Read Nova_Vulgata Ioannes 4 Bible Online

Ioannes 4 - Nova_Vulgata bible

Ioannes 4

¹Ut ergo cognovit Iesus quia audierunt pharisaei quia Iesus plures discipulos facit et baptizat quam Ioannes

²— quamquam Iesus ipse non baptizaret sed discipuli eius —

³reliquit Iudaeam et abiit iterum in Galilaeam.

⁴Oportebat autem eum transire per Samariam.

⁵Venit ergo in civitatem Samariae, quae dicitur Sichar, iuxta praedium, quod dedit Iacob Ioseph filio suo;

⁶erat autem ibi fons Iacob. Iesus ergo fatigatus ex itinere sedebat sic super fontem; hora erat quasi sexta.

⁷Venit mulier de Samaria haurire aquam. Dicit ei Iesus: “ Da mihi bibere ”;

⁸discipuli enim eius abierant in civitatem, ut cibos emerent.

⁹Dicit ergo ei mulier illa Samaritana: “ Quomodo tu, Iudaeus cum sis, bibere a me poscis, quae sum mulier Samaritana? ”. Non enim coutuntur Iudaei Samaritanis.

¹⁰Respondit Iesus et dixit ei: “ Si scires donum Dei, et quis est, qui dicit tibi: “Da mihi bibere”, tu forsitan petisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam ”.

¹¹Dicit ei mulier: “ Domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est; unde ergo habes aquam vivam?

¹²Numquid tu maior es patre nostro Iacob, qui dedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit et filii eius et pecora eius? ”.

¹³Respondit Iesus et dixit ei: “ Omnis, qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum;

¹⁴qui autem biberit ex aqua, quam ego dabo ei, non sitiet in aeternum; sed aqua, quam dabo ei, fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam ”.

¹⁵Dicit ad eum mulier: “ Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam neque veniam huc haurire ”.

¹⁶Dicit ei: “ Vade, voca virum tuum et veni huc ”.

¹⁷Respondit mulier et dixit ei: “ Non habeo virum ”. Dicit ei Iesus: “ Bene dixisti: “Non habeo virum”;

¹⁸quinque enim viros habuisti, et nunc, quem habes, non est tuus vir. Hoc vere dixisti ”.

¹⁹Dicit ei mulier: “ Domine, video quia propheta es tu.

²⁰Patres nostri in monte hoc adoraverunt, et vos dicitis quia in Hierosolymis est locus, ubi adorare oportet ”.

²¹Dicit ei Iesus: “ Crede mihi, mulier, quia venit hora, quando neque in monte hoc neque in Hierosolymis adorabitis Patrem.

²²Vos adoratis, quod nescitis; nos adoramus, quod scimus, quia salus ex Iudaeis est.

²³Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem in Spiritu et veritate; nam et Pater tales quaerit, qui adorent eum.

²⁴Spiritus est Deus, et eos, qui adorant eum, in Spiritu et veritate oportet adorare ”.

²⁵Dicit ei mulier: “ Scio quia Messias venit — qui dicitur Christus C; cum venerit ille, nobis annuntiabit omnia ”.

²⁶Dicit ei Iesus: “ Ego sum, qui loquor tecum ”.

²⁷Et continuo venerunt discipuli eius et mirabantur quia cum muliere loquebatur; nemo tamen dixit: “ Quid quaeris aut quid loqueris cum ea? ”.

²⁸Reliquit ergo hydriam suam mulier et abiit in civitatem et dicit illis hominibus:

²⁹“ Venite, videte hominem, qui dixit mihi omnia, quaecumque feci; numquid ipse est Christus? ”.

³⁰Exierunt de civitate et veniebant ad eum.

³¹Interea rogabant eum discipuli dicentes: “ Rabbi, manduca ”.

³²Ille autem dixit eis: “ Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis ”.

³³Dicebant ergo discipuli ad invicem: “ Numquid aliquis attulit ei manducare? ”.

³⁴Dicit eis Iesus: “ Meus cibus est, ut faciam voluntatem eius, qui misit me, et ut perficiam opus eius.

³⁵Nonne vos dicitis: “Adhuc quattuor menses sunt, et messis venit”? Ecce dico vobis: Levate oculos vestros et videte regiones, quia albae sunt ad messem! Iam

³⁶qui metit, mercedem accipit et congregat fructum in vitam aeternam, ut et qui seminat, simul gaudeat et qui metit.

³⁷In hoc enim est verbum verum: Alius est qui seminat, et alius est qui metit.

³⁸Ego misi vos metere, quod vos non laborastis; alii laboraverunt, et vos in laborem eorum introistis ”.

³⁹Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum propter verbum mulieris testimonium perhibentis: “ Dixit mihi omnia, quaecumque feci! ”.

⁴⁰Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum, ut apud ipsos maneret; et mansit ibi duos dies.

⁴¹Et multo plures crediderunt propter sermonem eius;

⁴²et mulieri dicebant: “ Iam non propter tuam loquelam credimus; ipsi enim audivimus et scimus quia hic est vere Salvator mundi! ”.

⁴³Post duos autem dies exiit inde in Galilaeam;

⁴⁴ipse enim Iesus testimonium perhibuit, quia propheta in sua patria honorem non habet.

⁴⁵Cum ergo venisset in Galilaeam, exceperunt eum Galilaei, cum omnia vidissent, quae fecerat Hierosolymis in die festo; et ipsi enim venerant in diem festum.

⁴⁶Venit ergo iterum in Cana Galilaeae, ubi fecit aquam vinum. Et erat quidam regius, cuius filius infirmabatur Capharnaum;

⁴⁷hic, cum audisset quia Iesus advenerit a Iudaea in Galilaeam, abiit ad eum et rogabat, ut descenderet et sanaret filium eius; incipiebat enim mori.

⁴⁸Dixit ergo Iesus ad eum: “ Nisi signa et prodigia videritis, non credetis ”.

⁴⁹Dicit ad eum regius: “ Domine, descende priusquam moriatur puer meus ”.

⁵⁰Dicit ei Iesus: “ Vade. Filius tuus vivit ”. Credidit homo sermoni, quem dixit ei Iesus, et ibat.

⁵¹Iam autem eo descendente, servi eius occurrerunt ei dicentes quia puer eius vivit.

⁵²Interrogabat ergo horam ab eis, in qua melius habuerit. Dixerunt ergo ei: “ Heri hora septima reliquit eum febris ”.

⁵³Cognovit ergo pater quia illa hora erat, in qua dixit ei Iesus: “ Filius tuus vivit ”, etcredidit ipse et domus eius tota.

⁵⁴Hoc iterum secundum signum fecit Iesus, cum venisset a Iudaea in Galilaeam.