Read Nova_Vulgata Lucas 22 Bible Online

Lucas 22 - Nova_Vulgata bible

Lucas 22

¹Appropinquabat autem dies festus Azymorum, qui dici tur Pascha.

²Et quaerebant principes sacerdotum et scribae quomodo eum interficerent; timebant vero plebem.

³Intravit autem Satanas in Iudam, qui cognominabatur Iscarioth, unum de Duodecim;

⁴et abiit et locutus est cum principibus sacerdotum et magistratibus, quemadmodum illum traderet eis.

⁵Et gavisi sunt et pacti sunt pecuniam illi dare.

⁶Et spopondit et quaerebat opportunitatem, ut eis traderet illum sine turba.

⁷Venit autem dies Azymorum, in qua necesse erat occidi Pascha.

⁸Et misit Petrum et Ioannem dicens: “ Euntes parate nobis Pascha, ut manducemus ”.

⁹At illi dixerunt ei: “Ubi vis paremus? ”.

¹⁰Et dixit ad eos: “ Ecce, introeuntibus vobis in civitatem, occurret vobis homo amphoram aquae portans; sequimini eum in domum, in quam intrat.

¹¹Et dicetis patri familias domus: “Dicit tibi Magister: Ubi est deversorium, ubi Pascha cum discipulis meis manducem?”.

¹²Ipse vobis ostendet cenaculum magnum stratum; ibi parate ”.

¹³Euntes autem invenerunt, sicut dixit illis, et paraverunt Pascha.

¹⁴Et cum facta esset hora, discubuit, et apostoli cum eo.

¹⁵Et ait illis: “ Desiderio desideravi hoc Pascha manducare vobiscum, antequam patiar.

¹⁶Dico enim vobis: Non manducabo illud, donec impleatur in regno Dei ”.

¹⁷Et accepto calice, gratias egit et dixit: “ Accipite hoc et dividite inter vos.

¹⁸Dico enim vobis: Non bibam amodo de generatione vitis, donec regnum Dei veniat ”.

¹⁹Et accepto pane, gratias egit et fregit et dedit eis dicens: “ Hoc est corpus meum, quod pro vobis datur. Hoc facite in meam commemorationem ”.

²⁰Similiter et calicem, postquam cenavit, dicens: “ Hic calix novum testamentum est in sanguine meo, qui pro vobis funditur.

²¹Verumtamen ecce manus tradentis me mecum est in mensa;

²²et quidem Filius hominis, secundum quod definitum est, vadit; verumtamen vae illi homini, per quem traditur! ”.

²³Et ipsi coeperunt quaerere inter se, quis esset ex eis, qui hoc facturus esset.

²⁴Facta est autem et contentio inter eos, quis eorum videretur esse maior.

²⁵Dixit autem eis: “ Reges gentium dominantur eorum; et, qui potestatem habent super eos, benefici vocantur.

²⁶Vos autem non sic, sed qui maior est in vobis, fiat sicut iunior; et, qui praecessor est, sicut ministrator.

²⁷Nam quis maior est: qui recumbit, an qui ministrat? Nonne qui recumbit? Ego autem in medio vestrum sum, sicut qui ministrat.

²⁸Vos autem estis, qui permansistis mecum in tentationibus meis;

²⁹et ego dispono vobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum,

³⁰ut edatis et bibatis super mensam meam in regno meo et sedeatis super thronos iudicantes duodecim tribus Israel.

³¹Simon, Simon, ecce Satanas expetivit vos, ut cribraret sicut triticum;

³²ego autem rogavi pro te, ut non deficiat fides tua. Et tu, aliquando conversus, confirma fratres tuos ”.

³³Qui dixit ei: “ Domine, tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire ”.

³⁴Et ille dixit: “ Dico tibi, Petre, non cantabit hodie gallus, donec ter abneges nosse me ”.

³⁵Et dixit eis: “ Quando misi vos sine sacculo et pera et calceamentis, numquid aliquid defuit vobis? ”. At illi dixerunt: “ Nihil ”.

³⁶Dixit ergo eis: “ Sed nunc, qui habet sacculum, tollat, similiter et peram; et, qui non habet, vendat tunicam suam et emat gladium.

³⁷Dico enim vobis: Hoc, quod scriptum est, oportet impleri in me, illud: “Cum iniustis deputatus est”. Etenim ea, quae sunt de me, adimpletionem habent ”.

³⁸At illi dixerunt: “ Domine, ecce gladii duo hic ”. At ille dixit eis: “ Satis est ”.

³⁹Et egressus ibat secundum consuetudinem in montem Olivarum; secuti sunt autem illum et discipuli.

⁴⁰Et cum pervenisset ad locum, dixit illis: “ Orate, ne intretis in tentationem ”.

⁴¹Et ipse avulsus est ab eis, quantum iactus est lapidis, et, positis genibus, orabat

⁴²dicens: “ Pater, si vis, transfer calicem istum a me; verumtamen non mea voluntas sed tua fiat ”.

⁴³Apparuit autem illi angelus de caelo confortans eum. Et factus in agonia prolixius orabat.

⁴⁴Et factus est sudor eius sicut guttae sanguinis decurrentis in terram.

⁴⁵Et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos, invenit eos dormientes prae tristitia

⁴⁶et ait illis: “ Quid dormitis? Surgite; orate, ne intretis in tentationem ”.

⁴⁷Adhuc eo loquente, ecce turba; et, qui vocabatur Iudas, unus de Duodecim, antecedebat eos et appropinquavit Iesu, ut oscularetur eum.

⁴⁸Iesus autem dixit ei: “ Iuda, osculo Filium hominis tradis? ”.

⁴⁹Videntes autem hi, qui circa ipsum erant, quod futurum erat, dixerunt: “ Domine, si percutimus in gladio? ”.

⁵⁰Et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum et amputavit auriculam eius dextram.

⁵¹Respondens autem Iesus ait: “ Sinite usque huc! ”. Et cum tetigisset auriculam eius, sanavit eum.

⁵²Dixit autem Iesus ad eos, qui venerant ad se principes sacerdotum et magistratus templi et seniores: “ Quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus?

⁵³Cum cotidie vobiscum fuerim in templo, non extendistis manus in me; sed haec est hora vestra et potestas tenebrarum ”.

⁵⁴Comprehendentes autem eum, duxerunt et introduxerunt in domum principis sacerdotum. Petrus vero sequebatur a longe.

⁵⁵Accenso autem igni in medio atrio et circumsedentibus illis, sedebat Petrus in medio eorum.

⁵⁶Quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem ad lumen et eum fuisset intuita, dixit:

⁵⁷“ Et hic cum illo erat! ”. At ille negavit eum dicens:

⁵⁸“ Mulier, non novi illum! ”. Et post pusillum alius videns eum dixit: “ Et tu de illis es! ”. Petrus vero ait: “ O homo, non sum! ”.

⁵⁹Et intervallo facto quasi horae unius, alius quidam affirmabat dicens: “ Vere et hic cum illo erat, nam et Galilaeus est! ”.

⁶⁰Et ait Petrus: “ Homo, nescio quid dicis! ”. Et continuo adhuc illo loquente cantavit gallus.

⁶¹Et conversus Dominus respexit Petrum; et recordatus est Petrus verbi Domini, sicut dixit ei: “ Priusquam gallus cantet hodie, ter me negabis ”.

⁶²Et egressus foras flevit amare.

⁶³Et viri, qui tenebant illum, illudebant ei caedentes;

⁶⁴et velaverunt eum et interrogabant eum dicentes: “ Prophetiza: Quis est, qui te percussit? ”.

⁶⁵Et alia multa blasphemantes dicebant in eum.

⁶⁶Et ut factus est dies, convenerunt seniores plebis et principes sacerdotum et scribae et duxerunt illum in concilium suum

⁶⁷dicentes: “ Si tu es Christus, dic nobis ”. Et ait illis: “ Si vobis dixero, non credetis;

⁶⁸si autem interrogavero, non respondebitis mihi.

⁶⁹Ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei ”.

⁷⁰Dixerunt autem omnes: “ Tu ergo es Filius Dei? ”. Qui ait ad illos: “ Vos dicitis quia ego sum ”.

⁷¹At illi dixerunt: “ Quid adhuc desideramus testimonium? Ipsi enim audivimus de ore eius! ”.