Read Nova_Vulgata ad Hebraeos 10 Bible Online

ad Hebraeos 10 - Nova_Vulgata bible

ad Hebraeos 10

¹Umbram enim habens lex bonorum futurorum, non ip sam imaginem rerum, per singulos annos iisdem ipsis hostiis, quas offerunt indesinenter, numquam potest accedentes perfectos facere.

²Alioquin nonne cessassent offerri, ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccatorum cultores semel mundati?

³Sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit.

⁴Impossibile enim est sanguinem taurorum et hircorum auferre peccata.

⁵Ideo ingrediens mundum dicit: “ Hostiam et oblationem noluisti, corpus autem aptasti mihi;

⁶holocautomata et sacrificia pro peccato non tibi placuerunt.

⁷Tunc dixi: Ecce venio, in capitulo libri scriptum est de me, ut faciam, Deus, voluntatem tuam ”.

⁸Superius dicens: “ Hostias et oblationes et holocautomata et sacrificia pro peccato noluisti, nec placuerunt tibi ”, quae secundum legem offeruntur,

⁹tunc dixit: “ Ecce venio, ut faciam voluntatem tuam ”. Aufert primum, ut secundum statuat;

¹⁰in qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Christi Iesu in semel.

¹¹Et omnis quidem sacerdos stat cotidie ministrans et easdem saepe offerens hostias, quae numquam possunt auferre peccata.

¹²Hic autem, una pro peccatis oblata hostia, in sempiternum consedit in dextera Dei,

¹³de cetero exspectans, donec ponantur inimici eius scabellum pedum eius;

¹⁴una enim oblatione consummavit in sempiternum eos, qui sanctificantur.

¹⁵Testificatur autem nobis et Spiritus Sanctus; postquam enim dixit:

¹⁶“ Hoc est testamentum, quod testabor ad illos post dies illos, dicit Dominus, dando leges meas in cordibus eorum, et in mente eorum superscribam eas;

¹⁷et peccatorum eorum et iniquitatum eorum iam non recordabor amplius ”.

¹⁸Ubi autem horum remissio, iam non oblatio pro peccato.

¹⁹Habentes itaque, fratres, fiduciam in introitum Sanctorum in sanguine Iesu,

²⁰quam initiavit nobis viam novam et viventem per velamen, id est carnem suam,

²¹et sacerdotem magnum super domum Dei,

²²accedamus cum vero corde in plenitudine fidei, aspersi corda a conscientia mala et abluti corpus aqua munda;

²³teneamus spei confessionem indeclinabilem, fidelis enim est, qui repromisit;

²⁴et consideremus invicem in provocationem caritatis et bonorum operum,

²⁵non deserentes congregationem nostram, sicut est consuetudinis quibusdam, sed exhortantes, et tanto magis quanto videtis appropinquantem diem.

²⁶Voluntarie enim peccantibus nobis, post acceptam notitiam veritatis, iam non relinquitur pro peccatis hostia,

²⁷terribilis autem quaedam exspectatio iudicii, et ignis aemulatio, quae consumptura est adversarios.

²⁸Irritam quis faciens legem Moysis, sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur;

²⁹quanto deteriora putatis merebitur supplicia, qui Filium Dei conculcaverit et sanguinem testamenti communem duxerit, in quo sanctificatus est, et Spiritui gratiae contumeliam fecerit?

³⁰Scimus enim eum, qui dixit: “ Mihi vindicta, ego retribuam ”; et iterum: “ Iudicabit Dominus populum suum ”.

³¹Horrendum est incidere in manus Dei viventis.

³²Rememoramini autem pristinos dies, in quibus illuminati magnum certamen sustinuistis passionum,

³³in altero quidem opprobriis et tribulationibus spectaculum facti, in altero autem socii taliter conversantium effecti;

³⁴nam et vinctis compassi estis et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis, cognoscentes vos habere meliorem substantiam et manentem.

³⁵Nolite itaque abicere confidentiam vestram, quae magnam habet remunerationem;

³⁶patientia enim vobis necessaria est, ut voluntatem Dei facientes reportetis promissionem.

³⁷Adhuc enim modicum quantulum, qui venturus est, veniet et non tardabit.

³⁸Iustus autem meus ex fide vivet; quod si subtraxerit se, non sibi complacet in eo anima mea.

³⁹Nos autem non sumus subtractionis in perditionem, sed fidei in acquisitionem animae.