Read Nova_Vulgata Actus Apostolorum 7 Bible Online

Actus Apostolorum 7 - Nova_Vulgata bible

Actus Apostolorum 7

¹Dixit autem princeps sacerdo tum: “ Si haec ita se habent? ”.

²Qui ait: “ Viri fratres et patres, audite. Deus gloriae apparuit patri nostro Abraham, cum esset in Mesopotamia, priusquam moraretur in Charran,

³et dixit ad illum: “Exi de terra tua et de cognatione tua et veni in terram, quam tibi monstravero”.

⁴Tunc egressus de terra Chaldaeorum habitavit in Charran. Et inde, postquam mortuus est pater eius, transtulit illum in terram istam, in qua nunc vos habitatis;

⁵et non dedit illi hereditatem in ea nec passum pedis et repromisit dare illi eam in possessionem et semini eius post ipsum, cum non haberet filium.

⁶Locutus est autem sic Deus: “Erit semen eius accola in terra aliena, et servituti eos subicient et male tractabunt annis quadringentis;

⁷et gentem, cui servierint, iudicabo ego, dixit Deus; et post haec exibunt et deservient mihi in loco isto”.

⁸Et dedit illi testamentum circumcisionis; et sic genuit Isaac et circumcidit eum die octava, et Isaac Iacob, et Iacob duodecim patriarchas.

⁹Et patriarchae aemulantes Ioseph vendiderunt in Aegyptum; et erat Deus cum eo

¹⁰et eripuit eum ex omnibus tribulationibus eius et dedit ei gratiam et sapientiam in conspectu pharaonis regis Aegypti; et constituit eum praepositum super Aegyptum et super omnem domum suam.

¹¹Venit autem fames in universam Aegyptum et Chanaan et tribulatio magna, et non inveniebant cibos patres nostri.

¹²Cum audisset autem Iacob esse frumentum in Aegypto, misit patres nostros primum;

¹³et in secundo cognitus est Ioseph a fratribus suis, et manifestatum est pharaoni genus Ioseph.

¹⁴Mittens autem Ioseph accersivit Iacob patrem suum et omnem cognationem in animabus septuaginta quinque;

¹⁵et descendit Iacob in Aegyptum. Et defunctus est ipse et patres nostri;

¹⁶et translati sunt in Sichem et positi sunt in sepulcro, quod emit Abraham pretio argenti a filiis Hemmor in Sichem.

¹⁷Cum appropinquaret autem tempus repromissionis, quam confessus erat Deus Abrahae, crevit populus et multiplicatus est in Aegypto,

¹⁸quoadusque surrexit rex alius super Aegypto, qui non sciebat Ioseph.

¹⁹Hic circumveniens genus nostrum, afflixit patres, ut exponerent infantes suos, ne vivi servarentur.

²⁰Eodem tempore natus est Moyses et erat formosus coram Deo; qui nutritus est tribus mensibus in domo patris.

²¹Exposito autem illo, sustulit eum filia pharaonis et enutrivit eum sibi in filium;

²²et eruditus est Moyses in omni sapientia Aegyptiorum; et erat potens in verbis et in operibus suis.

²³Cum autem impleretur ei quadraginta annorum tempus, ascendit in cor eius, ut visitaret fratres suos filios Israel.

²⁴Et cum vidisset quendam iniuriam patientem, vindicavit et fecit ultionem ei, qui opprimebatur, percusso Aegyptio.

²⁵Existimabat autem intellegere fratres, quoniam Deus per manum ipsius daret salutem illis; at illi non intellexerunt.

²⁶Atque sequenti die apparuit illis litigantibus et reconciliabat eos in pacem dicens: “Viri, fratres estis; ut quid nocetis alterutrum?”.

²⁷Qui autem iniuriam faciebat proximo, reppulit eum dicens: “Quis te constituit principem et iudicem super nos?

²⁸Numquid interficere me tu vis, quemadmodum interfecisti heri Aegyptium?”.

²⁹Fugit autem Moyses propter verbum istud; et factus est advena in terra Madian, ubi generavit filios duos.

³⁰Et expletis annis quadraginta, apparuit illi in deserto montis Sinai angelus in ignis flamma rubi.

³¹Moyses autem videns admirabatur visum; accedente autem illo, ut consideraret, facta est vox Domini:

³²“Ego Deus patrum tuorum, Deus Abraham et Isaac et Iacob”. Tremefactus autem Moyses non audebat considerare.

³³Dixit autem illi Dominus: “Solve calceamentum pedum tuorum; locus enim, in quo stas, terra sancta est.

³⁴Videns vidi afflictionem populi mei, qui est in Aegypto, et gemitum eorum audivi et descendi liberare eos; et nunc veni, mittam te in Aegyptum”.

³⁵Hunc Moysen, quem negaverunt dicentes: “Quis te constituit principem et iudicem?”, hunc Deus et principem et redemptorem misit cum manu angeli, qui apparuit illi in rubo.

³⁶Hic eduxit illos faciens prodigia et signa in terra Aegypti et in Rubro mari et in deserto annis quadraginta.

³⁷Hic est Moyses, qui dixit filiis Israel: “Prophetam vobis suscitabit Deus de fratribus vestris tamquam me”.

³⁸Hic est qui fuit in ecclesia in solitudine cum angelo, qui loquebatur ei in monte Sinai, et cum patribus nostris; qui accepit verba viva dare nobis;

³⁹cui noluerunt oboedire patres nostri, sed reppulerunt et aversi sunt in cordibus suis in Aegyptum

⁴⁰dicentes ad Aaron: “Fac nobis deos, qui praecedant nos; Moyses enim hic, qui eduxit nos de terra Aegypti, nescimus quid factum sit ei”.

⁴¹Et vitulum fecerunt in illis diebus et obtulerunt hostiam simulacro et laetabantur in operibus manuum suarum.

⁴²Convertit autem Deus et tradidit eos servire militiae caeli, sicut scriptum est in libro Prophetarum: “Numquid victimas et hostias obtulistis mihi annis quadraginta in deserto, domus Israel?

⁴³Et suscepistis tabernaculum Moloch et sidus dei vestri Rhaephan, figuras, quas fecistis ad adorandum eas. Et transferam vos trans Babylonem”.

⁴⁴Tabernaculum testimonii erat patribus nostris in deserto, sicut disposuit, qui loquebatur ad Moysen, ut faceret illud secundum formam, quam viderat;

⁴⁵quod et induxerunt suscipientes patres nostri cum Iesu in possessionem gentium, quas expulit Deus a facie patrum nostrorum, usque in diebus David,

⁴⁶qui invenit gratiam ante Deum et petiit, ut inveniret tabernaculum domui Iacob.

⁴⁷Salomon autem aedificavit illi domum.

⁴⁸Sed non Altissimus in manufactis habitat, sicut propheta dicit:

⁴⁹“Caelum mihi thronus est, terra autem scabellum pedum meorum. Quam domum aedificabitis mihi, dicit Dominus, aut quis locus requietionis meae?

⁵⁰Nonne manus mea fecit haec omnia?”.

⁵¹Duri cervice et incircumcisi cordibus et auribus, vos semper Spiritui Sancto resistitis; sicut patres vestri, et vos.

⁵²Quem prophetarum non sunt persecuti patres vestri? Et occiderunt eos, qui praenuntiabant de adventu Iusti, cuius vos nunc proditores et homicidae fuistis,

⁵³qui accepistis legem in dispositionibus angelorum et non custodistis ”.

⁵⁴Audientes autem haec, dissecabantur cordibus suis et stridebant dentibus in eum.

⁵⁵Cum autem esset plenus Spiritu Sancto, intendens in caelum vidit gloriam Dei et Iesum stantem a dextris Dei

⁵⁶et ait: “ Ecce video caelos apertos et Filium hominis a dextris stantem Dei ”.

⁵⁷Exclamantes autem voce magna continuerunt aures suas et impetum fecerunt unanimiter in eum

⁵⁸et eicientes extra civitatem lapidabant. Et testes deposuerunt vestimenta sua secus pedes adulescentis, qui vocabatur Saulus.

⁵⁹Et lapidabant Stephanum invocantem et dicentem: “ Domine Iesu, suscipe spiritum meum ”.

⁶⁰Positis autem genibus clamavit voce magna: “ Domine, ne statuas illis hoc peccatum ”; et cum hoc dixisset, obdormivit.