mutus. Et admiratae sunt turbae;

¹⁵quidam autem ex eis dixerunt: “ In Beelzebul principe daemoniorum eicit daemonia ”.

¹⁶Et alii tentantes signum de caelo quaerebant ab eo.

¹⁷Ipse autem sciens cogitationes eorum dixit eis: “ Omne regnum in seipsum divisum desolatur, et domus supra domum cadit.

¹⁸Si autem et Satanas in seipsum divisus est, quomodo stabit regnum ipsius? Quia dicitis in Beelzebul eicere me daemonia.

¹⁹Si autem ego in Beelzebul eicio daemonia, filii vestri in quo eiciunt? Ideo ipsi iudices vestri erunt.

²⁰Porro si in digito Dei eicio daemonia, profecto pervenit in vos regnum Dei.

²¹Cum fortis armatus custodit atrium suum, in pace sunt ea, quae possidet;

²²si autem fortior illo superveniens vicerit eum, universa arma eius auferet, in quibus confidebat, et spolia eius distribuet.

²³Qui non est mecum, adversum me est; et, qui non colligit mecum, dispergit.

²⁴Cum immundus spiritus exierit de homine, perambulat per loca inaquosa quaerens requiem; et non inveniens dicit: “Revertar in domum meam unde exivi”.

²⁵Et cum venerit, invenit scopis mundatam et exornatam.

²⁶Et tunc vadit et assumit septem alios spiritus nequiores se, et ingressi habitant ibi; et sunt novissima hominis illius peiora prioribus ”.

²⁷Factum est autem, cum haec diceret, extollens vocem quaedam mulier de turba dixit illi: “ Beatus venter, qui te portavit, et ubera, quae suxisti! ”.

²⁸At ille dixit: “ Quinimmo beati, qui audiunt verbum Dei et custodiunt! ”.

²⁹Turbis autem concurrentibus, coepit dicere: “ Generatio haec generatio nequam est; signum quaerit, et signum non dabitur illi, nisi signum Ionae.

³⁰Nam sicut Ionas fuit signum Ninevitis, ita erit et Filius hominis generationi isti.

³¹Regina austri surget in iudicio cum viris generationis huius et condemnabit illos, quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis, et ecce plus Salomone hic.

³²Viri Ninevitae surgent in iudicio cum generatione hac et condemnabunt illam, quia paenitentiam egerunt ad praedicationem Ionae, et ecce plus Iona hic.

³³Nemo lucernam accendit et in abscondito ponit neque sub modio sed supra candelabrum, ut, qui ingrediuntur, lumen videant.

³⁴Lucerna corporis est oculus tuus. Si oculus tuus fuerit simplex, totum corpus tuum lucidum erit; si autem nequam fuerit, etiam corpus tuum tenebrosum erit.

³⁵Vide ergo, ne lumen, quod in te est, tenebrae sint.

³⁶Si ergo corpus tuum totum lucidum fuerit non habens aliquam partem tenebrarum, erit lucidum totum, sicut quando lucerna in fulgore suo illuminat te ”.

³⁷Et cum loqueretur, rogavit illum quidam pharisaeus, ut pranderet apud se; et ingressus recubuit.

³⁸Pharisaeus autem videns miratus est quod non baptizatus esset ante prandium.

³⁹Et ait Dominus ad illum: “ Nunc vos pharisaei, quod de foris est calicis et catini, mundatis; quod autem intus est vestrum, plenum est rapina et iniquitate.

⁴⁰Stulti! Nonne, qui fecit, quod de foris est, etiam id, quod de intus est, fecit?

⁴¹Verumtamen, quae insunt, date eleemosynam; et ecce omnia munda sunt vobis.

⁴²Sed vae vobis pharisaeis, quia decimatis mentam et rutam et omne holus et praeteritis iudicium et caritatem Dei! Haec autem oportuit facere et illa non omittere.

⁴³Vae vobis pharisaeis, quia diligitis primam cathedram in synagogis et salutationes in foro!

⁴⁴Vae vobis, quia estis ut monumenta, quae non parent, et homines ambulantes supra nesciunt! ”.

⁴⁵Respondens autem quidam ex legis peritis ait illi: “ Magister, haec dicens etiam nobis contumeliam facis ”.

⁴⁶At ille ait: “ Et vobis legis peritis: Vae, quia oneratis homines oneribus, quae portari non possunt, et ipsi uno digito vestro non tangitis sarcinas!

⁴⁷Vae vobis, quia aedificatis monumenta prophetarum, patres autem vestri occiderunt illos!

⁴⁸Profecto testificamini et consentitis operibus patrum vestrorum, quoniam ipsi quidem eos occiderunt, vos autem aedificatis.

⁴⁹Propterea et sapientia Dei dixit: Mittam ad illos prophetas et apostolos, et ex illis occident et persequentur,

⁵⁰ut requiratur sanguis omnium prophetarum, qui effusus est a constitutione mundi, a generatione ista,

⁵¹a sanguine Abel usque ad sanguinem Zachariae, qui periit inter altare et aedem. Ita dico vobis: Requiretur ab hac generatione.

⁵²Vae vobis legis peritis, quia tulistis clavem scientiae! Ipsi non introistis et eos, qui introibant, prohibuistis ”.

⁵³Cum autem inde exisset, coeperunt scribae et pharisaei graviter insistere et eum allicere in sermone de multis

⁵⁴insidiantes ei, ut caperent aliquid ex ore eius.