Read Nova_Vulgata DC Genesis 44 Bible Online

Genesis 44 - Nova_Vulgata DC bible

Genesis 44

¹Praecepit autem Ioseph dispensatori domus suae dicens: "Imple saccos eorum frumento, quantum possunt capere, et pone pecuniam singulorum in summitate sacci.

²Scyphum autem meum argenteum et pretium, quod dedit tritici, pone in ore sacci iunioris". Factumque est ita.

³Et, orto mane, dimissi sunt cum asinis suis.

⁴Iamque urbem exierant et processerant paululum, tunc Ioseph, arcessito dispensatore domus: "Surge, inquit, et persequere viros; et apprehensis dicito: "Quare reddidistis malum pro bono? Cur furati estis mihi scyphum argenteum?

⁵Nonne ipse est, in quo bibit dominus meus et in quo augurari solet? Pessimam rem fecistis!".

⁶Fecit ille, ut iusserat, et apprehensis per ordinem locutus est.

⁷Qui responderunt: "Quare sic loquitur dominus noster? Absit a servis tuis, ut tantum flagitii commiserimus.

⁸Pecuniam, quam invenimus in summitate saccorum, reportavimus ad te de terra Chanaan; et quomodo consequens est, ut furati simus de domo domini tui aurum vel argentum?

⁹Apud quemcumque fuerit inventum servorum tuorum, quod quaeris, moriatur; et nos erimus servi domini nostri".

¹⁰Qui dixit eis: "Fiat iuxta vestram sententiam: apud quemcumque fuerit inventum, ipse sit servus meus; vos autem eritis innoxii".

¹¹Itaque festinato deponentes in terram saccos aperuerunt singuli.

¹²Quos scrutatus incipiens a maiore usque ad minimum invenit scyphum in sacco Beniamin.

¹³At illi, scissis vestibus, oneratisque rursum asinis, reversi sunt in oppidum.

¹⁴Et Iudas cum fratribus ingressus est ad Ioseph necdum enim de loco abierat omnesque ante eum pariter in terram corruerunt.

¹⁵Quibus ille ait: "Cur sic agere voluistis? An ignoratis quod non sit similis mei in augurandi scientia?".

¹⁶Cui Iudas: "Quid respondebimus, inquit, domino meo? Vel quid loquemur aut iuste poterimus obtendere? Deus invenit iniquitatem servorum tuorum; en omnes servi sumus domini mei, et nos et apud quem inventus est scyphus.

¹⁷Respondit Ioseph: "Absit a me, ut sic agam! Qui furatus est scyphum, ipse sit servus meus; vos autem abite liberi ad patrem vestrum".

¹⁸Accedens autem propius Iudas confidenter ait: "Oro, domine mi, loquatur servus tuus verbum in auribus tuis, et ne irascaris famulo tuo; tu es enim sicut pharao!

¹⁹Dominus meus interrogavit prius servos suos: "Habetis patrem aut fratrem?".

²⁰Et nos respondimus domino meo: "Est nobis pater senex et puer parvulus, qui in senectute illius natus est, cuius uterinus frater mortuus est; et ipse solus superest a matre sua, pater vero tenere diligit eum".

²¹Dixistique servis tuis: "Adducite eum ad me, et ponam oculos meos super illum".

²²Suggessimus domino meo: "Non potest puer relinquere patrem suum; si enim illum dimiserit, morietur".

²³Et dixisti servis tuis: "Nisi venerit frater vester minimus vobiscum, non videbitis amplius faciem meam".

²⁴Cum ergo ascendissemus ad famulum tuum patrem nostrum, narravimus ei omnia, quae locutus est dominus meus,

²⁵et dixit pater noster: "Revertimini et emite nobis parum tritici".

²⁶Cui diximus: "Ire non possumus. Si frater noster minimus descenderit nobiscum, proficiscemur simul; alioquin, illo absente, non poterimus videre faciem viri".

²⁷Ad quae servus tuus pater meus respondit: "Vos scitis quod duos genuerit mihi uxor mea.

²⁸Egressus est unus a me, et dixi: Bestia devoravit eum! Et hucusque non comparet.

²⁹Si tuleritis et istum a facie mea, et aliquid ei in via contigerit, deducetis canos meos cum maerore ad inferos".

³⁰Igitur, si intravero ad servum tuum patrem meum, et puer defuerit cum anima illius ex huius anima pendeat

³¹videritque eum non esse nobiscum, morietur; et deducent famuli tui canos eius cum dolore ad inferos.

³²Servus tuus pro puero patri meo spopondit: Nisi reduxero eum, peccati reus ero in patrem meum omni tempore.

³³Manebo itaque servus tuus pro puero in ministerio domini mei, et puer ascendat cum fratribus suis.

³⁴Non enim possum redire ad patrem meum, absente puero, ne calamitatis, quae oppressura est patrem meum, testis assistam".