Read Nova_Vulgata ad Corinthios II 12 Bible Online

ad Corinthios II 12 - Nova_Vulgata bible

ad Corinthios II 12

¹Gloriari oportet; non expedit quidem, veniam autem ad visiones et revelationes Domini.

²Scio hominem in Christo ante annos quattuordecim — sive in corpore nescio, sive extra corpus nescio, Deus scit — raptum eiusmodi usque ad tertium caelum.

³Et scio huiusmodi hominem — sive in corpore sive extra corpus nescio, Deus scit —

⁴quoniam raptus est in paradisum et audivit arcana verba, quae non licet homini loqui.

⁵Pro eiusmodi gloriabor; pro me autem nihil gloriabor nisi in infirmitatibus meis.

⁶Nam, et si voluero gloriari, non ero insipiens, veritatem enim dicam; parco autem, ne quis in me existimet supra id, quod videt me aut audit ex me,

⁷et ex magnitudine revelationum. Propter quod, ne extollar, datus est mihi stimulus carni, angelus Satanae, ut me colaphizet, ne extollar.

⁸Propter quod ter Dominum rogavi, ut discederet a me;

⁹et dixit mihi: “ Sufficit tibi gratia mea, nam virtus in infirmitate perficitur ”. Libentissime igitur potius gloriabor in infirmitatibus meis, ut inhabitet in me virtus Christi.

¹⁰Propter quod placeo mihi in infirmitatibus, in contumeliis, in necessitatibus, in persecutionibus et in angustiis, pro Christo; cum enim infirmor, tunc potens sum.

¹¹Factus sum insipiens. Vos me coegistis; ego enim debui a vobis commendari. Nihil enim minus fui ab his, qui sunt supra modum apostoli, tametsi nihil sum;

¹²signa tamen apostoli facta sunt super vos in omni patientia, signis quoque et prodigiis et virtutibus.

¹³Quid est enim quod minus habuistis prae ceteris ecclesiis, nisi quod ego ipse non gravavi vos? Donate mihi hanc iniuriam.

¹⁴Ecce tertio hoc paratus sum venire ad vos et non ero gravis vobis; non enim quaero, quae vestra sunt, sed vos; nec enim debent filii parentibus thesaurizare, sed parentes filiis.

¹⁵Ego autem libentissime impendam et superimpendar ipse pro animabus vestris. Si plus vos diligo, minus diligar?

¹⁶Esto quidem, ego vos non gravavi; sed cum essem astutus, dolo vos cepi.

¹⁷Numquid per aliquem eorum, quos misi ad vos, circumveni vos?

¹⁸Rogavi Titum et misi cum illo fratrem; numquid Titus vos circumvenit? Nonne eodem spiritu ambulavimus? Nonne iisdem vestigiis?

¹⁹Olim putatis quod excusemus nos apud vos? Coram Deo in Christo loquimur; omnia autem, carissimi, propter vestram aedificationem.

²⁰Timeo enim, ne forte, cum venero, non quales volo, inveniam vos, et ego inveniar a vobis, qualem non vultis; ne forte contentiones, aemulationes, animositates, dissensiones, detractiones, susurrationes, inflationes, seditiones sint;

²¹ne iterum, cum venero, humiliet me Deus meus apud vos, et lugeam multos ex his, qui ante peccaverunt et non egerunt paenitentiam super immunditia et fornicatione et impudicitia, quam gesserunt.